Terwijl het vlaggenschip van Caïssa-Eenhoorn nipt onderuit ging tegen De Waagtoren, boekte Caïssa-Eenhoorn 2 op de achtergrond een overtuigende 6-2 overwinning op het derde team van de club uit Alkmaar. Het tweede trekt daarmee de goede vorm door en positioneert zich na drie ronden stevig in het linker rijtje in de vierde klasse van de KNSB-competitie.

De derby’s tussen Caïssa-Eenhoorn en De Waagtoren zorgen altijd voor spektakel, zo ook deze middag. Het zal ook zeker niet het laatste gevecht worden tussen beide ploegen dit seizoen. Zo ontmoeten beide teams elkaar later dit jaar nog in de NHSB-competitie en kan het eerste de nederlaag van dit weekend nog wegpoetsen in het onderlinge duel in ronde 2 van het KNSB-bekertoernooi. Net als afgelopen weekend hebben we in die wedstrijden ook thuisvoordeel.

In de vierde klasse D van de KNSB-competitie is De Waagtoren 3 voortvarend van start gegaan met twee overwinningen en stonden voorafgaand aan deze ronde bovenaan. Ondanks het ratingverschil op papier tussen onze teams van ruim 100 punten in het voordeel van de thuisploeg was het dus oppassen geblazen. Dat ratingverschil gaf uiteindelijk wel de doorslag, maar pas later op de middag in de eindspelen. Dat laatste gegeven komt waarschijnlijk mede doordat er in geen enkele partij geopend is met 1.e4. Dat zie je toch niet vaak. Laten we maar eens een rondje langs de borden doen.

Met de witte stukken bouwde Kevin de Rooij zijn stelling langzaam op en kreeg wat ruimtevoordeel nadat er enkele lichte stukken werden geruild. Toen hij een pion van Max Hooijmans op e7 meesnoepte, kon de zwartspeler met een eeuwig schaak echter remise afdwingen.

De Rooij - Hooijmans na 29...Dd2+ ½ - ½

Wit kan niet veel anders dan naar f3 gaan om na Dd5+ weer terug te moeten met de koning. Remise dus, waardoor beide teams van de 0 af zijn.

Kopman Ron Deen speelde zoals we van hem gewend zijn een zeer degelijke partij tegen routinier Alex Albrecht. Langzaam zijn stelling verbeteren en scherp zijn als dat nodig is.

Albrecht - Deen na 18...Dd5

Zwart heeft onderhand al een iets prettiger stelling en krijgt hier zelfs een stuk cadeau. Na 19.De1? c4! is de witte loper namelijk ingesloten. Het duurde nog even, maar toen wit zag dat er niks meer te halen viel werd de handdoek in de ring gegooid.

Mason Brouwer speelde tegen herintreder Henk van der Hauw. In het verslag over het eerste van Co Buysman werd daar ook al even aan gememoreerd. In de partij verslikte Mason zich in de opening na een onnauwkeurigheid door een pion op f7 te verliezen. Met enig geluk aan zijn zijde kon hij  afwikkelen naar een gelijkwaardig toreneindspel. Mason won vervolgens zelfs een pion en kreeg wat kansjes, maar toen bijna alle pionnen van het bord waren leek het slechts een kwestie van tijd voordat beide spelers remise overeen zouden komen. Met enkel een toren voor beide spelers en een zwarte randpion over zat de winst er niet meer in. De witspeler gaf echter plotseling op.

Van der Hauw - Brouwer na 58...Tg8 0-1?

De zwarte koning kan eigenlijk op geen enkele wijze fatsoenlijk uit de hoek komen en daarbij ook nog eens de pion laten promoveren. Zo lang wit dus geen gekke dingen doet... nou ja goed: 2,5-0,5 dus.

Fred Avis was onderhand verwikkeld in een snelschaakpartij zo leek het. Nadat hij door een zettenvolgorde in een stelling terechtkwam waar zowel hij als tegenstander Léonard Haakman niet goed een juist plan konden vinden, ging de tijdnood bij de zwartspeler een rol spelen. Met bijna een uur meer op de klok en met nog zo'n 15 zetten te gaan speelde Fred in zijn kenmerkende stijl vrijwel à tempo mee met zijn tegenstander. Dat, terwijl dat niet altijd de beste zetten waren. Toen zwart helemaal los dreigde te komen, greep hij echter mis en moest hij een stuk geven.

Avis - Haakman na 33.Dxb1

Zwart dacht hier met 33...e5? los te komen, maar overzag dat het paard op b4 bleef hangen. 34.dxe5 Lxe5 35.Pxe5 1-0. In plaats van 33...e5 was een plan met 33...Tc4 en vervolgens Tdc8 toch was kansrijker geweest voor zwart.

