Zelden is het clubkampioenschap zo spannend verlopen als in het bijna afgelopen seizoen. Maandenlang gaat Abel Romkes aan de leiding, maar bedraagt zijn voorsprong vaak zo’n honderd punten of minder. Het grootste verschil wordt na de veertiende ronde genoteerd, als Abel concurrent Roy Kerkhoven verslaat: 248,5. Anderhalve maand later (op 4 maart) neemt Roy revanche in een partij die ook voor het bekertoernooi meetelt en zet zo de achtervolging in. Die in de slotronde succesvol eindigt. Koploper Abel blijft op remise steken tegen Peter van Waert, terwijl Roy te sterk is voor Bert Spil. Voldoende om met dertien punten voorsprong de eerste plaats te pakken.

Roy Kerkhoven: voor de tweede keer clubkampioen van Caïssa-Eenhoorn.

De eerste vijf Caïssa-Eenhoorn-titels gingen naar Ronald Ritsema die na zijn laatste triomf stopte. Daarna begroette de vereniging steeds een nieuwe kampioen, maar met de eindzege van Roy is die reeks afgebroken. Hij wordt in 2018 de opvolger van Ronald en kroont zich op 20 mei j.l. voor de tweede maal tot de beste in de clubcompetitie. Overigens is het verschil van dertien punten geen record. In een seizoen met een vergelijkbaar verloop zegevierde Willem Meyles in 2004-2005.  Hij had 11,3 punten meer dan Ronald Ritsema. Een aardig detail: ook hier een sleutelrol voor Bert Spil. Op 8 februari 2005 miste Bert in een goede stelling tegen Willem een cruciale torenzet en stond meteen verloren. ,,Goh, wat een mazzel dat ik heb gewonnen’’, was de eerste reactie van de witspeler na de felicitatie van zijn opponent. De verliezer bedong een biertje in het geval Willem clubkampioen zou worden. Die kreeg hij ruim twee maanden later.

Hieronder een overzicht van het verschil tussen de nummers 1 (als eerste vermeld) en 2 in de clubcompetities vanaf 2000-2001.

Caïssa:
2000-2001: Wilko van der Gracht – Ronald Ritsema...................112
2001-2002: Ronald Ritsema – Bert Spil..............................275
2002-2003: Ronald Ritsema – Wilko van der Gracht....................48,0
2003-2004: Ronald Ritsema – Wilko van der Gracht....................51,2
2004-2005: Willem Meyles – Ronald Ritsema...........................11,3
2005-2006: Sjoerd Plukkel – Ronald Ritsema.........................483,0
2006-2007: Sjoerd Plukkel – Ton Wessels............................342,6
2007-2008: Peter Holscher – Ton Wessels............................173,9
2008-2009: Peter Holscher – Ton Wessels............................604,9
2009-2010: Fred Avis – Peter Holscher..............................146,6
2010-2011: Peter Holscher – Ronald Ritsema..........................75,4
2011-2012: Ronald Ritsema – Peter Holscher.........................237,3
Caïssa-Eenhoorn:
2012-2013: Ronald Ritsema – Ton Wessels............................219,2
2013-2014: Ronald Ritsema – Bas Dudink.............................422,0
2014-2015: Ronald Ritsema – Nick Manshanden........................338,1
2015-2016: Ronald Ritsema – Piet Aardenburg........................381,4
2016-2017: Ronald Ritsema – Nick Manshanden........................280,5
2017-2018: Roy Kerkhoven – Sjoerd Kelder...........................417,1
2018-2019: Gijs Leene – Sjoerd Kelder...............................86,2
2021-2022: Peter van den Brink – Nick Manshanden...................428,4
2022-2023: Abel Romkes – Nick Manshanden...........................299,8
2023-2024: Mason Brouwer – Robbert van Dijkhuizen..................110,2
2024-2025: Roy Kerkhoven – Abel Romkes..............................13,0

Roy Kerkhoven is de eerste clubkampioen van Caïssa-Eenhoorn die tot de laatste ronde niet bovenaan heeft gestaan. Hij begint op 10 september de serie van dinsdagavonden met een zwartzege op Marc Heertjes. Een week later delft ook Robin Duson het onderspit, maar Daan Haver werpt Roy op de ranglijst negen plaatsen terug: tiende. Met een remise tegen Sjoerd Kelder en een overwinning op vice-kampioen Robbert van Dijkhuizen wordt duidelijk dat Roy in de eerste maand een zwaar programma heeft gehad.

