Op een grauwe zaterdag 4 januari ontving het tweede het van ver komende Wageningen 2. Er werd gespeeld in een spiksplinternieuwe sporthal (op google maps is hier slechts een kale zandvlakte te zien) waar het prima vertoeven was. Ron Deen viel in bij het eerste, maar het tweede had in Ton van Dijk een goede vervanger. De gemiddelde ratings van de teams ontliepen elkaar niet veel waardoor het op papier een spannende wedstrijd beloofde te worden.
Dat de gemiddelde ratings elkaar niet veel ontliepen kwam vooral door de tegenstander van Ardjan, Erik van Dikkenberg, die met 2174 verreweg de hoogste rating van Wageningen 2 heeft. Ardjan kwam goed uit de opening maar gaf vervolgens onnodig een pion weg. De tegenstander maakte vervolgens geen fout waardoor na een lange strijd het punt verloren ging.
Op bord 2 kwam speelde Arjon met wit tegen Martijn Naaijer. Arjon kwam in een voor hem bekende opening terecht, maar hier was naar eigen zeggen “alweer een tijdje geleden naar gekeken”. Nadat Arjon had verzuimd de actiefste voortzetting te kiezen kwam hij in een iets mindere stelling terecht. Na goed verdedigen eindigde de partij in een remise.
Ronald speelde op bord 3 een partij die na de opening vrijwel gelijk stond. Op een gegeven moment dreigde Ronald een iets minder eindspel te krijgen, maar tegenstander Jef Verwoert koos ervoor om in één zet zowel zijn loperpaar op te geven, als de pionnenstructuur van Ronald te verbeteren. Het resterende eindspel met ongelijke lopers verzandde snel in remise.
Joseph kwam, ook tot eigen verbazing, goed uit de opening tegen Tjerk Sminia en kreeg al snel groot voordeel. Dit gaf hij niet meer uit handen en nadat Joseph de dame van de tegenstander in kon sluiten was de partij beslist. Een soepele overwinning.
Op bord 5 trof Alexander met zwart Clemens de Vos. Op een gegeven moment won Alexander een pion en daarna nog een, waardoor een enkel toreneindspel ontstond waarin hij een vrije h en f pion had. Dit eindspel is theoretisch gezien remise, maar of dat in deze partij ook zo was is uw verslaggever niet bekend. De eindspeltechniek van Alexander was in elk geval beter dan die van zijn tegenstander, waardoor het volle punt bijgeschreven kon worden.
Op bord 6 speelde ondergetekende met wit tegen Cees van de Waerdt. Na een matige opening en het missen van een kleine combinatie kwam wit vrijwel verloren te staan. De tegenstander verzuimde echter toe te slaan waarna een vrijwel gelijk eindspel ontstond. Wit won toen, met de tegenstander in matige tijdnood, binnen 3 zetten een pion en een toren waardoor het volle punt toch naar de Tweehoorn ging.
Invaller Ton van Dijk speelde op bord 7 een partij tegen Robin van Leerdam die vrijwel volledig gelijk op ging. De uiteindelijke remise lijkt een terecht uitslag.
Onze goed scorende benjamin Abel mocht op bord 8 aantreden tegen John Stigter. Abel had in de opening naar eigen zeggen “geen zin in de standaard opstelling” en koos voor een scherpe variant. De tegenstander bleek echter goed op de hoogte van deze variant, en er ontstond een taai gevecht waarin Abel iets minder kwam te staan. In het eindspel verdedigde hij zich goed, waarna de partij in een terechte remise eindigde.
Al met al boekte Caissa - Tweehoorn een overwinning waar niet veel op af te dingen valt. Na twee nederlagen en net zoveel overwinningen staan we nu in de middenmoot en kunnen we voorzichtig weer omhoog kijken.
Caissa - Eenhoorn 2 - Wageningen 2 5 - 3
Ardjan Langedijk - Erik van den Dikkenberg 0 - 1
Arjon buiktra - Martijn Naaijer ½ - ½
Ronald Ritsema - Jef Verwoert ½- ½
Joseph Molenaar - Tjerk Sminia 1 - 0
Alexander Geerts - Clemens de Vos 1 - 0
Sjors Broersen - Cees van de Waerdt 1 - 0
Ton van Dijk - Robin van Leerdam ½ - ½
Abel Romkes - John Stigter ½ - ½