Met een keurige 5-3 overwinning op HWP Haarlem N1 heeft Caïssa-Eenhoorn N1 de aansluiting gevonden in de top van de topklasse van de NHSB competitie. Na veel pech op vrijdag de 13e bij Kennemer Combinatie in de tweede wedstrijd viel het op dinsdag de 14e wel allemaal goed en bleven de matchpunten in Hoorn.

Met maarliefst 28 partijen was het volle bak in De Kreek afgelopen dinsdag. Naast 20 interne (beker) partijen kwam HWP Haarlem N1 op bezoek voor de derde ronde van topklasse van de NHSB. Vooral interessant was de komst van Ardjan Langedijk die in de KNSB competitie voor ons tweede team speelt maar regionaal uitkomt voor Haarlem terwijl hij nota bene bestuurslid is van CE. Om provocatie te voorkomen had hij daarom zijn Caïssa-Eenhoorn shirt maar niet aangetrokken vandaag wat ik natuurlijk wel op prijs had gesteld.

Het team uit Haarlem had deze wedstrijd een paar sterker invallers met spelers als Max Merbis en Collin Boelhouwer die samen met kopman Tim Mazajchik de dodenrit naar Sas van Gent (prachtig verslag btw) wel hadden overleefd. Hierdoor deed HWP op de meeste borden niet veel onder aan ons teams en beloofde het dus een spannende wedstrijd te worden.

Het was daarom wel lekker dat Roy Kerkhoven zijn ploeg al snel op voorsprong zette. Met de witte stukken won Roy al snel een stuk na een misrekening van Sjoerd van Raaij:

Kerkhoven - Van Raaij na 14.Pb6

Wit staat al actiever en kan rustig zijn ontwikkeling af gaan maken. De zwartsepeler dacht echter een tactisch grapje gevonden te hebben maar kwam van de koude kermis thuis. Na 14...Lxd5? 15.Pxd5 Da5+ 16.Pc3! staat wit immers gewoon een stuk voor. Na 16...Txb2 17.Da4+ is het na dameruil een kwestie van een tijd (en techniek) om het stuk te verzilveren. Laat dat maar over aan Roy.

Bij kopman Mason Brouwer ging het even later echter mis. Tegen Haarlems clubkampioen Tim Mazajchik had hij een variant voorbereid die ik natuurlijk weer niet begreep maar er wel voor zorgde dat de witspeler in de denktank moest. Mason kon met een enorme tijdsvoorsprong echter niet vinden hoe hij verder moest en werd iets te overmoedig. Na een misrekening konden de stukken snel in het doosje.

Ondertussen stond er bij David Verweij weer van alles in - oftewel een typisch Verweij potje.Toen ik op een gegeven moment naar zijn stelling tegen Collin Boelhouwer keek kreeg ik een deja vu van een week eerder. In de interne speelden wij toen een mooie koffiehuisschaakpot met kansen over en weer. Tegen mij trok David aan het langste eind en zat David helaas aan de verkeerde kant van het bord.

Boelhouwer - Verweij na 33.Dxg3?

David speelde het logische 33...Lc6+ dat een misser bleek te zijn (logica speelt gewoon geen rol meer in dit soort inuitieve stellingen). Met 34.e4! Pxe4 35.Lxh6+ komt wit weer helemaal terug en na 35...Ke8? (35...Tg7 werkt misschien nog net maar het wordt dan wel aanklampen) 36.Dxg4 ging de dame eraf ook nog af zonder dat Pf2 mat is: 1-0. In plaats van 33...Lc6 was 33...Pe4! erg sterk geweest vanwege 34.Lxe4 Dxe4+ 35.Pf3 Txf3 waarna mat snel volgt.

Even leek hierdoor alles goed te vallen voor de Haarlemmers maar bij een 2-1 achterstand keerde het tij. Sjoerd Kelder speelde een zeer degelijke partij met zwart tegen Harry Lips waarin vrij foutloos werd afgewikkeld richting een dame+toren eindspel. De partij eindigde net zo abrupt als deze zin.

Lips - Kelder na 28...Dxd5+

In een al wel wat prettiger eindspel voor zwart greep de witspeler volledig mis met 29.Df3? Tg1+!. Au: 0-1. 29.f3 was de enige juiste zet geweest voor wit waarbij zwart de druk er wel op houdt maar het met nauwkeurig spel wel remise lijkt. 29.Kh3 werkte overigens ook niet vanwege 29...Tg1 30.f4 Tg2! 31.Dxg2 Dh5#. Zuur voor Lips maar mooi voor Sjoerd die het in de vorige ronde tegen KC te verduren kreeg.

Gezien de stand op de andere drie borden vond ik het na dit moment tijd om in de onderhand gelijke stelling remise aan te bieden aan Hubrecht van den Brekel. In een attractieve partij had het echter alle kanten op kunnen gaan en hadden beide spelers kansjes gemist op een betere voortzetting.

