In de tweede ronde van de NHSB competitie mocht CE2 op bezoek naar het hartje van de Beemster, om aldaar de degens te kruisen met de plaatselijke schakers van Aris de Heer. De wereld kent de Beemster natuurlijk vooral als de erfenis van Leeghwater, de lekkere kaas, het volslagen platte landschap met bomen langs de kaarsrechte wegen en het UNESCO werelderfgoed-schap. Minder bekend is dat de polder ook een aantal prima schakers herbergt. De club Aris de Heer is piepklein, speelt in een piepklein zaaltje, maar de spelers lieten er geen twijfel over bestaan welk team het sterkst was. Het gevolg: schaakles en een 5-1 uitslag.

Fred had uit de opening een volledig gelijkwaardige stelling bereikt. Wit ging wat stukken ruilen en stuurde op remise aan, wat hij dan ook aanbood. “Dan zit ik hier de rest van de avond voor niks”, bromde Fred en hij wilde kijken of hij nog iets van een koningsaanval op kon zetten. Zijn zet 20… h5 was instrumenteel daarin, maar helaas ook gruwelijk fout. Fred miste een toevalligheid in de stelling, waardoor hij zijn dame meteen moest inleveren op straffe van mat. Hij rommelde nog wat door – het was tenslotte nog steeds vroeg – maar zou zich spoedig moeten schikken in het onvermijdelijke.

Mark speelde als invaller op bord zes. Hij bereikte uit de opening snel een gelijkwaardige stelling, en opmerkelijk genoeg juist omdat zijn rokade om zeep was geholpen kwam hij veel actiever te staan, met beter ontwikkelde stukken en een goede vrijpion. Na 20.Tc1 kwam Mark met het sterke 20… b5 en kon hij de jacht openen op de witte c-pion. Hij miste dit in eerste instantie en ging voor remise door herhaling van zetten, wat prima te rechtvaardigen is gezien het ratingverschil (al is de 1154 rating die Mark volgens de NHSB heeft niet erg realistisch).

Bij Wout werd het evenwicht nooit verbroken. De lichte stukken verdwenen snel van het bord en op de 24e mochten ook de dames vanaf de zijkant verder meekijken. Na zet 28 waren de torens en een stel pionnen over en werd de vrede getekend.

Sernin viel in op bord 3. Ik heb van deze partij geen notatie en leen daarom de tekst van de site van Aris de Heer (credit Eddy Saraber). Op zet 13 koos zwart voor een aantrekkelijke doch foute combinatie. Sernin had beslissend voordeel kunnen halen door een paard terug te slaan met zijn eigen knol, maar miste dat. Het is ook wel een beetje een combinatie die een computer veel sneller zal bedenken dan een speler van vlees en bloed. In het vervolg verloor Sernin na wat onnauwkeurigheden een pion, en ging er tamelijk regelmatig van af. De commentaren in de notatie zijn van Eddy Saraber.

Sernin kwam zelf nog met het volgende commentaar:

3-1 voor de thuisploeg en aangaand op de situatie op de twee restende borden was de kans, dat we met een punt huiswaarts zouden keren vooral hypothetisch. Zowel Ger als ik zouden op dat moment mogen tekenen voor een puntendeling.

Martijn had mij bord 1 toevertrouwd. Ik kreeg een Svesnikov voor de kiezen, en dat is niet mijn favoriete Siciliaan. Maar het ging best aardig. De dames gingen van het bord en ik kreeg het idee dat er wel wat te halen viel. Met 19.f4 opende ik de aanval op de zwarte koning, maar opende ik ook de deur voor een tegenaanval. Deze liep veel beter geolied dan de mijne en met 24… Lc4! kreeg ik acht tellen. Ik had met 25.Te1 kwaliteitsverlies kunnen voorkomen, maar had niet goed gezien hoe dat moest. Nu ging de toren wel van het bord tegen een loper, en was het restant eenvoudig voor zwart.

Ger was nog bezig en zat op bord vier tegen Bert Kuijer. Ik ken Bert nog goed van mijn tijd bij Purmerend, en ik verkeerde aanvankelijk in de veronderstelling dat Aris een tactische opstelling had gekozen, omdat ik weet dat Bert een sterke speler is. Er was overigens geen sprake van een tactische opstelling. Ik concludeerde dat Ger een lastige avond tegemoet zou gaan en dat gebeurde ook. De man van Aris de Heer speelde het betere schaak en het was op wilskracht dat Ger de hoop nog lang levend kon houden. 25… Th8 was een fout, maar de witspeler profiteerde niet maximaal. Op de 37e zet blunderde onze man en kwaliteit weg en was het uit, hoeveel Ger nog een hele tijd creatief op een schwindel aasde. Het commentaar is van de zwartspeler.

Een 5-1 overwinning voor de Beemster ploeg, en eentje waarop niks af te dingen valt.