CE4 komt net te kort tegen MAC 2

De vierde ronde van de NHSB competitie bracht CE4 de tweede seizoensnederlaag. In Schagen hield MAC 2 met de minimaalste marge de punten thuis. Het werd 4½-3½ voor de combinatie van Magnus en Anna Paulowna.

Het was wederom een belangrijke partij. De ratings van het Schagense team zijn niet slecht maar de ploeg stond nog puntloos onderaan. Daarom, en ook omdat we best nog wel sterke tegenstanders krijgen in de erg aan elkaar gewaagde competitie, was er toch wel de hoop dat er één of twee punten aan het totaal zouden worden toegevoegd.

Het ging echter vanaf het begin niet heel goed. Aad Laan, je zou denken volledig uitgerust na een lange vakantie Down Under, speelde aan het achtste bord een mislukte partij. Het zal de jet lag zijn. Waar hij in de interne een aantal leuke resultaten heeft laten zien ging het in een Grunfeld Indier snel mis. Aad pakte de ruil van de centrumpionnen verkeerd aan en verloor er eentje. Toen hij deze even later toch nog terug kon halen greep hij andermaal mis. Hij ruilde met het verkeerde stuk. De pion kwam terug maar er ging een loper de doos is, en bovendien was de stelling belabberd. Een vlotte 1-0 achterstand.

Als je de slotstelling van Arno de Visser en Sernin bekijkt zou je denken dat er een erg saaie pot was gespeeld maar het tegendeel was het geval. Arno speelde scherp en offerde een kwaliteit. Er dreigde van alles maar Sernin hield het hoofd koel en na een grote grotendeels gedwongen afruil bleef er een volledig gelijkwaardige stelling over. Remise dus.

Ger mocht het op bord twee proberen tegen Jos Hendriks. Ger speelt dit jaar als een natte krant (ik ben nog blij dat hij niet meedeed aan het weggeefschaak want hij had zeker gewonnen)  en als je dan toch verliest kun je dat beter aan bord 2 doen dan aan bord 8. Kennelijk spelen natte kranten beter op hogere borden want Jos Hendriks kwam er niet doorheen en Ger kwam tot een verdienstelijke puntendeling.

Martijn zag het zitten om tegen de Schagense kopman Jan Pjotr Komen te spelen. De leden van MAC noemen deze man om de een of andere reden JP, wat natuurlijk erg verwarrend is. Hopelijk stoppen ze daar snel mee. Als gevolg van de wens van Martijn was hij van plaats gewisseld met JP. JP zou namelijk op bord 1 spelen maar wisselde met Martijn op bord 7. Maar doordat ze bij MAC de zaak zo verwarrend maken speelde JP toch op bord 1, maar dat was dan weer die andere JP. Snapt U het nog? Martijn snapte waarschijnlijk ook niet echt meer. Er ontstond een ingewikkelde stelling waarin elke cruciale witte stukken last van ademnood kregen. Vooral de witte dame had duidelijk ruimtegebrek. De ontknoping is me goeddeels ontgaan maar het punt ging naar JP. Vervelend want dat was dus de verkeerde JP. 3-1 voor MAC en donkere wolken begonnen zich te vormen boven het CE team. Want er waren nog wel een paar probleemdossiers aan Hoornse kant.

Op bord 7 kreeg ikzelf een gezonde stelling tegen Kerre de Graaf. Hij verloor in de opening een pion en ik kreeg een gezonde stelling. De matdreigingen dropen er van af, maar Kerre kon dat allemaal net tegenhouden waardoor ik, behalve een pion, eigenlijk niet veel overhield. Ik besloot de zaak de compliceren, maar waarschijnlijk had ik beter voor een eindspel met een pion meer kunnen kiezen. De tegenstander kwam echter nooit echt terug in de partij. Nadat ik met twee torens op de zevende lijn binnenviel kon ik een tweede pion binnenhalen. Kerre had daardoor wel een gevaarlijke vrijpion maar het behoud daarvan vergde veel tijd en in een moeilijke stelling ging hij door de vlag.

Drie partijen over en 3-2 voor MAC 2. Bas had het tegen Jeroen Stellingsma moeilijk maar had wel veel meer tijd. De tijdnood werd de MAC speler fataal en Bas tekende de gelijkmaker aan.

Twee bloedstollende partijen bleven over. Arend Stapel had Aart Strik als tegenstander. Het werd aanvankelijk een schuifpartij en pas op zet 30 werd er voor de eerste keer iets geruild. Daarna had wit (Aart) op de damevleugel het initiatief, wat prettig voor hem was want zwart had lang gerokeerd. Hij kreeg een betere stelling, maar blunderde vervolgens een stuk weg. Aart kon er echter een paar pionnen voor terugwinnen en op een bepaald moment twee stukken tegen een toren. Netto bleef er een eindspel over van kwaliteit (voor Arend) tegen twee pionnen. Leek remise, Aart bood het aan maar Arend kon nog veilig even doorspelen.

De andere partij was David Groen tegen Niels Wijntjes. Ergens in de partij was Niels erg prettig komen te staan en had een voorsprong van een tweetal pionnen opgebouwd. Om de een of andere volslagen onduidelijke reden besloot Niels er een loper tegenaan te gooien en er ontstond een eindspel met een loper voor David tegen drie pionnen. David zat echter in een verschrikkelijke tijdnood en leefde in essentie nog dankzij de increment. Dat ging aanvankelijke echter prima want hij kon een pion terug halen en kreeg op een bepaald moment ook de kwaliteit (Niels leefde inmiddels ook praktisch op increment). Daarmee had David dus een toren voor een paar pionnen en had hij een verloren stelling omgetoverd naar een gewonnen. 4½-3½ voor CE4 was plotseling mogelijk.

Helaas pakte het weer anders uit. Arend speelde te resoluut op de aanval en miste volledig dat Aart een pion kon doordrukken. De penningmeester moest zijn toren geven en het cadeautje wat voor de competitieleider overbleef (loper+pion voor) liet deze zich niet meer ontglippen.

Nog was er kans op een punt, maar David liet zijn dame weglokken naar een afgelegen plek. Hierdoor kreeg Niels de mogelijkheid om eeuwig schaak te forceren. Zo won toch nog de partij die een groot deel van avond de beste papieren had maar vlak voor het einde behoorlijk wankelde.

1 Jan-Pjotr Komen  - Martijn de Wit 1-0
2 Jos Hendriks  - Gerrit Roos ½-½
3 Niels Wijntjes  - David Groen ½-½
4 Aart Strik  - Arend Stapel 1-0
5 Jeroen Stellingsma  - Bas van den Berg 0-1
6 Arno de Visser  - Sernin van de Krol ½-½
7 Kerre de Graaf  - Johan Paul Hendriks 0-1
8 Ronald Steenwijk  - Aad Laan 1-0