Bijzonder normaal (14)

Het zijn bijzondere tijden. Ook in 2021 vragen we ons af wanneer het normale schaakleven terugkeert: de clubavonden op dinsdag, de jeugdavonden op vrijdag, de bondswedstrijden op zaterdag, de kampioenschappen en de toernooien. Tot het zover is, ga ik op zoek naar bijzondere schaakgebeurtenissen op normale dagen. In deel 14: de Caïssa-jaren van Dimitri Reinderman.

Het laatste kranteverslag van het open Hoorns kampioenschap van 1986.

Iedere grootmeester heeft een schaakwieg en die van Dimitri Reinderman staat bij Caïssa. In het najaar van 1983 doet hij, 11 jaar nog maar, zijn eerste zetten in Het Kontaktcentrum. Hij komt binnen op een moment dat de Hoornse schaakjeugd zich wat nadrukkelijker begint te manifesteren. Zo is het team met spelers tot 13 jaar – Dienie van den Berg, Dennis Koek, Marco Schouten, Niek Seelemeijer en Olaf Zevenboom – vierde van Nederland geworden. Laatstgenoemde verovert de NHSB-titel en wordt op het NK vierde.

De jeugdcompetitie, waaraan zo’n veertig kinderen meedoen, telt drie groepen. Jan van Kalken begeleidt de talenten in groep 1, Henk van Rietbergen heeft groep 2 onder zijn hoede en bestuurslid Gerard Groot groep 3. In het clubblad van december 1983 komt de naam van Dimitri voor de eerste keer voor. ,,Twee nieuwe gezichten in onze groep: Dimitri en Frederik. Beiden begonnen met winst op resp. Arnaud en Gijs. Ze zijn om nog met de competitie mee te draaien in het midden van de ranglijst geplaatst.’’ Daaronder staat de ranglijst van groep 2 op  30 november.

Frederik is Frederik van Steenbergen die in de eindstand op de eerste plaats zal staan, met Bas Dudink als nummer 2 en Penne Hangelbroek als nummer 3. Arnaud en Gijs zijn Arnaud van der Kroon en Gijs van den Brink. Dimitri komt niet op de lijst voor. Na de jaarwisseling is hij overgeplaatst naar groep 1.

Dimitri en Frederik worden overigens vaker in één adem genoemd. Op het jeugdtoernooi van KTV uit Enkhuizen zegeviert Frederik, voor Dimitri (en Jacco Provoost, als derde). Bij het Westfries kampioenschap is de volgorde andersom. Het is Dimitri’s eerste titel. Zijn achternaam staat in de krant verkeerd vermeld (Reineman), maar daar zal snel verandering in komen. Het NHSB-kampioenschap wordt eveneens een prooi voor Dimitri Reinderman en klasseert Frederik van Steenbergen zich met Walter Verdonk (Purmerend) op de gedeelde tweede plaats.

De tweede helft van het seizoen 1983-1984 omvat een druk programma voor Dimitri. Hij vormt in de categorie tot 16 jaar met Niek Narings, Jasper Seelemeijer, Jan van Steenbergen en Jan Groenewold Caïssa 2 dat een concurrent is van Caïssa 1 in het NHSB-jeugdclubkampioenschap. Het vlaggeschip pakt achter Purmerend de tweede plaats en gaat door in de strijd om de nationale titel. Caïssa 2 klasseert zich door een lager bordpuntenaantal als derde.

Het NK snelschaken voor jeugdteams is toegankelijk voor spelers tot en met 19 jaar en Dimitri – nog steeds 11 jaar – vertegenwoordigt in Beverwijk Caïssa met Niek Narings, Eddy Schouten, Jasper Seelemeijer en Michael Wendarmin. De jonge ploeg eindigt achter LSG (Leiden), BSG (Bussum), Tal (Amsterdam), Aartswoud, ASV (Arnhem) en DD (Den Haag) als zevende.

Uit Caïssa Schaaknieuws van maart/april 1984. Michael is Michael Wendarmin. Dimitri Reinderman bereidt zich voor op het NK voor de jeugd tot 13 jaar.

