Caïssa-Eenhoorn N1 won vlak voor de lockdown met 5-3 van Opening’64 om 2021 mee af te sluiten. Hetzelfde resultaat stond op de eerste dinsdag van februari van het nieuwe jaar ook weer op het scorebord. Vanzelf ging dat niet, maar uiteindelijk kreeg het NHSB team Volendam op de knieën.   

Na een valse start tegen Aartswoud en een thuisoverwinning op Opening’64 kon de wedstrijd tegen KTV in december door de verplichte eerdere winterstop niet doorgaan. Gelukkig kunnen de competities dit seizoen nu weer worden hervat en kon de N1 in De Kreek vorige week dinsdag aantreden tegen Volendam. Dat, terwijl er nog een nieuwe datum gezocht gaat worden voor de wedstrijd tegen KTV.

Invaller Steven de Waart was als eerste klaar. Zijn tegenstander Michel Molenaar offerde een stuk voor een aanval. Deze aanval bleek echter goed te neutraliseren waarna Steven op behendige wijze zijn materiele voorsprong benutte. Een mooi begin.

Ondertussen ging het op en neer op verschillende borden. Kevin de Rooij gaf hierin het goede voorbeeld door een rustig opgebouwde stelling tegen de taaie Frans Vlugt om te zetten in een punt. Een thematische centrumdoorbraak was het startsein van een mooie combinatie waarbij een toren werd gewonnen, en dus ook de partij: 2-0

Martijn de Wit zag zijn lichte voordeel langzaam minder worden en verloor een pion aan Jan Veerman. Met de witte stukken probeerde Martijn in het toreneindspel nog het nodige, maar het baatte helaas niet en moest de handdoek in de ring gooien.

In de wedstrijd tegen Opening’64 kon ik zelf na een martelgang met zwart al binnen 15 zetten opgeven. Even leek het dezelfde kant op te gaan na opnieuw een totaal mislukte opening tegen Henk Veerman. Gelukkig kon ik de schade enigszins beperken. Daar was alles voorlopig ook wel mee gezegd.

Veerman, H - van Dijkhuizen na 23...Tbd8

Wit heeft een pion meer, en ondanks wat mogelijke complicaties kan wit met 24.Txe1 afruilen om het makkelijker te maken. In lichte tijdnood werd echter voor 24.Tb1? gekozen. Na ...Txe1 25. Txe1 Txd6 gaat er vervolgens een stuk verloren. Doordat Lf8 mogelijk is kan wit mat op de onderste rij vergeten en mag zwart in zijn handjes knijpen met een vol punt: 3-1.

Dat de spanning toenam bleek wel aan de eerste borden waar het er hard aan toeging. Op het voorlaatste bord leek Ger Roos ondertussen goede zaken te gaan doen. Met zwart speelde hij een prima pot en won dankzij een vrijpion een stuk. In het resterende eindspel leek het vervolgens een kwestie van tijd voor het punt binnen zou zijn. De witte dame gooide echter roet in het eten: Ger werd in tijdnood pardoes mat werd gezet op g5.

Na dit ongelukkige moment ontstond er op het eerste bord een zelfde soort tafereel. De partij tussen Sjoerd Kelder (z) en Erik Steur bleef lang in evenwicht, maar kreeg een interessant eindspel. In het eindspel leek de remismarge ook nooit ver weg te zijn.

Steur - Kelder na Ld5 (0-1?)

Sjoerd speelde Ld5 in de wetenschap dat het eindspel theoretisch remise is vanwege de randpion in combinatie met een loper van de verkeerde kleur. De stelling is bijna pat: enkel nog even b4 opspelen en dan is het na slaan  pat. Toen de witspeler in deze stelling dacht dat het pat was, kwam hij er dus achter dat de pion nog opgespeeld kon worden. In alle hectiek in de tijdnoodsfase gaf hij daarom in een opwelling pardoes. Dat was natuurlijk niet nodig geweest. Een pijnlijk moment dat Sjoerd een vol punt opleverde: 4-2

Roy Kerkhoven en Fred Avis waren toen nog hard bezig om de teamoverwinning veilig te stellen. Tegen resp. Nico Koning en Jan Veerman kon het alle kanten op gaan. Van de partij van Roy heb ik weinig meegekregen, maar ik had de indruk dat hij nooit echt in de problemen kwam. Ondanks het feit dat hij in het eindpel een kwaliteit minder had was het voor zwart lastig een winstplan te vinden. Zeker omdat Roy een pion meer had en een actieve loper. In wederzijdse tijdnood kwamen de spelers daarom ook remise overeen: 4,5-2,5.

Fred kreeg met zwart niet de gewenste stelling en stond wat onder druk. De witspeler kon zijn lichte voordeel echter niet omzetten waarna Fred met actief spel zijn kans pakte. In een gecompliceerd eindspel kon het alle kanten opgaan, maar had Fred toch wel gevaarlijke vrijpionnen en beste winstkansen. Na een afwikkeling kreeg hij drie pionnen en een toren tegen een toren en een stuk. Doordat de pionnen te veel verspreid waren lukte het echter niet om dat om te zetten in een punt. Remise was toen het logische resultaat: 5-3.

Al met al een mooi resultaat dat gezien de verhoudingen uiteindelijk wel terecht is. Wel had het alle kanten op kunnen gaan, dus is de 5-3 gewoon een fijne manier om het nieuwe jaar te starten. Dat smaakt naar meer: Waagtoren N2 wacht begin maart op ons als volgende tegenstander. Tijd voor revanche na de nederlaag van afgelopen weekend in de KNSB-competitie.