Kreek wak wou (8)

‘Krek wak wou’ is een Westfriese uitdrukking die ‘precies wat ik wilde’ betekent. Eén letter erbij en we zitten in de speelzaal van Caïssa-Eenhoorn: in De Kreek. Deze wekelijkse rubriek gaat over de dinsdagse clubavond, precies wat ik elke week wil. Er wordt momenteel niet geschaakt, maar we gaan het toch hebben over de ronde die op 20 oktober is gespeeld. We gaan terug naar het jaar 1992.

Aan Caïssa’s clubcompetitie beginnen op 1 september 74 deelnemers. Dat is een flink aantal, al haalt de vereniging er niet de top vijf mee van de Noordhollandse Schaakbond. Twee maanden later geeft de NHSB in het blad Mededelingen een overzicht van clubs met meer dan honderd leden. Purmerend voert met 141 schakers de lijst aan, GZ/De Eenhoorn is met 125 tweede en het Verenigd Haarlems Schaakgenootschap met 120 derde. Ook 0-0-0 en ZSC-Saende zitten met respectievelijk 110 en 104 boven de honderd.

Caïssa is op die eerste dinsdag van september 1992 aan zijn laatste seizoen in Het Kontaktcentrum – aan de Loniusstraat – begonnen. Eigenaar van het gebouw is het bestuur van de Heilige Engelbewaarderskerk, aan de Johannes Poststraat (hemelsbreed een krappe honderd meter verder). De kerk is in 1961 in gebruik genomen, maar al snel blijken er problemen te zijn met het dak en de vloer. Er is niet geheid. Onderhoudswerkzaamheden kosten veel geld, waardoor er een grote schuldenlast is. Tussen 1987 en 1991 heeft een grondige verbouwing plaats. Verschillende eigendommen worden verkocht. De helft van het kerkplein ten behoeve van huizenbouw, Het Kontaktcentrum aan George Grégoire die er met zijn bedrijf Sportfit intrekt.

Zo ver is het nog niet op 1 september. Titelverdediger Wilko van der Gracht begint met een overwinning op Aart Kögeler, de vice-kampioen. Al jaren is het gebruikelijk dat in de eerste ronde de nummers 1 en 2 van de vorige eindstand elkaar treffen, de nummers 3 en 4, enzovoorts. Er is één afgebroken partij: Sam Sival – Gerard van de Cuylenborg. In de bondscompetitie is het afbreken juist afgeschaft, maar Caïssa – door de jaren heen nooit gek van veranderingen geweest – wil eerst de kat uit de boom kijken.

Twee weken later dient zich een verrassing aan. Hoewel! Wilko delft het onderspit tegen de 16-jarige Peter Doggers, vijfde in de competitie 1991-1992. Peter handhaaft zijn score van honderd procent, net als Erik Romkes (verslaat Gerrit van der Hoff) en Jan Kuin die te sterk is voor Wim Helling. In de vierde ronde ontdoet Peter zich van Erik en delft Jan het onderspit tegen Dirk Lont, kampioen van Caïssa in 1989.

Beetje bij beetje neemt Peter Doggers afstand van de concurrentie. Hij bouwt een serie van elf winstpartijen op rij op. Terwijl sterke spelers als Dirk Lont, Willem Meyles, Dienie van den Berg (op 20 oktober), Ger Roos, Arend Stapel en Fred Avis allemaal een nul incasseren, houdt Bas Hardewijn op 17 november de koploper op remise. Met grote voorsprong zal Peter in april 1993 de clubtitel voor zich opeisen.

Achter hem is het in de loop van het seizoen een komen en gaan van spelers. In de eerste maand nestelt de 70-jarige Jan Haijer zich in de bovenste regionen van de ranglijst en ziet bij aanvang van de achtste ronde zijn naam op de vijfde plaats staan. Hij is een van de weinige deelnemers zonder nederlaag, maar daar komt op dinsdag 20 oktober verandering in. Arend Stapel zegeviert en stapt de top tien binnen.

Als Jan op de 21e zet kort rokeert, zitten de twee al in een toreneindspel met lopers van ongelijke kleur. Wit heeft een pion minder. Bij Jan betekent AOW waarschijnlijk Alles Op Winst, want hij kiest ondanks de materiële achterstand voor de aanval in plaats van te proberen de partij op remise te houden. Het kost Arend weinig moeite om het volle punt te veroveren.

 

Tenslotte nog een overzicht van de spelers (met tussen haakjes hun eindklassering in april 1993) die anno 2020 nog steeds actief zijn in onze clubcompetitie: Bas van den Berg (5e), Aad Laan (9e), Arend Stapel (10e), Bert Spil (11e), Fred Avis (14e), Arnold van der Wolff (15e), Ger Roos (23e), Frans Kragten (24e), Jan Kuin (40e), Co Buysman (51e) en Kees Overboom (59e). Daar hoort ook Piet Aardenburg bij. In de clubcompetitie 1992-1993 van De Eenhoorn is Piet op de dertiende plaats geëindigd.

1 thought on “Kreek wak wou (8)

  1. Vijftien jaar eerder maakte Al Stewart het liedje “On the border”. Daarin komt voor: “In the village where I grew up nothing seems the same. Still you never see the change from day to day.”. Dit liedje, afkomstig van zijn bekendste plaat “The year of the cat”, komt in mijn gedachte op bij het lezen van dit stukje. Met twaalf spelers die na 26 jaar nog actief zijn in dezelfde competitie had Al Stewart het ook over de interne van CE kunnen hebben.

Reacties zijn gesloten.