Met een goede 3-1 overwinning heeft het viertallenteam van Caïssa-Eenhoorn gisteravond zijn eerste plaats in de klasse D stevig in handen gehouden. Tegen De Groene Zes boekte de ploeg twee winstpartijen en twee remises.

Het jeugdige Caïssa-Eenhoorn onderweg naar de zege op De Groene Zes.

Het kwartet met louter jeugdspelers zit in een poule van vier en is nu halverwege de competitie. Eerder werden Degoschalm (3½-½) en KTV (4-0) verslagen. De Groene Zes bood stevig verzet, maar had tegen de goed en degelijk spelende Klaas Jan Koedijk, Robin Duson, Martijn de Wit en Niels Appelman weinig kans op een beter resultaat.

Bord 1: Ab Niekamp - Klaas Jan Koedijk.

Bord 2: Robin Duson - Hans Morsink.

Bord 3: Peter Burink - Martijn de Wit.

Bord 4: Niels Appelman - Simon Dorpema.

De naam van de Bovenkarspelse vereniging is te danken aan de zes oprichters die zich nog groentjes op het schaakbord vonden, ondanks het feit dat ze al jarenlang huisschakers waren. In 1958 besloten Doede Deen Jz., Doede Deen Pz., Piet Botman, Aad van Leeuwen, Henk Pennekamp en Bert Verlaan om als echte schaakclub verder te gaan.

Caïssa-Eenhoorn is in de viertallencompetitie van de senioren een groentje, want het is de eerste keer dat een ploeg met alleen maar jeugdschakers het opneemt tegen ervaren spelers uit de regio. Aan de partijen te zien valt het met de Hoornse onervarenheid wel mee. Collectief speelde de jeugd van de thuisclub gisteravond de beste wedstrijd van het seizoen.

Robin Duson (voorgrond) heeft tegen Hans Morsink een pion meer, maar de stelling is niet eenvoudig.

Martijn de Wit opende de score. In het Koningsgambiet (niet aangenomen) trok Peter Burink het initiatief naar zich toe en de witspeler had zelfs een stuk kunnen winnen door na 12. … Lxf3 met zijn e-pion het Hoornse paard op f6 te slaan. In dat geval zouden de beide lopers van Martijn worden aangevallen door pionnen. Zwart koos voor 13. Txf3 en keek een paar minuten later tegen een verloren stelling aan.

Een mooie actie van het Caïssa-Eenhoorn-talent was daar debet aan. Na een ruil stond een Bovenkarspelse toren op de tocht: twee aanvallers, één verdediger. De verzilvering van het voordeel was fraai om te zien. Peter dacht het probleem met 18. d4 op te lossen, maar die zet stelde zwarts e-pion in staat om een prachtige afdaling naar b2, ofwel het veroveren van drie pionnen, te maken. Meteen was het uit, want wit zou een toren verliezen en zijn opponent zou een tweede dame op het bord krijgen. Zo ver liet de GZ’er het niet komen.

Klaas Jan Koedijk had zijn goede vorm van Groningen – waar hij in het vijfrondige compacttoernooi van het jaarlijkse kerstschaakfestival op de gedeelde derde plaats beslag had gelegd – meegenomen naar wijkcentrum Kersenboogerd. Aan het eerste bord zat hij tegenover Ab Niekamp, de meest ervaren Groenezesser en ook bekend als schaakleraar voor de Westfriese jeugd. In het vroege middenspel had de jonge zwartspeler een actievere stelling en verraste zijn tegenstander door met een toren via de open b-lijn binnen te komen.

Ook Klaas Jan rondde de partij op een fraaie wijze af. Door de prima samenwerking van zijn stukken stond hij aan het einde van een afruil een stuk voor.

En zo leidde Caïssa-Eenhoorn halverwege de wedstrijd met 2-0, maar duurde het nog lang eer de eindstand kon worden ingevuld. Terwijl rond half elf een paar klassieke pianotonen in een benedenzaal van het wijkcentrum te horen waren er er zelfs ook iets van kerkelijke orgelmuziek klonk, waren Niels Appelman en Robin Duson in een felle strijd gewikkeld tegen respectievelijk Simon Dorpema en Hans Morsink.

Niels ontpopte zich tot matchwinner door het beslissende halve bordpunt in de wacht te slepen. Na een vroege dameruil stuurde zwart zijn pionnen op de koningsvleugel naar voren, maar door actief spel van de jeugdige witspeler stagneerde die opmars. Er werd veel geruild. Met zijn eerste zet van de koningstoren (19. … Th6) hoorde Simon iets rammelen in het stuk en schudde eerst flink – om te bevestigen dat hij het toch goed had gehoord – alvorens die te ruilen voor de witte toren op d6.

Stelling in de partij Niels Appelman - Simon Dorpema na 23. Tad1. De rammelende toren staat op h6.

Meteen daarna ontsnapte hij aan verlies. De GZ’er plaatste een loper op de zevende rij, waarop ook zijn koning stond. Wit, die veel tijd investeerde en bijna een uur minder op de klok had, miste dat hij zijn laatste toren ertussen kon zetten. In een eindspel met lopers van ongelijke kleur werd snel remise overeengekomen.

Robin Duson trof in Hans Morsink een taaie opponent. Ook Caïssa-Eenhoorns jeugdspeelster gebruikte veel tijd om een zo sterk mogelijke stelling te realiseren. Een afruil van lichte stukken op de damevleugel leverde haar pionwinst op c6 op, waarna de strijd zich verplaatste naar de andere flank. Met veel pionnen op het bord (in de slotstelling had wit ze nog allemaal) was het vooral manoeuvreren en zoeken naar de beste velden.

Stelling in de partij Robin Duson - Hans Morsink na 19. ... g5.

De beide diagonale pionnenmuren werden nog verstevigd met zwaarder materiaal erachter en toen bleek dat Robin en Hans voorlopig weinig vooruitgang konden boeken, werd de vrede getekend.