Ze zijn allebei debutant op JP’s Kroegloperstoernooi en hun ratings liggen mijlenver uit elkaar. Maar Misja Dorokhin (rating 2280) en Joost Ponte (rating 1007) hebben een geweldige derde zondag van mei. Twee spelers van Caïssa-Eenhoorn die met hun duogenoten Daan Zult en Mai Movrin bij de prijsuitreiking naar voren mogen komen, omdat ze een geluksprijs hebben gewonnen.
Misja gaat uit zijn dak, als hij bij organisator Robbert van Dijkhuizen op het podium staat. Enkele meters verder geniet Joost van de sfeer van het caféschaak. ,,Nooit gedacht dat schaken in een café zo leuk kan zijn. Je loopt er samen en soms met andere deelnemers naar toe en dan maak je een praatje met je tegenstander. Zo gaat dat in een café: je praat met iemand. En dat kun je combineren met schaken. Hartstikke leuk.’’
Een geluksprijs is er ook voor Robbert en zijn mede-organisatoren Rinus en Sernin van de Krol en Mark Coenradie. Mist en kou in Bergen en Zee, stevige hagel- en regenbuien in Zwolle. Daar ergens tussenin ligt Hoorn, maar in de oude binnenstad werken de weergoden mee. Er valt geen druppel, bij menig café kan buiten op het terras worden gespeeld.
Het derde JP’s Kroegloperstoernooi trekt 47 combinaties. Talrijke topspelers lopen naar de Veemarkt, waar de aanmelding wordt gedaan in café Jan Pieterszoon Coen. Er zijn verschillende bijzondere duo’s, zoals Ardjan Langedijk/Ed Schouten. Leeftijdgenoten (alletwee geboren in 1967), grote talenten geweest in de jaren tachtig. Ardjan is blijven schaken, Ed pakt af en toe de stukken op. Voor de eerste zetten worden gedaan, halen we oude koeien uit de sloot.
Dat doen we ook tijdens de zesde ronde, als schrijver dezes met Nizar Alayoubi samenspeelt en we het opnemen tegen Gé van den Berg en Sacha Valstar-Schiermeier. Gé is een oud-clubgenoot en als onze – interessante – partij is afgelopen, komen de verhalen van vroeger op tafel. Daar gaan we zo in op, dat we na een kwartier horen dat men in het ‘commandocentrum’ al enige tijd wacht op één uitslag en dat men nog niet tot de loting voor de slotronde kan overgaan. Snel geven we de remise door.
Bij menig kroegschaker galmt het winnende liedje van het Eurovisie Songfestival door zijn hoofd.
,,I spent all of the love I’ve saved,
we were always a losing game.
Small-town boy in a big arcade,
I got addicted to a losing game.’’
Er zijn elke ronde wel een stuk of twintig verloren partijen, maar niemand is daar verslaafd aan. Met de smartphone melden we de nul bij de organisatie en lopen door naar JP Coen, De Rooie Kip, Barrels, Velius, Loft der Zotheid & De Zwarte Olifant, Winston, d’Oude Waegh, ’t Schippershuis en Bontekoe. Menig terraszitter kijkt verwonderd naar een groepje mensen dat met een groene tas van Puur Hoorn langs komt. Met de mede-Caïssa-Eenhoorn-spelers Carla Dekkers en Bert Spil wandelen we op het Breed en wijs ik naar nummer 30, aan de overkant. Nu de zaak van Bob Jansen Haar en Make-up, een kleine honderd jaar geleden de melksalon van de gezusters Bierlaagh en de eerste speelzaal van onze vereniging. ,,Melksalon?’’ klinkt het verbaasd.
De gastvrijheid is overal met de hoofdletter G geschreven. Martijn, een van de bezoekers in JP Coen, komt langs met een schaal vol bitterballen. Toepasselijk voor Joop Brands en Herman van Bleisem die dan net hebben verloren, al maakt de muziek van Johnny Cash uit diens ‘American Recordings’-periode alles goed voor de twee Aartswoud-routiniers. Bitterballen ook bij ’t Schippershuis, met een verrassende inhoud: rode bieten. Buiten bij Barrels krijgen we een andere lekkernij: een schaaltje met meloen, walnoot en stukjes gedroogd vlees. Voor schakende kroeglopers en kroeglopende schakers is het leven zo slecht nog niet.
Met clubgenoot Nizar Alayoubi vorm ik een Nederlands-Syrische alliantie. Nizar heeft zijn smartphone meegenomen die hij na afloop van een partij aan mij geeft. Af en toe wil ik een uitslag doorsturen (via chessreporter.nl) of kijken wat het programma voor de volgende ronde is. Eenmaal kom ik per ongeluk telefonisch uit bij het commandocentrum, een andere keer zie ik opeens veel Arabische letters. Gelukkig zijn er voldoende schaakliefhebbers in de buurt die een handje helpen.
Er wordt vaker een beroep gedaan op het improvisatievermogen van spelers en gastheren. In Loft der Zotheid zijn vier borden her en der verspreid. Halverwege de middag is een optreden van een bandje gepland en dan ben je toch benieuwd waar het podium is en hoe de schakers de soundcheck en de show zelf verwerken. Drukte is er bij Winston, waar ik voor het begin van de laatste ronde mijn vest uittrek en op mijn fototoestel leg. Die heb ik verstopt op een stoel. Na een bezoek aan het toilet is de zaal enigszins heringericht om ruimte te bieden aan een groot gezelschap en is de stoel met vest en fototoestel verdwenen. Er is even schrik, maar na een rondje langs de cafémedewerkers worden de ontbrekende spullen snel gevonden. Ze liggen op de grond, tussen enkele schakersstoelen.
Een kleine honderd man en een uitstekend organisatiekwartet zorgen voor een geslaagde derde editie van JP’s Kroegloperstoernooi. Als de prijzen in café Jan Pieterszoon Coen worden uitgereikt, is de sfeer uitbundig. Het evenement heeft zijn bestaansrecht in Hoorn bewezen.
Tenslotte voor de liefhebbers nog een lijstje met de kroegloperstoernooien van komende zomer: 1 juni: Noorbeek (Limburg). 9 juni: Delft. 16 juni: Apeldoorn. 23 juni: Amsterdam. 7 juli: Alkmaar. 28 juli: Santpoort. eind augustus: Leiden.
Bedankt voor het mooie verslag en de foto’s Co!
Het was voor ons een zeer geslaagde schaakdag met veel gezelligheid 🙂
Alle uitslagen en eindstand; zie Chessreporter: https://chessreporter.nl/hoorn19/standings
Op naar de 4e editie volgend jaar!
Wat een schitterend verslag met prachtige sfeervolle foto’s Co!
Altijd goed bezig die Co!