Alle zaterdagploegen van Caïssa-Eenhoorn gaan met een goed gevoel het nieuwe jaar in. Zowel het vlaggeschip als het derde pakte zaterdagmiddag 5½ punt en beide uitslagen leverden overwinningen op. In de lastige wedstrijd tegen eersteklasser Paul Keres 2 verscheen 5½-4½ op het scorebord en Caïssa-Eenhoorn 3 nam in 5F enige afstand van de laatste plaats door rodelantaarndrager Providercheck.nl/Magnus 2 met 5½-2½ te verslaan.

Het tweede ontbreekt en dat klopt. In De Kreek bleven zeventien stoelen onbezet. AAS had zich kort voor het duel tegen Caïssa-Eenhoorn 2 afgemeld wegens ziekte en andere redenen. De Hoornse opbouwploeg hoefde daardoor één rij tafels niet te dekken, maar misschien had de Alternatieve Aalsmeerse Schaakvereniging het handiger aangepakt door wel te komen, zij het niet compleet. In dezelfde klasse speelde De Wijker Toren 2 met zes man in en tegen Amsterdam West en won ook nog, terwijl Caïssa-Eenhoorn 3 het treffen met het team uit Schagen begon met een 1-0 voorsprong. Invaller Robbert van Dijkhuizen had geen opponent (de zeventiende stoel, die leeg bleef). Nu riskeert AAS – dat een kleine dertig leden telt – een straf van twee punten in mindering, een boete en de kosten van zaalhuur en arbiter voor de opnieuw vast te stellen wedstrijd. Het had al vier keer met ruime cijfers verloren en een vijfde grote nederlaag zou daarom nauwelijks competitievervalsing kunnen worden genoemd. Overigens kreeg Aartswoud – Santpoort, twee ‘concurrenten’ van AAS, ook geen uitslag. In Abbekerk was de stroom uitgevallen, waardoor de wedstrijd niet konden worden uitgespeeld en waarschijnlijk in het nieuwe jaar opnieuw zal beginnen.

Ondanks de vrije zaterdag deed Caïssa-Eenhoorn 2 goede zaken. Koploper VAS 2 werd verrast door het laag geklasseerde Caïssa 3 (3½-4½), waardoor de Amsterdammers qua verliespunten weer op gelijke hoogte staan. Het Hoornse achttal krijgt na de jaarwisseling alle concurrenten – VAS 2, De Waagtoren 2 (met de nog steeds ongeslagen oud-Caïssa-kampioen Nico Hauwert in de gelederen) en De Wijker Toren 2 – nog en een zinderende tweede competitiehelft ligt in het verschiet.

Na Botwinnik, Emanuel Lasker, Max Euwe, Philidor, Tal en Zukertort kwam zaterdag Paul Keres op bezoek in Hoorn. Een reeks van beroemde schakers en mooi dat ze door Nederlandse schaakclubs worden geëerd. Het tweede team van de vereniging uit Utrecht is een solide eersteklasser, hoewel het zich in de vorige competitie ternauwernood handhaafde. In het basistiental staan vier spelers met een rating boven 2200 plus Dirk Floor  (2199), terwijl Paul Hommerson (2278, ook actief in de meesterklasse) en de FIDE-meesters Tom de Jong en Menno Okkes invalbeurten hebben gedraaid. Kortom, ook Caïssa-Eenhoorn is een sterke ploeg, maar weer een 6½-3½ zege leek er niet in te zitten.

Na anderhalf uur zorgde Arne Moll voor de eerste uitslag. Tegen Raymond de Rooij kwam een opening op het bord (vierpaardenspel in de Siciliaan) die voor beiden geen verrassingen had. Alle paarden werden vlot geruild en na zetherhaling kon de eerste remise op het wedstrijdformulier.

