Met het bereiken van de NK-finale heeft Robin Duson vandaag voor een hoogtepunt in de geschiedenis van Caïssa-Eenhoorn gezorgd. Ze eindigt in ieder geval in de top twee en dat is niet eerder gebeurd in de historie van onze vereniging. In het recente verleden heeft Arlette van Weersel vijf keer als speelster van Caïssa-Eenhoorn deelgenomen aan het Nederlands kampioenschap, met de gedeelde derde plaats in 2019 als topprestatie.
Robin zal minimaal één treetje hoger op het denkbeeldige ereplatform staan. Op het spektakelstuk in haar eerste halvefinalepartij tegen Anne Kuipers-Haast volgde vanmiddag een slijtageslag die in het voordeel van de vrouw met vijf nationale titels achter haar naam eindigde. De stand kwam daardoor op 1-1 en moest in de vroege avond in een snelschaakbarrage (vijf minuten plus twee seconden toegevoegde tijd per zet) worden uitgemaakt wie naast Machteld van Foreest – zij had met 1½-½ gewonnen van Anna-Maja Kazarian – zich voor de finale zou plaatsen.
In de partij met klassiek tempo keek Anne, met wit, na een vlotte ruil van drie lichte stukken naar een iets prettiger stelling, met name door haar pionnenstructuur. Dat bleek na een torenruil op a5, waaraan ze een vrijpion op a3 overhield. Beiden zaten toen al min of meer – na 25 zetten – in het eindspel: dame, toren en lopers van ongelijke kleur. Het vervolg van de partij stond dan ook in het teken van de vraag of de randpion kon promoveren. De dames gingen van het bord en de samenwerking van de witte stukken leek iets soepeler te gaan dan die van Robin. Met bovendien de witte koning in het centrum werd duidelijk dat onze clubgenote voor een loodzware taak stond.
De vrijpion haalde de zevende rij en beetje bij beetje boekte Anne vooruitgang. Zo was de Hoornse toren gebonden aan het tegenhouden van de a-pion en de koning aan de verdediging van de c6-pion, de voorste van een dubbelpion. Met het opgeven van die pion kon de monarch de rol van de toren overnemen, maar de witspeelster had ondertussen al een ander plan bedacht: toewerken naar de promotie van de e-pion. Haar koning kon die missie ondersteunen, terwijl de Hoornse collega te ver verwijderd was van de gevarenzone. Op de 83e zet berustte Robin in het onvermijdelijke.
In de eerste barragepartij had Robin wit en de opening van de partij van woensdag werd gevolgd. Toen speelde Anne 11. … Ld7, nu … b6. Het was de eerste afwijking; de loper van de oud-landskampioene ging een zet later naar b7. Met 18. … Pe4 gaf ze haar a-pion, mogelijk met het idee dat na 19. Dxa5 Ta8 de dame terug zou gaan. Maar de Hoornse besloot tot 20. Dc7 om haar op f4 te plaatsen. Het belangrijkste witte stuk leek daar enigszins ingesloten te staan. Ondanks de geringe speeltijd vervolgde Robin de partij op voorbeeldige wijze. De dame bleef een actieve rol vertolken en na een grote afruil miste Anne de slotzet: 39. Td8. Ofwel de toren op de rij van de zwarte dame en koning.
Een voorsprong nemen in het vluggeren geeft vertrouwen in de tweede partij. De opponent moet dan winnen en van die druk kun je profiteren. De Caïssa-Eenhoorn-speelster – met zwart – koos evenwel bepaald niet voor behoudend schaak. In het vierpaardenspel zorgde ze meteen voor spanning in het centrum en wellicht verwachtte wit niet dat Robin na 9. d4 lang zou rokeren. Na 10. dxe5 ontstond een open d-lijn die direct fataal voor Anne werd. Onze clubgenote sloeg terug met een paard dat één verdediger had en twee aanvallers. Met een loperruil op d7 en aansluitend Le3 had wit zich veel ellende kunnen besparen. Nu hapte ze toe en gaf Robin de mogelijkheid om een mat in drie uit te voeren. Ze nam zo revanche voor het verlies van een jaar geleden, toen Robin – met de nodige pech – in de verlenging werd uitgeschakeld. Nu bereikte ze een voorlopig hoogtepunt in haar al succesvolle carrière: de NK-finale.
De partijen zijn na te spelen op de website ‘nk.schaken.nl’ (via ‘live kijken’, round 16, 17 en 18) en daarop is het ook het algemene NK te volgen.