En dan is er nog het Nederlands kampioenschap voor de jeugd tot 13 jaar. Het Caïssa-talent haalt in zeven partijen een score van vijftig procent. In Caïssa Schaaknieuws van juni 1984 komt voor het eerst de schaakjournalist Dimitri Reinderman naar boven. Hij schrijft een verslag dat eindigt met een partijfragment uit Dimitri Reinderman – Jeroen Kimmels. Net zo leuk is het sfeerverhaal dat daarna volgt, van ‘Moeder R’. ,,Halverwege de week komen de twee jeugdleiders van Caïssa een kijkje nemen. Ze slaan de verrichtingen van je vlees en bloed gade met kromme tenen en haast niet te bedwingen inspring-neigingen. Die problemen heb jij niet in je zalige onwetendheid. Noch kun jij partijen analyseren of de theorieën van zoonlief bestrijden (dank, heren Groot en Van Kalken).’’ En in de slotalinea: ,,Je kijkt terug op een week ,waarin je verwachtte je te vervelen, maar de stapels meegenomen boeken komen ongelezen weer thuis.’’ Anno 2021 – kijkend naar ‘www.schaaksite.nl’ en de schaakrubriek in het Noordhollands Dagblad – denk je: de appel valt niet ver van de boom.

In het seizoen 1984-1985 leveren Dimitri Reinderman, inmiddels 12 jaar, en Michael Wendarmin veel strijd om de ereplaatsen. Bij het Westfries kampioenschap pakt laatstgenoemde in de groep tot 16 jaar de hoofdprijs en wordt Dimitri derde, in het clubkampioenschap van Caïssa delen de twee de eindzege. Samen met nog twee deelnemers leggen ze beslag op de tweede plaats van het NHSB-kampioenschap, achter Peter Alders (Vredeburg). Dimitri en Michael maken deel uit van het bondsteam dat in de B-categorie beslag legt op de NHSB-titel; voor het eerst in het bestaan van Caïssa. Dennis Koek, Niek Narings, Marco Schouten en Olaf Zevenboom zitten eveneens in de succesvolle ploeg die doorgaat in de strijd om het landskampioenschap.

Voor Dimitri Reinderman wordt 1985-1986 het jaar van de doorbraak. Hij heeft meegedaan aan het open Hoorns kampioenschap en dat levert hem een plaats op de Westfriese ratinglijst op: 71e op een lijst met 246 namen. Als 13-jarige debuteert hij tegen Willem Wijnstok in de clubcompetitie van Caïssa. En wint. In de zevende ronde verslaat hij ook Cees de Boorder en stijgt daarmee naar de tweede plaats.

Uit het notatieschrift van Dimitri Reinderman.

 

 

De partij Dimitri Reinderman – Cees de Boorder haalt De Telegraaf, zij het in het nieuwe jaar. Schaakredacteur Lex Jongsma heeft als kerstpuzzel de lezers gevraagd om hun beste schaakprestatie van 1985 in te zenden en het Hoornse talent stuurt zijn winstpartij tegen Caïssa’s penningmeester op. Hij is een van de vijf winnaars van de kerstpuzzel. In de krant van 18 januari 1986 wordt Dimitri als derde genoemd. ,,Leuke slotcombinatie; niet al te moeilijk, maar voor een 13-jarige bepaald veelbelovend. Karakter: aanmoedigingsprijs’’, schrijft Lex Jongsma er bij en meldt dat hij een aantal inzendingen in zijn schaakrubriek zal opnemen. Dimitri Reinderman – Cees de Boorder, in De Telegraaf van 25 januari 1986, is de eerste. In het koningsgambiet gaat wit iets beter het middenspel in. Een eindspel komt er niet. In de Amsterdamse krant is de stelling na 13. … Le6 opgenomen. ,,Met enkele forse offers maakt Dimitri er een eind aan’’, staat er onder. De witspeler heeft een mooie f-lijn voor zijn toren, een mooie h-lijn voor zijn dame en een mooie diagonaal naar h6 voor zijn loper. Alles komt in een paar zetten bij elkaar en 17. Txf6 is de slotzet.

In Caïssa’s clubblad van november 1985 schrijft Dimitri zelf over zijn strijd tegen Cees de Boorder en ook over zijn winstpartij tegen Fred Avis. Onder de beide partijnotaties: ,,Mijn streven dit jaar is Noord-Hollands kampioen tot 16 jaar te worden. Verder gok ik op een plaats bij de eerste tien in de competitie en ik wil dit jaar 100 (lees: zo veel mogelijk) partijen spelen om steeds sterker te worden.’’ Hij is ambitieus en komt zijn ‘belofte’ na. Dimitri verovert de NHSB-titel en klasseert zich als vierde in de clubcompetitie.

