17e Week in De Kreek

Hij staat weer bovenaan. Half september begroetten we voor het eerst in de clubcompetitie Roy Kerkhoven als koploper. Daarna nam Peter Holscher gedurende twaalf weken het stokje over, maar in de 17e week in De Kreek brengt zijn overwinning op Dirk Lont Roy opnieuw op de eerste plaats.

In de loop der jaren zijn veel verenigingstitels bij weinig spelers terecht gekomen. Twee jaar na de succesvolle greep naar de macht door Dimitri Reinderman (1987) werd Dirk Lont clubkampioen van Caïssa. Hij is een van de vier eenlingen in de afgelopen kwart eeuw: clubgenoten die één keer de verenigingstitel hebben gewonnen. Peter Doggers (1993), Willem Meyles (2005) en Fred Avis (2010) volgden Dirk op. Maar het is vooral het tijdperk van Wilko van der Gracht, Ronald Ritsema – die elk liefst zeven keer het kampioenschap naar zich toe trokken – en Peter Holscher, de beste in 2008, 2009 en 2011.

En nu voert Roy Kerkhoven de ranglijst aan. Een speler die vooral het tweede deel van een partij uitstekend kan lezen. In de herinnering staat zijn eindspelkunde tegen Bergen-schaker Richard Frans. Roy won en droeg een belangrijke steen bij aan de triomf (3½-4½) van Caïssa-Eenhoorn 3 in de slotwedstrijd van vorig seizoen, waarmee promotie naar de promotieklasse werd gerealiseerd. Toevallig zit ik op deze avond in De Kreek naast hem en zie tegen Dirk een dichte stelling, zonder veel winstmogelijkheden. Maar terwijl koploper Peter Holscher op remise blijft steken tegen Bert Spil, kan Roy aan het einde van de rit toch een vol punt bijschrijven.

Gaan we afscheid nemen van de oude orde en verwelkomen we de nieuwe? Toepasselijk zo rond de jaarwisseling, maar ook op andere manieren uit te leggen. In het bestuur van onze vereniging manifesteren de nieuwe krachten Sernin van de Krol (25) en Robbert van Dijkhuizen (18) zich op een geweldige manier en op de 64 velden is de opmars van Nick Manshanden (16), Niels Appelman (15) en Gerard Dudink (16) opvallend.

Buiten De Kreek lijkt ook iets in beweging te zijn gezet. Grootmeester Anish Giri staat in de mondiale top tien. Na een lange reeks van degelijke – en knappe – remises wint onze nationale trots meer partijen en wordt het verschil met de absolute wereldtop beetje bij beetje kleiner. Het door Chinese talenten beheerste WK voor spelers tot 20 jaar , onlangs in Pune (India) gehouden, telt drie Nederlanders bij de beste 22: Benjamin Bok (11e), Robin van Kampen (13e) en Quinten Ducarmon (22e), die op 7 februari waarschijnlijk in de bondscompetitie tegenover een van onze top tien-spelers zit.

Thuis lees ik dezer dagen uitgebreid de door de brievenbus op de grond geplofte New in Chess. Het laatste nummer van 2014 is 106 pagina’s zwaar; dat krijg je als er op internationaal schaakgebied zo veel gebeurt. Dirk Jan ten Geuzendam beschrijft boeiend het verloop van de WK-tweekamp in Sotsji tussen titelverdediger Magnus Carlsen en uitdager Viswanathan Anand, maar let tevens op wat er naast het bord gebeurt. De Russische president Vladimir Poetin wil de schaakglorie van de vroegere Sovjet Unie oppoetsen en tegelijkertijd onze sport inzetten als een vorm van zachte diplomatie naar de westerse wereld. Een nobel streven. De problematiek rondom Oekraïne is immers geen ellende waard.

Het is een mooie kerstgedachte. Kunnen we alle politici niet verplichten een schaakcursus te gaan volgen? Dankzij het leren nadenken spelen wij de vredelievendste sport ter wereld.