|
Schaakvereniging Caïssa-Eenhoorn |
Afgelopen weekend werd in Oegstgeest voor de 77e keer het alom bekende Noteboomtoernooi verspeeld en voor de derde keer weer in het prachtige Museum Corpus. Het inspireerde Martijn de Wit tot een sterk optreden. Hij werd in de C-groep gedeeld eerste.
De zeven besten van groep C, tussen twee mensen van de organisatie. Martijn de Wit staat tweede van rechts. Naast hem (een beetje verstopt) oud-clubgenoot Klaas Jan Koedijk.
Na alle Tata-schaakdrukte in januari met vooral prachtige resultaten van Robbert van Dijkhuizen en Robin Duson in de groepen 5 met automatische promotie, moest er door Caïssa-Eenhoorn 3 ook weer snel aangetreden worden in de NHSB-competitie. Onze volgende tegenstander was het altijd lastige en niet te onderschatten De Waagtoren 3 met enkele zeer ervaren spelers, onder wie oud-lid Willem Meyles. Op een regenachtige avond naar het statige Gulden Vlies in Alkmaar, waar parkeren veelal niet zo makkelijk is, werd toch wel een overwinning verwacht. De verwachting kwam uit: 3-5.
Onze tweede thuiswedstrijd zou moeten aantonen of we bestand waren tegen de druk van het koploper zijn. Tegenstander Kijk Uit uit IJmuiden was daarom een goede testcase, want met vier punten had ook die ploeg een goede kans om nog mee te doen voor de titel. Caïssa-Eenhoorn 3 sloeg de aanval af: 4½-3½.
Waarom weet ik niet, maar een bondswedstrijd op maandagavond stuit mij meestal tegen de borst. Zo net na het weekend en dan nog een eind weg en vaak last van de maandagfiles. Dit keer was de reis naar Nieuw-Vennep, waar we zonder invallers konden aantreden tegen het puntloos onderaan staande De Vennep.
Welke voorspelling je er ook op los laat, elke wedstrijd staat op zich en ook bij Caïssa-Eenhoorn 3 - Krommenie 2 was er vooral bij mij gerede hoop deze klus makkelijk te kunnen winnen, maar de werkelijkheid was even anders (5-3).
Caïssa-Eenhoorn 3, links, en Krommenie 2 zijn klaar voor de strijd. Op de voorgrond de damespartij Robin Duson - Anneke Schol.
Om na ruim 5 jaar weer als teamcaptain op te treden vergt niet zoveel aanpassingen mijnerzijds, maar is meer een soort deja-vu. Dit seizoen hoop ik met de hulp van de spelers een goed geheel te kunnen vormen om mee te doen voor de ereplaatsen.
Deze 7e wedstrijd van het seizoen zou een treffen worden tussen 2 fusie-verenigingen met een toch wel rijke traditie. Caïssa uit Amsterdam heeft zijn eigen naam behouden nadat Euwe een paar jaar terug in deze club is opgegaan. Voor mij was het eigenlijk een soort reünie met oude bekenden waar ik zelf nog mee heb samengespeeld in competitieverband. Ook ons 1ste team speelde op deze regenachtige zaterdagmiddag tegen Caïssa 3. Lees verder
Vreemd is het wel om een eerste stukje te publiceren op de site van de fusieclub, maar eigenlijk ook weer niet zo vreemd .Alleen het is al weer een tijd terug dat een verslag van mijn hand te lezen was. Als speler van Caïssa viel het niet mee om objectief de prestaties van de overige teamleden te beschrijven en gelukkig waren Co Buysman en Robbert van Dijkhuizen bereid om de wedstrijdverslagen van het afgelopen succesvolle seizoen voor hun rekening te nemen. Lees verder