Na de valse start van drie weken geleden heeft Caïssa-Eenhoorn zich teruggewerkt in de middenmoot van de eerste klasse B. De eerste van vijf thuiswedstrijden in De Kreek leverde een duidelijke overwinning op Krimpen aan den IJssel op: 6½-3½. Dat gebeurde in een volle speelzaal. Het tweede team handhaafde zich op de eerste plaats in 3C, het derde delfde bij zijn rentree in de zaterdagcompetitie (in de vijfde klasse F) het onderspit tegen Volendam.

Schrijver dezes moet bekennen dat hij een afwijking heeft. Als een ploeg van Caïssa-Eenhoorn een tegenstander treft uit een plaats met een naam van twee lettergrepen, heeft hij vaak de neiging om een limerick te bedenken. Op de website van schaakvereniging Krimpen aan den IJssel (www.svkrimpen.nl) wordt vaak ‘Krimpen’ geschreven en dat komt dus mooi uit.

Een simultaanschaker uit Krimpen
liep zijn rondjes op gympen.
Het werden geen korte metten
en na honderden zetten
moet hij nu zijn schoenen gaan pimpen.

En dat moest de auteur na het weekeinde ook doen. Voor het eerst in een kleine twee jaar stonden dus drie zaterdagse bondsduels in De Kreek op het programma; altijd een prachtig gezicht. Er waren echter wat problemen met de teamleiders van het tweede en het derde. De eerste was kort voor de wedstrijd ziek geworden, maar speelde toch mee (hulde!), de tweede had de datum van 7 oktober al voor de bekendmaking van het competitieprogramma in zijn agenda omlijnd – niet voor het schaken – en ontbrak. En wie maakt dan de verslagen? Bovengetekende had een dik kladblok mee en liep van hot naar her om niets te missen. Hij zal vast meer meters hebben gemaakt dan simultaangever Dimitri Reinderman twee weken eerder in dezelfde zaal. Want er gebeurde van alles.

Niet bij Arne Moll die ook al verre van fit was en aan het tweede bord in een korte partij tegen Harold van Dijk met een snelle remise de score opende. De dames werden vlot op d5 geruild en na twaalf zetten kon de eerste uitslag op het wedstrijdformulier. Wit had licht voordeel door een betere pionnenstelling (twee blokjes van drie tegen zwarte isolani’s op a7 en c6) en daarom was de FIDE-meester van Krimpen aan den IJssel eveneens niet ontevreden met een halfje.

 

Aan het andere eind van de tafel moest Arlette van Weersel haar meerdere erkennen in Stefan Tabak. Hoorn is bij diverse gastspelers – ook van Amsterdam West en Volendam, de tegenstanders van Caïssa-Eenhoorn 2 en Caïssa-Eenhoorn 3 – bekend van het Oscar Romero Open Hoorns en JP’s Kroegloperstoernooi en Stefan was een van het tiental voor wie de weg naar het noorden geen geheimen had. De strijd ontbrandde, toen zwart zijn torens op de open c-lijn verdubbelde. In de stelling van Arlette zaten enkele kwetsbare plekken (de positie van de dame, de pionnen op d3 en d5) en die wist haar opponent feilloos te vinden. Een tegenactie met verdubbelde torens op de b-lijn leverde niets op. De routinier van Krimpen aan den IJssel nam bezit van de diagonaal naar h1 en een mat-in-zoveel was in aantocht.

Snel daarna trok Misha Dorokhin de stand gelijk. De eerste thuiswedstrijd van de nieuwe bondscompetitie gaf weer een ouderwets sterke kopman te zien. Tegen Arie Werksma kwam er – weer – een stelling op het bord, waaraan je niet kon aflezen dat zwart de partij zou gaan winnen. Voor de witspeler was veel ruimte beschikbaar, terwijl na Misha’s lange rokade koning en dame op de c-lijn stonden en zijn opponent dreigde die ten faveure van een torenzet te openen. Zijn poging daartoe kwam echter iets te vroeg. Met een mooie damezet (20. … Da5) haalde de zwartspeler de angel uit het Krimpense spel en na dameruil waren alle zorgen voorbij. Een witte aanval via de open c-lijn smoorde in de kiem. Er resteerde een eindspel met toren plus paard, waarin de eerstebordspeler van de thuisploeg twee pionnen meer had en promotiekansen voor de vrije d-pion lonkten.