Van Dijkhuizen - Van den Brekel na 18...Lh3

Wit heeft een pion meer en een betere stellinge maar er dreigt van alles en er liggen zwarte offers op e4 op de loer. In de partij werd het optische goed lijkende 19.Lg2? gespeeld maar bleek een fout te zijn van wit. 19.Tfe1 om e4 te dekken was een optie en de engines geven zelfs 19.Kh1!? met als idee de g-lijn vrij te maken voor een toren. Nu had ik wel het gevoel dat ik best een kwaliteit mocht geven voor aanval maar niet op deze manier. In de partij volgde 19.Lg2 Lxg2 20.Kg2 Pxe4 21. Lxg7 waarna wit met de schrik vrijkwam na 21...Dxg7? Tussendoor even 21...Txf1! spelen met 22.Txf1 Pd2 23.Dc3 Pxf1 had zwart een kwaliteit en een goede stelling opgeleverd. Nadat beide dit hadden gemist bleek de stelling na 22.De3 in evenwicht en werd het aanbod even later aangenomen. Wel fijn dat ik op deze manier extern ook kan werken aan mijn remisequotum.

Ook bij Abel Romkes werd het remise. Tegen routinier Max Merbis bouwde hij zoals we onderhand gewend zijn van Abel een klein plusje degelijk op en leek het erop dat hij een pion ging winnen.

Romkes - Merbis na 21...Lc8

Na het gespeelde Lc8 had Abel op mooie wijze met een paardoffer kunnen profiteren van zijn ruimtevoordeel: 22.Pxf7! Kxf7 (22...Td7 23.Pxd5 (of 23.Pxd6 - keep it simple)) 23.Pxd5 Pxd5 24.Lxd5+ Kf8 25.f6 waarna het billenknijpen wordt voor zwart. In plaats daarvan wilde wit d5 winnen maar dat lukte na 22.Pxd5 Lxe5 23. dxe5 Pxd5 24.Lxd5 Txe5 niet. Na deze afruil vervlakte de stelling snel en was remise dus een logisch resultaat: 3-3.

Nick Manshanden stond al vanaf de opening beter met de witte stukken tegen Roel Faber door de druk er continue op te houden. Altijd fijn in een teamwedstrijd dat je het gevoel hebt dat je al met een punt meer speelt terwijl dat feitelijk nog niet zo is. Met wit speelt Nick dit jaar namelijk erg sterk en liet dat ook zien door het punt over de streep te trekken waardoor hij zich team op voorsprong zette.

Bij 4-3 waren alleen nog onze penningmeester Ardjan Langedijk en Robin Duson bezig. In een boeiende pot offerde Ardjan met wit een kwaliteit en een pion tegen dynamisch spel en moest Robin nauwkeurig verdedigen om haar stelling bij elkaar te houden.

Langedijk - Duson na 20.Dh5

Met een sterk wit paard op d5 en veel witte activitetit had Robin hier met het profylactische 20...Te5! de compensatie onschadelijk kunnen maken. Na 21.Lxe5 dxe5 (nog sterker dan 21...fxe5) 22.Pd3 Dd4! gaat er namelijk materiaal verloren. Zwart ging verder met 20...b6 dat uiteindelijk iets te traag bleek te zijn. Ardjan kon door acties op de damevleugel enkele pionnen terugwinnen waarna het witte loperpaar steeds sterker werd.

Langedijk - Duson na 26...Kxg7

Wit ging hier verder met 27.Lf7 waardoor de zwarte koning steeds minder velden tot beschikking heeft  Na 27...Te2 vergat Ardjan zoals hij dat zelf mooi zei 'in de dode hoek te kijken', speelde 28.Lh5? en had 28...Txg2+! helemaal gemist: 0-1. Een welbekende heerlijke zwickmühle die van de bucketlist af kan van Robin. Toch wel gaaf om dat een keer in je partij te krijgen. Interessant was nog wel de variant 28.Tf4 Txg2 29.Kf1 Txc2 30.Le5 Kh6 31.Tg4! (met dreiging 32.Lf4#) na 27...Te2. In plaats van slaan op g2 had 28...h6 daarom de aangewezen zet geweest maar wel moeilijk te vinden onder druk. Er zit soms veel meer in een stelling dan dat je op eerste oogopslag gezien denkt te hebben.

Uiteindelijk mogen wij na deze anti-climax dus zeker tevreden zijn met een 5-3 overwinning in een spannende wedstrijd die ook anders had kunnen aflopen. Met 4 matchpunten sluiten wij weer aan bij de top en mogen we op 6 december het kalenderjaar en het druiluik tegen Haarlemse clubs afsluiten. Dan volgt de uitwedstrijd tegen Bloemendaal.

Stand en uitslagen: Topklasse NHSB 2023-2024