Dat jaar wordt voor het eerst het kampioenschap van de regio Westfriesland gehouden. De initiatiefnemers Vincent Duin, Bert Meester, Jan Posch en Adri Rizzi hebben de Schaakorganisatie West-Friesland (SWF) opgericht om een van hun doelstellingen te realiseren. Het al jaren bestaande Westfries kampioenschap is een soort invitatietoernooi, waar alle regionale clubs één of twee spelers naar toe mogen sturen. De onderlinge krachtsverschillen zijn groot en sterke spelers van de grote(re) verenigingen kunnen niet meedoen, omdat hun club al door twee man is vertegenwoordigd. De nummer 10 van bijvoorbeeld Caïssa is veel sterker dan de kampioen van een kleine vereniging die wel op het WFK actief kan zijn. Het viertal vindt dat geen goede zaak voor de schaaksport en komen met een kampioenschap, waaraan iedereen (dus ook alle sterke spelers) kan meedoen.

Het SWF-idee slaat aan en op 12 oktober gaat het evenement, steeds op een zaterdag in café-restaurant De Landbouw in Hoogkarspel, van start. Alleen staat op die dag Amstelveen – Caïssa, voor de KNSB-jeugdclubcompetitie, op het programma en Dimitri Reinderman en Niek Narings maken deel uit van het B1-team. Jeugdleider Jan van Kalken weet de oplossing. Hun partijen, tegen respectievelijk Eddy Schouten en Nico Hauwert, worden bij hem thuis vooruitgespeeld. Beide duels eindigen in remise, de bondswedstrijd levert een ½-4½ zege op.

 

Op 7 januari debuteert Dimitri in Caïssa 1, in de thuiswedstrijd tegen Het Witte Paard 3. Hij verslaat J. Böhm, maar het Hoornse achttal verliest met 3½-4½ en zal onderaan eindigen. Caïssa heeft geluk. Koningsclub 3 (Bergen) had zich uit de eerste klasse A teruggetrokken, waardoor er geen degradatie is. Het is overigens niet zijn eerste bondspartij. Drie weken eerder was de jeugdspeler invaller in het duel Caïssa 2 – Magnus. Het punt van Dimitri, behaald tegen Siem Roet, is een belangrijke bijdrage aan de zege: 4½-3½.

Het debuut van Dimitri Reinderman in de NHSB-competitie, op dinsdag 17 december 1985 in de thuiswedstrijd tegen Magnus. Aan het vierde bord verslaat hij Siem Roet. De ploeggenoten zijn Jan Haijer, Dirk Lont, Gerrit van der Wolff, Peter van den Broek, Henk Sanou, Willem Wijnstok en Fred Avis.

Of Dimitri Reinderman in het seizoen 1985-1986 honderd partijen speelt, weet ik niet, maar hij zal er dicht bij zijn gekomen. Hij wint in de hoogste groep van Caïssa’s jeugdtoernooi, hij wint het Westfries jeugdkampioenschap (na een barrage met Frederik van Steenbergen), hij wint het NHSB-kampioenschap en hij wint het open Hoorns kampioenschap (zie de drie partijen hieronder, uit de zesde, zevende en achtste ronde). En dan zijn er nog zijn partijen in de jeugdclubcompetitie van zowel de KNSB als de NHSB. Zijn talent is overigens ook opgemerkt bij de Koninklijke Nederlandse Schaakbond, want medio februari 1986 nemen Olaf Zevenboom en Dimitri in Ellecom deel aan een trainingskamp onder leiding van bondstrainer Cor van Wijgerden.

 

 

 

Als op 2 september 1986 de nieuwe clubcompetitie begint, zullen weinig Caïssa-spelers weten dat Dimitri Reinderman aan zijn afscheidsseizoen is begonnen. Hij is te sterk voor de vereniging geworden en om zijn ontwikkeling niet af te remmen moet hij op een hoger niveau spelen. Zijn overmacht blijkt al snel. Dimitri staat na dertien ronden op een score van honderd procent. December is echter een lastige maand voor hem. Allereerst levert Piet Ootes enorme tegenstand, waardoor de partij tot tweemaal toe wordt afgebroken. Zo kan het gebeuren dat hij op dinsdag 30 december tweemaal verliest. Eerst in de derde zitting van de routinier uit Zwaag, daarna de zeventienderondepartij tegen Dennis Koek. Anderhalve maand later is Peter van den Broek een lastige opponent voor de koploper. Ook die strijd wordt pas in de derde sessie beslist, ten nadele van Dimitri. Maar ondanks drie verliespartijen zal hij zich met 468 punten voorsprong tot clubkampioen kronen.

Het seizoen levert hem nog een titel op, een nieuwe. Dimitri Reinderman debuteert op het Westfries kampioenschap en vertegenwoordigt met Piet Ootes Caïssa. In de eerste ronde spelen clubgenoten tegen elkaar en opvallend is dat begin 1987 Dimitri Piet verslaat. In de clubcompetitie hebben beiden in diezelfde periode twee keer tegenover elkaar gezeten en daaruit pakte de vader van Lars en Lennart Ootes anderhalve punt.

