Hoorenaissance (29)

Na anderhalve week in het schaakwalhalla (het Tata Steel Chess Tournament) te hebben geleefd, keren we terug op aarde. Het leven gaat door op de vaste clubavond.

Een vaste gewoonte keert ook terug. Op de website staat het programma van de achttiende ronde en ik mag tegen Wout Druijf spelen. Ik bereid me voor op een pittige strijd, maar dinsdagavond wordt het definitieve programma gemaild en Wout heeft plaatsgemaakt voor Lex Griffioen. Kort na zeven uur nog vlug even een paar partijen van mij tegen Lex nakijken, want ook hij is een zware tegenstander.

In De Huesmolen aangekomen meldt competitieleider Hans de Vries dat door een late afmelding het programma weer is veranderd. Nu blijk ik tegenover Job Bueno de Mesquita te zitten. Een kort moment is er een gevoel van opluchting en ik reken me al rijk. Maar na een kwartier slaat het over naar een gevoel van ontevredenheid. Nota bene met wit kom ik niet lekker uit de opening; Job heeft een paar toch lastige zetten gedaan.

Ik moet omschakelen en kies voor zekerheid. Mogelijke dreigingen worden weggehaald en beetje bij beetje kantelt de partij naar een plusje. Zeker, nadat ik een centrumpion heb gewonnen en de zwartspeler – na zijn korte rokade – tegen een vervelende dubbelpion op de h-lijn aankijkt. Afruilen maakt mijn stelling sterker en uiteindelijk lukt het om een matzet uit te voeren.

We zijn halverwege de avond klaar en er is voldoende tijd om de bar te bezoeken. Op de laatste dinsdag van januari wordt ook een bondswedstrijd gespeeld. Caïssa-Eenhoorn 7 is gastheer voor Magnus/Anna Paulowna Combinatie 2. Voor de tweede keer op rij verliezen onze clubgenoten met minimaal verschil, al is dat geen schande. De gastploeg heeft gemiddeld 134 ratingpunten meer. In het zevende blijft Hans Schouwink als enige ongeslagen en delft Jan Smink het onderspit. Jan heeft een rating van 1385 en dit seizoen al verschillende keren gestunt tegen opponenten van – soms royaal – boven de 1600. Maar tegen tegenstanders onder de 1600 lukt het niet erg.

Frans Bouwman houdt Bram Tuk op remise. De twee hebben in de barruimte een tafel opgezocht en praten lang over vroeger en nu. Dit is voor de ouderen clubschaken in optima forma: een paar uurtjes achter het bord plaatsnemen en dan na de strijd onder het genot van een borrel of frisdrank nakaarten, de regionale of wereldpolitiek bespreken of gewoon het over koetjes en kalfjes hebben. Daarom voor alle 60-plussers: een gezellige avond begint met e4.