 

Mason Brouwer leed zijn tweede nederlaag. Een week eerder was er nog een fraai succes in de vorm van het landskampioenschap van de A-jeugd van Kennemer Combinatie. Het Hoornse talent maakte deel uit van de Haarlemse ploeg, waarin onder meer ook Leandro Slagboom (Groninger Combinatie) en Roger Labruyère (Purmerend) zitten. In acht ronden werd zeven keer gewonnen en gelijkgespeeld tegen Magnus Leidsche Rijn. In De Kreek kwam Mason niet lekker uit de opening. Branco Titus, een van de vier invallers bij Paul Keres 2, forceerde met een dameschaak 6. Kf1. Wit kreeg geen kans om terug in de partij te komen. Zijn opponent gaf veel druk op de Hoornse verdediging en veroverde zo de kwaliteit. De toren op h1 kwam pas tot leven, toen de Caïssa-Eenhoorn-speler tegen een verloren stelling aankeek. Niet veel later staakte hij zijn verzet.

 

Aan de hoogste borden werd maximaal gescoord. Kopman Misha Dorokhin kreeg in het vroege middenspel de mogelijkheid voor een dubbele aanval: op het paard op c3 en de pion op g2. De pionwinst betekende wel enige vertraging van de ontwikkeling, maar toen die min of meer was voltooid, kon zwart overgaan op het opzetten van de beslissende aanval. Jan Jaap Janse had niet gerokeerd en dus werd het oog gericht op de koningsvleugel. Het offensief leverde snel succes op. Misha speelde het perfect en had nog voor de tijdcontrole de gelijkmaker op zijn schoen.

Naast hem zorgde Daan zult vlot erna voor een voorsprong. Tegen John Cornelisse kreeg hij een pionnenmeerderheid op de damevleugel en mede door de activiteit van zijn stukken werden de problemen voor zwart beetje bij beetje groter. Wit schoof een vrijpion door naar c7 die zijn opponent onschadelijk wilde maken, toen Daan opeens naar de andere flank switchte. Eerder was de Utrechtse koning door een schaakje naar h8 verjaagd en wit had – in combinatie met de zet Pa5-c6 – dreigingen via de achtste rij en ook over de h-lijn. Het zwarte antwoord betekende meteen stukverlies.

Rond half vijf volgden de beslissingen elkaar snel op, hoewel de spanning groot bleef. Eerst was er de eerste nederlaag voor Bas de Boer. Na een stevige afruil gingen Evert Rademakers en de zwartspeler verder met de torens en twee lichte stukken, maar de FIDE-meester van Paul Keres 2 beschikte over het loperpaar dat veel velden bestreek. Hij versterkte zijn initiatief met de torenmanoeuvre d1-d5-b5. De zwarte a- en b-pion sneuvelden en zo was de weg vrijgemaakt voor de Utrechtse vrijpionnen op de a- en b-lijn. In een eindspel met lopers van gelijke kleur goed voor een gelijke tussenstand.

 

In beide wedstrijden stond 2½-2½ op het scorebord, waardoor menig supporter van hot naar her liep om de ontknoping niet te willen missen. Robin Duson stelde die uit met haar remise tegen Dirk Floor. Na negentien zetten was het niet alleen druk om het bord, maar ook erop. Er was alleen een pionruil geweest, toen wit met 20. Lxh6 voor een stukoffer koos dat hem drie pionnen opleverde. Robins koning had alleen een paard op h7 als verdediger, maar ze kon precies op tijd versterkingen laten aanrukken om alle dreigingen te pareren. Na een slagenwisseling had de zwartspeelster de kleine kwaliteit, maar haar opponent de betere stelling. Een Hoornse vrijpion op e3 bleek een vervelend obstakel en uiteindelijk berustten beiden in zetherhaling.

 

Meteen daarna tekende Martijn Monteban voor zijn derde winstpartij op rij. Na een snelle dameruil koos Caïssa-Eenhoorns FIDE-meester voor de lange rokade en Willem van de Fliert voor de korte versie. Zwart keek tegen een isolani op d5 aan en die werd direct aangevallen, terwijl de koning eventueel als verdediger van de twee pionnen op de damevleugel kon fungeren. De Utrechtse d-pion ging eraf en daardoor ‘promoveerde’ Martijns d-pion tot vrijpion. Beide spelers hadden een toren en het loperpaar en na een manoeuvreerperiode keek wit tegen de betere stelling aan. Met een handigheidje werkte zwart weliswaar zijn achterstand van een pion weg, het bood zijn opponent de mogelijk om de vrijpion naar d6 op te schuiven en de materiaalvoorsprong met 41. Txf7+ terug te krijgen. De laatste stukken (toren en witveldige loper) stonden uitstekend opgesteld om de stand op 4-3 te brengen.

