De terugzet (4): Kees Overboom

Caïssa-Eenhoorn heeft in bijna honderd jaar honderden leden gehad. Van veel (oud-)clubgenoten heb ik partijen en die verzameling hoeft niet in een kast bewaard te blijven. Daarom gaat de deur open, wordt het stof verwijderd en komen in de serie ‘De terugzet’ herinneringen te voorschijn. In deel 4: Kees Overboom.

Kees Overboom is aan zet tegen Lex Griffioen, tijdens het eerste snelschaakkampioenschap van Caïssa-Eenhoorn op 8 januari 2013. Naast hem zit Tom Balla (tegen Frits Bouwman) die rond middernacht de titel zal veroveren.

Een witte vlek in schakend Westfriesland is Avenhorn, samen met het aangrenzende De Goorn. In beide dorpen, die ondertussen zijn samengesmolten tot één – flinke – plaats, heeft nooit een schaakvereniging bestaan. De schaakliefhebbers moeten daarom uitwijken naar Hoorn, maar dat zijn er nooit zoveel geweest. Erik van Tooren (nu Aartswoud-lid) woonde er een aantal jaren. De enige drie Avenhornse schakers in de Hoornse historie zijn Piet Beets, Kees Overboom en Co Pater. Co heeft, met enkele tussenpozen, twaalf seizoenen bij Caïssa gespeeld, Piet acht. Kees komt in september 1988 voor het eerst langs en is altijd gebleven.

In zijn eerste jaar (1988-1989) is Caïssa begonnen met een zogeheten bekercompetitie. Dat is geen knockout-toernooi, maar een gesloten groepenwedstrijd. Ter afwisseling van het vaste ritme komt wedstrijdleider Jan Posch – tevens organisator van de noviteit – met het idee om een vijfrondig evenement te laten verspelen, waarbij op rating de deelnemers in groepen worden ingedeeld. De uitslagen tellen niet mee voor de clubcompetitie, uiteraard wel voor de ranglijst van de eigen groep. Jan is tevens voorstander van het afschaffen van het afbreken van partijen en heeft bij de NHSB een voorstel ingediend. Op de jaarvergadering van Caïssa is dat met grote meerderheid ondersteund en dat biedt het bestuurslid de mogelijkheid om er in de bekercompetitie mee te experimenteren. Net als in de clubcompetitie is het speeltempo negentig minuten voor 36 zetten, maar in de bekerstrijd wordt de klok een kwartier teruggezet en vervolgens de partij afgerond.

Nieuw is ook dat van te voren bekend is tegen wie je schaakt. De meeste opponenten zijn min of meer gelijkwaardig. In de eerste ronde, op 27 september (een week na de derde clubronde), zijn er al meteen verrassingen te noteren. Leni Poeze draait in de clubcompetitie goed, door onder meer oud-clubkampioen Aart Kögeler te verslaan en Bas van den Berg op remise te houden. Beiden zitten in de bekergroep 1, terwijl Leni in bekergroep 2 is geplaatst. Ze lijdt een onverwachte nederlaag tegen Bas Hardewijn.

Het debuut van Kees Overboom in Caïssa’s clubcompetitie verloopt niet succesvol. Na drie nullen telt zijn vierde partij mee voor bekergroep 4 en zie, het levert hem zijn eerste overwinning – tegen Wim Pieterse – op. Opmerkelijk is dat hij daarna intern weer drie keer verliest en in de tweede bekerronde Nel van Heerden verslaat.

Uit Caïssa Schaaknieuws van april 1989. Kees wordt overigens knap tweede, want...

...hij heeft een hogere TPR dan Nel van Heerden. En dat slaat in als een bomm.

Clubgenoot George Huijzer heeft ondertussen een cursus opgezet voor ouderen en huisschakers. Met de leeftijd van Kees valt het wel mee (hij is net 41, als de cursus in het begin van 1989 van start gaat), maar met Caïssa-spelers als Piet Beets en Niek Hauwert en enkele vrouwen die bij een andere vereniging geen schaaklessen kunnen volgen, volgt hij de instructies van George die op tien dinsdagavonden van 19.00 tot 20.00 uur ‘voor de klas staat’. Het werpt zijn eerste vruchten af. Kees verliest minder vaak en pakt regelmatig een half en heel punt mee.

De Avenhornse schaakliefhebber wordt een echte clubspeler. Hij slaat geen enkel seizoen over, is vaak aanwezig en neemt deel aan de bondscompetitie, vaak in het vierde of vijfde team. Rond de millenniumwisseling bereikt hij een rating van rond de 1300 en zal daar tot de uitbraak van het COVID-19-virus op blijven staan. In 27 clubcompetities eindigt hij meestal ergens tussen de vijftigste en zeventigste plaats.