Vervolgens ging het heel rap. In een kort tijdsbestek liep Caïssa-Eenhoorn uit naar 4½-1½. Abel Romkes zette het Hoornse tiental op voorsprong. Vroeg in het middenspel kreeg hij een iets betere stelling door zwaar materiaal op de half open c-lijn te plaatsen. Diederick Casteleijn had de paarden, zwart het loperpaar. Caïssa-Eenhoorns clubkampioen gebruikte de ruimte via met name de diagonalen prima om zijn stukken goed te laten samenwerken. Hij dwong wit tot een aantal geforceerde zetten dat het verband uit de stelling haalde. Abel won een stuk en kon het bordpunt op zijn notatieformulier noteren.

Mason Brouwer volgde meteen erna zijn voorbeeld. In het voorjaar van 2021 had hij in het derde kwalificatietoernooi voor het online-NK van de C-jeugd verloren van Alan Bakija. Zaterdagmiddag nam de Hoornaar aan het achtste bord revanche. Wit werkte toe naar een Misha Dorokhin-achtige stelling: kort gerokeerd, dubbelpion op de f-lijn, half open g-lijn en na zo’n twintig zetten een iets passievere opstelling. Min of meer vanuit het niets nam Mason het initiatief. Zijn zware stukken namen op open lijnen sterke posities in en hij beschikte over het loperpaar, waar tegenover Alan een minder sterk paard en een kwetsbare loper stelde. De Hoornse stukken werkten uitstekend samen tijdens de beslissende slotaanval die loperwinst opleverde en na de slotzet het paard.

Naast hem bracht Gilbert Vrancken zijn ploeg op het fluweel. Op de vijfde zet offerde Kiri Arnold (wit) haar g-pion voor aanvalskansen op de koningsvleugel. De zwartspeler ging meteen tot actie over op de andere flank, waardoor lang rokeren voorlopig geen optie was voor zijn opponente die daar ook van afzag. Het accent werd verlegd naar het centrum, waar na een flinke afruil de d-lijn openviel en daarop de Krimpense torens verschenen. Gilbert zette een loper in de penning en stond door zijn extra pion nog altijd een tikkeltje beter. Beiden zouden een eindspel van toren plus paard ingaan, toen op de 36^e zet de vlag van de witspeelster viel.

 

Henk-Jan Visser kroonde zich tot matchwinner. Tegen Michiel Besseling (bij Rotterdam een dikke tien jaar meesterklasse-ervaring opgebouwd) had hij na dameruil een actieve stelling en dat was op de 23^e zet goed voor winst van de a-pion. Een witte toren kwam binnen op c7 en de contouren van het succes werden zichtbaar. De stelling onder controle houden en de koning inzetten om te profiteren van de pionnenmeerderheid op de damevleugel. In een toreneindspel ging Henk-Jan zorgvuldig te werk, veroverde de zwarte b-pion en daarmee lag de weg naar promotie voor zijn a-pion open.

