Precies een kwart eeuw geleden maakte schakend Hoorn kennis met Jerrel Thakoerdien. In de finale van het NHSB-bekertoernooi, op 28 mei 1994, stonden twee clubs uit de Coenstad en Jerrel zette met zijn triomf op Timo Bijkerk GZ/De Eenhoorn op voorsprong tegen Caïssa. De jongste Hoornse vereniging zou met 3-1 zegevieren en de eerste hoofdprijs in haar bestaan winnen.
Jerrel Thakoerdien (rechts) op weg naar een van de meer dan tachtig bordpunten die hij voor onze vereniging heeft veroverd. In deze partij tegen Max Kerkvliet (Caïssa-Eenhoorn - Kennemer Combinatie 2 7-1; 25 november 2017).
Na iets meer dan 25 jaar schaken bij onze club stopt Jerrel daarmee. Hij woont al lange tijd in Den Haag (en Rijswijk) en het reizen is van een lust een last geworden. Niet alleen naar Hoorn en Zwaag, er zijn ook uitwedstrijden naar Leeuwarden, Groningen en Enschede, om een paar plaatsen te noemen. Onze landelijke topteams worden altijd in de bovenste helft van Nederland ingedeeld.
Caïssa-Eenhoorn zonder Jerrel Thakoerdien, het zal even wennen zijn. Via het internet blijven we hem natuurlijk wel in de gaten houden. De oud-clubkampioen van Discendo Discimus (Den Haag) en het Schaakgenootschap Rijswijk heeft aan veel toernooien – klassiek, rapid, enzovoorts – meegedaan en zijn naam zal vast ergens in de top van een eindstand opduiken.
Zijn Hoornse periode staat vol met herinneringen. Als jeugdspeler van Zaanstreek-Noord en Atlantic (de vroegere namen van schaakvereniging Krommenie) timmerde hij aan de weg, met de derde plaats op het NK voor de B-jeugd in 1990 als mooiste resultaat. Bij de verschillende NHSB-jeugdkampioenschappen haalde hij meerdere malen het erepodium, al stonden zijn latere clubgenoten Alexander Geerts en Ron Deen op de hoogste trede. Maar de contacten met veel jeugdspelers van HSV De Eenhoorn waren gelegd.
In het seizoen 1992-1993 verloor promotieklasser Krommenie de thuiswedstrijd tegen GZ/De Eenhoorn met 2½-5½ en een van de twee partijzeges van de gastheer kwam van de toen 18-jarige Jerrel Thakoerdien die aan het vierde bord Ronald Ritsema versloeg.
Het jaar erop speelde hij vaker tegen leden van de Bovenkarspels/Hoornse combinatie. Als kersvers Eenhoornaar nam Jerrel deel aan de zogeheten Superliga, een negenrondig toernooi voor regionale toppers. Zo won hij in de eerste ronde van Daan Zult en in de zesde van Peter Doggers. In het voorjaar van 1996 maakte hij deel uit van GZ/De Eenhoorn 2 dat kampioen van de promotieklasse werd, waardoor de Hoornse schaakwereld voor het eerst een ploeg in de landelijke competitie kreeg. Om psychologische redenen speelden de toppers van de club dat seizoen in het tweede achttal en bemande het oude tweede team het vlaggeschip.
Ik heb niet alle Hoornse resultaten van Jerrel in de NHSB- en KNSB-competitie, maar wel heel veel. Hij heeft minstens 124 partijen gespeeld en daarin 85½ punt veroverd. Een scoringspercentage van bijna zeventig. Memorabel is ook zijn bijdrage in het seizoen 2016-2017. In de thuiswedstrijd tegen Assen versloeg hij Ben van Os en zorgde zo voor het eerste bordpunt van de competitie. Er zouden er nog zeven bij komen en met zijn beste score ooit – acht uit negen: zeven triomfen, twee remises – werd Jerrel teamtopscorer. In zijn winstpartijen bracht hij onder meer een vijandelijk loperpaar in de problemen (met zestien pionnen op het bord), was er een betere samenwerking van zijn stukken (een passief paard bij de opponent), profiteerde hij van een verwaarloosde pionnenstructuur en vormde een ijzersterk paard op e4 voor de witspeler de basis voor het succes. Kortom, op een gevarieerde manier haalde Jerrel punt na punt binnenboord.
Hieronder drie partijen van een sympathieke clubgenoot en gentleman. De eerste, tegen Timo Bijkerk, is uit de eerder genoemde NHSB-bekerfinale Caïssa – GZ/De Eenhoorn (1-3). De partij tegen Wim Pool jr (Castricum) is op 21 oktober 1995 gespeeld. Jerrel haalde toen in de eerste competitiehelft namens GZ/De Eenhoorn 2 vier uit vier. De ploeg werd kampioen en bezorgde schakend Hoorn voor het eerst een landelijke deelnemer. Uit zijn succesvolste jaar 2016-2017 komt de partij tegen Ab Faber (SISSA 2), waarbij een sterk paard op e4 – springt later naar d6 – beslissend was.
Jerrel, bedankt voor jouw inzet voor onze vereniging en ik hoop je dit seizoen toch wel één keer te zien in De Kreek.