Aan het tweede bord speelde Ardjan Langedijk een geduldige partij tegen Ruud Nieuwenhuis. De partij was continu vrijwel in evenwicht, totdat bij het ingaan van een dubbel toreneindspel er nieuwe dynamiek ontstond en zwart misgreep door wit een vrijpion op b7 toe te staan. Dat resulteerde in een soort Zugzwang. 

Langedijk - Nieuwenhuis na 41.h5

De clou is dat op Tc7-c8 zwart altijd Tb6xb7 moet kunnen spelen zonder dat wit vervolgens een toren kan wegspelen met schaak en de andere toren wint. Feitelijk kan zwart alleen nog maar Kf6-g7 spelen zonder have en goed te verliezen. En dus kan wit een winnende koningswandel starten richting veld c5, bijvoorbeeld.
Misschien had zwart geen zin in een langere lijdensweg, want na het gespeelde 41…e5? 42. Tc8 Txb7 43. Tc6+ hees zwart de vlag, immers hij blijft een toren achter. De overwinning is binnen: 4,5-0,5.

In een manoeuvreerpartij leek David Verweij er aanvankelijk niet goed doorheen te komen bij Bert Buitink. Toch kon hij na een onnauwkeurige zwarte voortzetting een pion winnen om zo een goed eindspel over te houden. Met het loperpaar en pion meer had wit een fijne stelling. Desalniettemin bleef de zwartspeler doorvechten en kon hij ervoor zorgen dat het een moeilijker te winnen eindspel werd.

Verweij - Buitink na 52...Kf6

Weer een toreneindspel met ditmaal een randpion meer voor wit. Zo lang zwart blijft staan, kan wit vrijwel nooit goed de toren wegspelen met tempo vanwege de symmetrische structuur op de koningsvleugel. Ik kan het winstplan in ieder geval niet vinden en David na een sterk middenspel ook niet. Remise dus.

Het was weer een goed weerzien met Jochem Woestenburg. Hij kon weer meedoen deze ronde en kreeg meteen een ingewikkelde partij voorgeschoteld met zwart tegen Chaim Bookelman. Hij kon weliswaar een kwaliteit winnen, maar het sterke witte loperpaar gaf eigenlijk voldoende compensatie.

Bookelman - Woestenburg na 33.Td3

Na het gespeelde 33...Df2 34.Tf3 De1 35.Dxe1 is de samenwerking van de witte stukken veel beter dan de zwarte stukken. Met goede techniek kon de witspeler uiteindelijk dan ook de eer redden voor de ploeg uit Alkmaar. In plaats van 33...Df2 gaf 33...Dg4 toch betere kansen om wat meer dynamiek in de stelling te houden.

Bij een 5-2 voorsprong kon ik zelf nog wel even doorspelen in mijn partij tegen Daan de Vetten. Allebei waren we in de partij continu subtiel aan het zoeken naar de beste voortzetting die we steeds niet goed konden vinden. Toen de lichte stukken van het bord verdwenen werd het nog wel even spannend in tijdnood, maar toen de rook was opgegaan ontstond er een gelijk dame-eindspel. Het leek vrij eenvoudig remise te houden, totdat de witspeler er vrijwillig voor koos om de zwarte koning in de stelling toe te laten.

De Vetten - Van Dijkhuizen na 52.Dd8

Zeker in een dergelijk dame-eindspel is de koning een belangrijk wapen. Vanuit een vrijwel dode stelling is de koning van g7 naar f3 gelopen met een nu technisch gewonnen eindspel. Zwart speelde hier 52...Kxf2?! wat niet de meest nauwkeurige voortzetting was. Na 53.Dxc7 De3+ was het na 54.Kc4?? Dc1+ (0-1) natuurlijk meteen uit. Na 54.Kc2 was het echter nog wel een flink karwei. Dames ruilen kan nu niet meer echt worden ingezet als wapen vanwege wits vrijpion op d4 en eeuwig schaak ligt op de loer. In plaats van ...Kxf2 was 52...De1+! sterker, zodat zwart uiteindelijk met tempo c7 kan dekken met de dame om deze toch vrij cruciale pion te houden. Leuke eindspelen, maar zeer verraderlijk.

Goed, 6-2 is een duidelijke uitslag en is de overwinning nergens echt in gevaar geweest deze middag. Een fijne opvolging van de flinke uitoverwinning bij Kennemer Combinatie 3. Met 5 matchpunten en een hele berg bordpunten en alleen nog ZSC 2 boven ons geeft dit genoeg vertrouwen om over een kleine drie weken de topper tegen Purmerend 2 te spelen.