Caïssa-Eenhoorns gemiddelde rating lag zaterdag iets hoger dan Krimpen aan den IJssel (2218 om 2170) en op zes borden was de Hoornse ploeg op papier beter, al was het verschil in enkele partijen verwaarloosbaar. Robin Duson versloeg Rini Kuijf en zorgde om die reden voor een ongekende 6½-1½ stand. De internationaal meester uit Boskoop heeft een enorme staat van dienst. Landskampioen in 1989, zo’n driehonderd partijen in de meesterklasse gespeeld bij de topclubs in Leiden (Philidor), Rotterdam vooral en Breda en een jaar geleden winnaar van de schoonheidsprijs in de tweede ronde van de bondscompetitie. Het leek erop dat hij met 25. … Peg4+ een nieuwe poging deed, al had Robin meteen in de gaten dat ze het paard niet mocht slaan op straffe van een vork van het andere paard op koning en dame. Het leverde zwart wel pionwinst en een betere stelling op. En hij mocht na zo’n veertig zetten aan serieuze winstkansen gaan denken (41. … Pd5 in plaats van het gespeelde … De5). Het was de fase, waarin de partij kantelde. De dreigingen vielen weg en de witspeelster kon zelfs met een stuk voorsprong – tegen twee pionnen – het eindspel ingaan. Dat rondde ze keurig af en op de 64^e zet was de buit binnen. Haar opponent stapte de speelzaal uit met een gezicht dat op zeven dagen onweer stond. Ook na een halve eeuw topschaak valt verliezen niet mee.

Frans Cuijpers en Rhys Arnold versloegen respectievelijk Martijn Monteban en Daan Zult en gaven de nederlaag voor de gastploeg een vriendelijker aanzien. Terwijl de beide Caïssa-Eenhoorn-spelers elkaars gelijken zijn, zit er tussen de Krimpen aan den IJssel-schakers een wereld van verschil. Frans is van de lichting-Rini Kuijf en heeft op topniveau ook in Rotterdam en Breda gespeeld. Rhys is regerend Nederlands kampioen bij de jeugd tot en met 14 jaar.

Martijn moet zijn vorm van vlak voor corona hervinden, toen hij 26 bondspartijen op rij ongeslagen bleef. Hij ging zaterdagmiddag aan het derde bord lang gelijk op met Frans Cuijpers die overigens, naarmate er meer ruimte kwam, wel enig voordeel opbouwde; met onder meer het loperpaar in een actieve stelling en twee verbonden pionnen op de b- en c-lijn contra de b5-pion voor de routinier van de thuisploeg. Er werd veel geruild, ten faveure van zwart. Het eindspel ging in met een toren voor beiden en een Hoorns paard contra een Krimpense loper. De stelling zag er zettenlang gelijkwaardig uit, maar dat veranderde toen de zwartspeler zich te nadrukkelijk richtte op zijn positie op de damevleugel. Illustratief was misschien wel 48. … Kc7 (om een schaak op te heffen), waar … Ke7 de remisekansen in stand hield. Vijf zetten later verloor Martijn zijn f7-pion en kon Frans  alles in gereedheid brengen – inclusief zijn koning – om promotie van zijn f-pion te realiseren. Dat wachtte zwart niet af.

 

Rhys Arnold won ook zijn tweede bondspartij. Half september werd het talent van Krimpen aan den IJssel in de thuiswedstrijd tegen Wageningen aan het eerste bord opgesteld en versloeg Bert Torn, in De Kreek ging Daan Zult onderuit. Na een lange fase van manoeuvreren leek Daan met de prachtige zet 30. … Pd4 door te drukken. Hij liet het andere paard op f4 instaan, want de diagonaal naar h3 was vrijgemaakt en wit moest oppassen voor dameverlies. Zwart koos echter niet voor de beste voortzetting en raakte een stuk – tegen twee pionnen – achter. Die plus liet de jonge witspeler zich niet ontnemen. De Caïssa-Eenhoornaar probeerde met de steun van zijn loperpaar op de koningsvleugel een doorbraak te forceren, maar de witte monarch had met zijn lopers twee prima assistenten voor de verdediging. Toch kwam er één kans op remise: 55. … f2+. Die zet werd echter niet gespeeld (wel … Kf5) en daarna kon Rhys zijn drie lichte stukken dusdanig opstellen dat de promotiekansen voor de pionnen op f3, f4 en h3 verkeken waren.

 

Na twee ronden staat het Hoornse tiental in de bovenste regionen van een grote middengroep. Op 4 november treft de top vier elkaar: UVS – De Stukkenjagers en Wageningen – Caïssa-Eenhoorn. Met een goed resultaat kan de ploeg op eenderde van de competitie zomaar op de gedeelde tweede plaats staan.