Gilbert Vrancken stuitte op Tom de Jong die in de jaren tachtig een sterke speler was van hoofdklasser Utrecht. Vorig seizoen maakte hij na een afwezigheid van twintig jaar zijn rentree op ’s lands hoogste niveau. Hij deed dat als invaller van meesterklassedebutant Paul Keres (remise tegen Stukkenjager Erwin Kalle) en zaterdag in De Kreek tekende hij in zijn tweede invalbeurt voor het tweede team opnieuw voor een halfje. De Utrechtse FM-speler is nog altijd moeilijk te verslaan. Na een vroege g4 besloot hij tot de lange rokade, waarbij Gilbert daar al een voorschot op had genomen met zetten als 9. … b5 en 10. … Da5. Met ook de c-pion erbij sloeg de aanval echter niet door, terwijl wit op de andere flank aanstalten maakte voor een offensief. Tom bracht daar zwarts damepaard – helemaal naar h2 gesprongen – in de problemen. In die fase keek hij naar een gewonnen stelling. Zwart probeerde het stuk te redden en zijn opponent kreeg zo de mogelijkheid de verdediging uiteen te rafelen. Na 27. Dc5+ stonden alle seinen op groen voor de beslissende actie. Te voorzichtig spel bood Gilbert de kans de kleine kwaliteit te winnen en met een aantal sterke zetten forceerde hij zetherhaling.

Ook Abel Romkes – Elmer van Veenendaal was een partij met tegengestelde rokades. Caïssa-Eenhoorns clubkampioen reageerde op de korte variant van de zwartspeler en bouwde vervolgens een prima stelling op op de koningsvleugel. Zijn opponent moest alles uit de kast halen om zijn verdediging nog enigszins overeind te houden, maar stond verloren na 29. … Ph5. Abels toren op g3 werd aangevallen, terwijl zijn pion op f4 om een vierde verdediger vroeg. Naar f3 of naar g4, dat was de kwestie voor wit. Winnend was 30. Tf3 om daarna de f-pion op te schuiven, na het gespeelde 30. Tg4 verzandde de aanval. Van belang waren bovendien de ontwikkelingen in de andere nog aan de gang zijnde partij: Henk-Jan Visser – Frank Lommers. De thuisploeg had nog altijd een kleine voorsprong (4½-3½) en twee remises volstonden om de wedstrijdwinst veilig te stellen. Dan wil je niet al te veel risico nemen. Abel kreeg – door een paard in de penning – een kans op meer dan een halfje. Hij hield de controle over de strijd, waarna zetherhaling voor een onbeslist zorgde.

Henk-Jan Visser is vaak de man van de lange adem en met de conditie van de Amsterdamse routinier zit het wel goed. Dat ondervond Frank Lommers. Hij verloor op de negentiende zet zijn c-pion, maar wit had wel ontwikkelingsvoorsprong en miste wat later de sterkste voortzetting. Zwart werd lange tijd gedwongen om in de verdediging te gaan en het leek er voor hem niet goed uit te zien. De krijger op de 64 velden (de titel van het boek met schaakverhalen van Jan Haijer, de in 2014 overleden nestor van Caïssa-Eenhoorn) zit altijd boordevol vechtlust en daarmee bereikte hij een betere tweede helft van de partij. Met de zware stukken en de witveldige lopers op het bord gaf Henk-Jan na de tijdcontrole meer tegengas en kreeg hij de controle terug. Alle torens gingen naar de kant en de remise was binnen bereik. Met zetherhaling werd die veilig gesteld.

Aan het einde van een enerverende schaakmiddag blijkt dat de eerstvolgende (op 3 februari) heel interessant wordt. In 1B strijden vier ploegen om de titel en die treffen elkaar op die zaterdag: Caïssa-Eenhoorn gaat naar koploper De Stukkenjagers, Vianen/DVP ontvangt UVS. Caïssa-Eenhoorn 2 heeft ook een uitduel tegen de ranglijstaanvoerder (VAS 2) en in 5F komen de onderste vier ploegen tegen elkaar in actie, met onder meer Zukertort Amstelveen 3 – Caïssa-Eenhoorn 3. Drie wedstrijden, drie finales.