En zo komen we bij zijn 28e, seizoen 2015-2016. Kees breekt alle persoonlijke records. Voor het eerst haalt hij een score boven de vijftig procent (dertig partijen, zestien punten) en hij zal dat daarna ook niet meer verbeteren. Het record hoogste aantal partijzeges sneuvelt en gaat van elf naar veertien. Het record hoogste aantal punten wordt van dertien tot zestien aangescherpt. Kees blijft liefst acht keer op rij ongeslagen (vijfmaal winst, drie remises) en dat heeft hij niet eerder meegemaakt. En hij eindigt voor het eerst in de top dertig: 29e.

Aad Laan zit in Kees’ 28e clubcompetitie als eerste tegenover hem en een week later Abel Romkes. Na twee logische verliespartijen blijft de Avenhorner tegen Richard Koekkoek op remise steken en wordt door Piet Aardenburg in de eerste bekerronde – nu wel het knockout-systeem; we hebben het over vijf jaar geleden – uitgeschakeld. Door zeges op Frits Bouwman, Daniël Overbosch, Jan Kuin en Gerrit van der Hoff maakt hij een sprong op de ranglijst, waarna Jan Smink een vijfklapper voorkomt. Kees pakt weer het punt tegen Han Pansters en Paul Snoeij Kiewit en moet in de veertiende ronde zijn meerdere erkennen in Arnold van der Wolff. Het is het begin van een eindejaarsdip, want ook mijn persoontje, Roel Ridderikhoff en Kees Wessels trakteren de Avenhorner op een nul. Na de oliebollen en het vuurwerk regeert wisselvalligheid. Winst tegen Ruud Loots, verlies tegen Marc Baank en Stijn Schurink, winst tegen Luan Nguyen en Michel Nierop, verlies tegen Michel Vercoelen en een halfje tegen Roy Verhoef.

Kees verrast in de 25e ronde aanstormend talent Martijn de Wit die dat seizoen als jeugdspeler in de seniorencompetitie debuteert. Het is het begin van een opmars. Er volgen successen tegen Leen Parlevliet (1), Jan Kuin (1), Jan Schagen (½), Roel Ridderikhoff (1, revanche), Aad Laan (½, halve revanche) en Frans Bouwman (1). Dat is de ongeslagen reeks van acht partijen. Laatstgenoemde partij zit in mijn archief en die halen we erbij.

Op 12 april 2016 treffen Frans en Kees elkaar in de 32e ronde. Hun laatste drie onderlinge duels hebben geen winnaar gekregen en ook ditmaal gaat de strijd lange tijd gelijkop. De met wit spelende oud-voorzitter plaatst zijn beide lopers op de vijfde rij. Na een ruil op c6 hoopt hij wellicht dat er na 11. Pe5 een volgende ruil komt die na … Lxe5 12. dxe5 stukwinst zal opleveren, omdat het zwarte paard op f6 in de penning staat. Maar Kees ziet dat aankomen en speelt zijn zwartveldige loper gewoon terug naar e7 om die penning op te heffen.

De Avenhorner neemt met 15. b5 initiatief en meteen verslikt Frans zich. Wit wil het doorschuiven van de pion tegenhouden en speelt zelf b4 die direct pionverlies (… Lxb4) kost. Daarna lijkt het erop dat hij meer wil afruilen dan zijn stelling versterken. Kees geeft geen krimp, houdt zijn verdediging op niveau en staat na een paardloperruil en een torenruil prima.

Dat blijkt even later. Zwart gaat nu zelf de ruil aan, omdat hij daarmee een tweede pion kan winnen. Bovendien kijkt Frans tegen zwakke pionnen op c3 en a2 aan en beseft dat er geen eer is te behalen. Na 26 zetten staakt hij zijn verzet, waarmee de lengte in overeenstemming is met eerdere onderlinge partijen.

 

Een nederlaag in de slotronde tegen Frank Tieken kan voor Kees een fraaie eindklassering niet verpesten: de 29e plaats in een veld met 73 deelnemers. Hans de Vries is de enige in dat gezelschap die meer winstpartijen achter zijn naam heeft staan: vijftien om veertien. Clubkampioen Ronald Ritsema moet het doen met dertien zeges.

Kees Overboom is op de dinsdagavond vaak als een van de eersten aanwezig in De Kreek. ‘Corveedienst’ of niet, hij helpt steeds mee bij het opbouwen van de speelzaal. Kees is iemand die dan de handen uit de mouwen steekt. Dat heeft hij ook in een andere sport gedaan, want bij RKEDO is de Avenhorner keeper geweest. Net als ik moest hij op het voetbalveld vaak zijn handen gebruiken. Tijdens het neerzetten van de borden en materiaaldozen op de tafels hebben we het menig keer over de prestaties van de sportclub uit De Goorn gehad. Hopelijk kunnen die gesprekken vanaf september worden voortgezet.

Kees gaat weer een zet uitvoeren, in zijn partij tegen de net even afwezige Tom Richters (9 april 2019). Wout Druijf denkt na over wat hij tegen Jelle Suiker zal doen.

1 thought on “De terugzet (4): Kees Overboom

  1. Heel leuk om dit stuk te lezen over mijn oom. Zelf vroeger nog wel eens een potje tegen hem geschaakt.

Reacties zijn gesloten.