Na eenderde van de competitie blijken de onderlinge verschillen klein te zijn. Abel Romkes neemt enige afstand, maar na tien ronden heeft nummer 2 Nick Manshanden slechts 94 punten meer dan nummer 9 Peter van Waert. Roy zit in het midden van die grote achtervolgingsgroep. Hij presteert met regelmaat: vaak is er winst, af en toe een remise en een verliespartij. Op 14 januari staat hij elf punten achter op ranglijstaanvoerder Abel die de topper wint en een gaatje slaat. Maar er zijn nog vijftien ronden te gaan. De clubkampioen van 2023 treft over de gehele competitie gezien wel de zwaarste tegenstand. Zo houdt hij Daan Haver en Arne Moll op remise (beide opponenten hebben een hogere rating) en verliest van regerend clubkampioen Mason Brouwer. Op 4 februari is de marge geslonken tot 85 punten.

Een maand later treffen Roy en Abel elkaar voor de kwartfinale van het bekertoernooi. Roy wint en gaat een week later onderuit tegen Peter van Waert. In april houdt Robin Duson Abel op remise en pakt Bas de Boer het volle punt van de koploper die de eerste plaats moet overdoen aan Sjoerd Kelder. In de topper op 6 mei herovert Abel met zijn zege op Sjoerd de leiding. Roy blijft in de buurt en in de voorlaatste ronde scoren beide titelkandidaten maximaal.

De beslissing valt op 20 mei. Peter van Waert, overigens een van de vier die de nieuwe clubkampioen heeft verslagen, is een speler die niet vaak verliest (na de coronaseizoenen in 35 partijen slechts vijf keer) en dat gebeurt in zijn partij tegen Abel Romkes ook niet: remise. Roy Kerkhoven heeft in maart 2022 en in maart 2023 nog verloren van Bert Spil, maar daarna geen halfje meer afgestaan en de laatste vier partijen tegen Bert – inclusief één voor de rapidcompetitie – gewonnen. Hij neemt de titel over van Mason Brouwer die een jaar geleden eveneens pas in de slotronde het kampioenschap veroverde. Is hier een nieuwe traditie begonnen?

Van de toptienspelers heeft Roy Kerkhoven zijn stijgende lijn voortgezet: tiende in 2022, zesde in 2023, vierde in 2024, eerste in 2025. Abel Romkes staat voor het derde jaar op rij op het denkbeeldige erepodium en steeds op een andere trede: eerste in 2023, derde in 2024, tweede in 2025. Het rijtje van Sjoerd Kelder: zevende in 2023, vijfde in 2024, derde in 2025. Net voor de coronaperiode is Sjoerd tweemaal tweede geworden, een voortzetting van zijn prestatiecurve in 2026 is niet onlogisch. Met zijn vierde plaats haalt David Verweij voor de vierde opeenvolgende keer de top zes en behoort tot de flinke groep van spelers die ook de komende jaren voor spannende clubcompetities kunnen zorgen.

Fred Avis is de nieuwe koploper in het alltime-klassement. Schrijver dezes heeft van alle top tienen vanaf 2012-2013 een cijfermatig overzicht gemaakt. De eerste vijf clubkampioenschappen van Caïssa-Eenhoorn werden een prooi voor Ronald Ritsema die daarmee vijf keer tien punten voor dat klassement verdiende. De al enige tijd geleden gestopte routinier ging tot dit seizoen aan de leiding, maar de zes punten die Fred met zijn vijfde plaats heeft verdiend doen hem naar de tweede plaats zakken. Van de elf seizoenen is de oud-voorzitter liefst tienmaal bij de beste tien geëindigd.

Uittredend vice-kampioen Robbert van Dijkhuizen doet nauwelijks voor Fred onder. De huidige preses van Caïssa-Eenhoorn wordt zesde en staat voor de achtste keer op rij in de top tien. En nu derde in het alltime-klassement. Martijn de Wit prolongeert zijn zevende plaats en aangezien de clubcompetitie kwalitatief en kwantitatief sterker is geworden, is dat een pluspunt.