Titelverdediger en tienvoudig kampioen Arie Karreman leidt – met Adri Haakman – na drie ronden het veld, maar wordt dan door Dimitri op een nederlaag getrakteerd. Adri op zijn beurt delft in zijn zesde partij het onderspit, tegen Jaap Gorter. Het Hoornse talent neemt, met nog één ronde te gaan, de leiding over van de KTV-speler. De slotronde is in Het Kontaktcentrum, maar uitgereikt in zijn thuiswedstrijd ervaart ook Dimitri wat verliezen is. Soes Martojo stunt met zwart. Omdat de op de tweede plaats staande Adri Haakman een nul moet incasseren tegen Ronald Ritsema, pakt Jaap Gorter zijn kans en nestelt zich naast de Caïssa-speler op de eerste plaats. Schaaklusts troef had in de tweede ronde verloren van Dimitri en gaat ook in beide barragepartijen tegen hem onderuit. Zijn enige deelname aan het Westfries kampioenschap levert de Hoornaar meteen de titel op.

Het Westfries kampioenschap van 1987. Na overwinningen op clubgenoot Piet Ootes en Schaaklust-troef Jaap Gorter is Dimitri Reinderman de enige met twee uit twee.

Dimtri Reinderman wordt ook voor de eerste keer snelschaakkampioen van Caïssa. Op 2 december 1986 haalt hij in een veld van 63 deelnemers bijna honderd procent, ondanks het feit dat hij driemaal in de sterkste poule is ingedeeld. Er staan vier ronden met vierkampen op het programma en steeds worden de spelers met de meeste punten in het hoogste kwartet ingedeeld. Zo zit nummer 2 Michael Wendarmin bijvoorbeeld slechts één keer in de zogeheten A-groep. In twaalf partijen reikt Dimitri tot 11½ punt, anderhalf meer dan Michael. Arnold van der Wolff krijgt de derde prijs, omdat hij eenmaal A-groepdeelnemer is geweest en Fred Avis als hoogste groep C heeft gehad. Beiden zijn op negen punten geëindigd. Voorzitter Frans Bouwman reikt de wisselbeker om 0.45 uur uit aan de 14-jarige winnaar. Vandaar het pleidooi na afloop om in de toekomst via een vlotter verloop voortaan rond middernacht klaar te zijn.

Zijn laatste partijen als Caïssaan speelt Dimitri Reinderman op het Open Hoorns. Voor het eerst is het een zevenrondig toernooi, zonder herindeling na vijf avonden. Vooraf zijn er drie groepen gevormd. Als titelverdediger is Dimitri favoriet, maar met onder meer Vincent Duin, Nico Hauwert, Peter Holscher, Bert Meester, Niek Narings en Peter van Waert in het deelnemersveld mag van een zware concurrentie worden gesproken. Als hij in de zesde ronde met de zwarte stukken Nico Hauwert verslaat, staat prolongatie vast. Met een punt voorsprong mag Dimitri op basis van zijn weerstandspunten van Vincent Duin (zijn laatste opponent) verliezen om toch de eerste plaats te behouden. Het wordt remise.

 

In de NHSB-competitie kan Dimitri geen potten breken. Zijn vijf partijen brengen slechts anderhalf bordpunt binnen. Zijn enige zege boekt hij tegen Michel Abbink (Het Witte Paard 3) en de remise valt in de slotronde. De competitie in 1A kent een krankzinnig verloop. Caïssa is bij het begin van de zesde ronde een van de (vele) titelkandidaten, maar verliest met minimaal verschil van Magnus. Door de kleine verschillen slaat iedereen aan het rekenen en dan blijkt dat Caïssa bij een nederlaag in de slotronde nog kan degraderen. Dat geldt overigens ook voor tegenstander 0-0-0, maar beide ploegen weten dat ze zich met 4-4 verzekeren van handhaving. Er wordt 3 maart 1987 in Het Kontaktcentrum op het wedstrijdformulier acht keer ½-½ opgeschreven.

Dimitri wint veel, maar het is niet altijd rozengeur en maneschijn. De B1-jeugd van Caïssa grijpt net naast een finaleplaats in de KNSB-clubcompetitie en de 14-jarige Hoornaar zelf grijpt op het NK net naast goud dat naar Ber den Boer gaat. Zoals na regen zonneschijn komt, zo komen er ook weer betere resultaten. Daar gaat deze rubriek volgende week over.