Bert Spil behoort eigenlijk tot de inventaris van de top tien. Soms valt hij er net buiten, maar met de huidige achtste stek verkeert hij voor de negentiende keer – vanaf zijn achtste plaats in 1990 gerekend – in dat elitegezelschap. Daar tegenover staat Marc Heertjes die in zijn derde seizoen bij onze club voor het eerst de top tien haalt: negende. Gek genoeg met anderhalf punt minder dan een jaar geleden, toen hij zich als elfde klasseerde. Mason Brouwer completeert de top tien. De sinds enkele dagen oud-clubkampioen heeft te weinig partijen gespeeld om zich te mengen in de strijd om de titel.

Bas van den Berg (twaalfde) en Erik Romkes (zeventiende) kunnen met hun respectievelijke scores van dertien en 12½ uit 25 partijen van een mooie rentree spreken. Een persoonlijk record is er voor Wout Druijf die zijn beste klassering ooit, zeventiende in 2011 en 2012, met drie plaatsen verbetert. Dat doet ook Rik Slaman die in zijn tweede jaar bij Caïssa-Eenhoorn van de 35^e naar de negentiende stek is gestegen. De oud-clubkampioen van Torenhoog (Hoogkarspel) en De Groene Zes (Bovenkarspel) – tien titels, als ik goed heb geteld – levert een bijzondere prestatie door de bekerfinale op zijn naam te schrijven. Na overwinningen op achtereenvolgens Carel Brouwers, Fred Avis, Wout Druijf en Marc Heertjes schakelt hij in de halve finale Roy Kerkhoven uit (in de verlenging) en stunt aansluitend tegen Robbert van Dijkhuizen, al is er nu een tweede verlenging nodig om de winnaar aan te wijzen. Het is de grootste sensatie in de 8-jarige historie van het interne bekertoernooi.

Rik Slaman: de verrassendste bekerwinnaar in de 8-jarige historie van het toernooi.

Jamal Zyat verbetert zichzelf met tien plaatsen (23^e, 33^e in 2024) en direct achter hem is Cees Groenendijk met zijn 24^e plaats (11½ uit 22) een prima debutant. Renzo Snel (32^e in 2024, 29^e in 2025) valt op door zijn strijdlust. Hij heeft inmiddels 44 clubpartijen in De Kreek gespeeld en daar zit slechts één remise bij. Joël van der Maarl, nog niet zo lang geleden afgezwaaid bij de jeugd, maakt ook een flinke sprong. Zijn tien winstpartijen zijn goed voor een pr, net als zijn puntentotaal van elf (36^e). En de debutanten Remco Bravenboer en Jordi van Alst, allebei dit voorjaar lid geworden, mogen als aanwinsten worden beschouwd.

Tenslotte nog wat meer cijfers over de afgelopen competitie.
Meeste punten: Sjoerd Kelder 16½.
Meeste partijen gespeeld: Willem van der Veen 28.
Langste ongeslagen serie (achtereenvolgens aantal winstpartijen en aantal remises):
11: Piet Aardenburg 3-8.
9: Abel Romkes 8-1, Arne Moll 7-2, Bert Spil 5-4.
8: Sjoerd Kelder 6-2.
6: Mason Brouwer 6-0, Cees Groenendijk 5-1, Erik Romkes 5-1, Ger Roos 4-2, Peter van Waert 4-2, Marc Baank 2-4, Boris de Best 2-4, Nizar Alayoubi 1-5, Robbert van Dijkhuizen 1-5.
5: Robbert van Dijkhuizen 5-0, Marc Heertjes 5-0, Abel Romkes 5-0, Fred Avis 4-1, Marc Heertjes 4-1, Roy Kerkhoven 4-1, Rik Slaman 4-1, David Verweij 4-1, Peter van Waert 4-1, Jamal Zyat 4-1, Gerard Groot 3-2, Daan Haver 3-2, Bas van den Berg 2-3, Aad Laan 2-3, Martijn de Wit 1-4.
Meeste winstpartijen: Sjoerd Kelder 14.
Langste reeks opeenvolgende winstpartijen: Mason Brouwer 6, Robbert van Dijkhuizen 5, Marc Heertjes 5, Fred Avis 4, Robin Duson 4, Unai Ruiz Echeverría 4, Cees Groenendijk 4, Sjoerd Kelder 4, Arne Moll 4, David Verweij 4.
Meeste remises: Piet Aardenburg 12.
Langste reeks opeenvolgende remises: Piet Aardenburg 4, Robbert van Dijkhuizen 4.