‘Krek wak wou’ is een Westfriese uitdrukking die ‘precies wat ik wilde’ betekent. Eén letter erbij en we zitten in de speelzaal van Caïssa-Eenhoorn: in De Kreek. Deze wekelijkse rubriek gaat over de dinsdagse clubavond, precies wat ik elke week wil.

Al heel lang mag ik graag naar slagwerk luisteren. Een van mijn favoriete groepen is Slagerij van Kampen dat verschillende keren heeft opgetreden in Het Park in Hoorn. Een van mijn favoriete filmpjes op internet is dat van Poderosa Aainjala (een Colombiaanse slagwerkersgroep), waarop 150 tamboerslagers midden in Bogotá voor veel sfeer zorgen.

Slagwerk heb je ook in een schaakpartij. Een van mijn favoriete partijen is Fred Avis – Dirk Lont, gespeeld tijdens de vierde ronde van de clubcompetitie 2005-2006. De strijd gaat – zoals vaak het geval is tussen beide verenigingstoppers – lang gelijkop. We belanden bij de 31^e zet, als aan beide zijden alle zware stukken en een paard nog op het bord staan. Wit schuift zijn d-pion door en dan begint het slaggeweld: 31. … cxd5 32. exd5 Pxd5 33. Pxd5 Txd5 34. Txd5 exd5 35. Dxd5 Dxd5 36. Txd5. Dat zijn tien slagzetten achter elkaar en ik ben benieuwd of hier sprake is van een record. Dus beste clubgenoten, wie biedt er meer dan tien?

 

Slagzet is een term uit de damsport, maar wat mij betreft ook zeer geschikt voor het schaken. Ik ben sowieso geïnteresseerd in bijzondere momenten in een schaakpartij. Zo stond half oktober 1963 Frans Bouwman – Arie Bruidegom op het programma. Beiden hadden hun torens op respectievelijk de eerste en achtste rij, met de koning ertussen. Met 19. Dxb8+ veroverde Frans de eerste toren en na … Ke7 met 20. Dxh8 de tweede. Maar Arie stond niet meer schaak en dus kon zwart hetzelfde grapje uithalen: 20 … Dxh1+ 21. Kd2 Dxa1.

Rolf de Brouwer en ik hebben eens in een clubpartij (8 september 2009) drie dezelfde zetten achter elkaar gespeeld: 17. bxc6 bxc6 18. cxd5 cxd5 19. dxe4 dxe4. Hoe vaak komt dat voor? En op 9 maart 2020 – kon nog net, voordat de coronacrisis in alle hevigheid losbarstte – zaten de Schaaklust-spelers Jaap Gorter, met wit, en René Brouwer tijdens de derde ronde van het Westfries kampioenschap tegenover elkaar. Na 10. Lf3 waren de diagonaal a1-h8 en de f-lijn volledig bezet met stukken en pionnen.

Een bijzonder moment op een schaakbord heb ik enkele jaren geleden meegemaakt tijdens een rivierencruisevakantie. Afgelopen zaterdag had Dimitri Reinderman het in zijn rubriek in het Noordhollands Dagblad over zijn NK-partij uit 2013 tegen Roeland Pruijssers (Dimitri veroverde toen de landstitel) en schreef over de stofzuigervariant. Ik kon het niet nalaten om hem een foto te mailen van onderstaande echte stofzuigervariant.

De zesde ronde van Caïssa-Eenhoorns clubcompetitie telt zeventien partijen en het is onmogelijk om voor bijzondere momenten alle stellingen in de gaten te houden. Nog een verzoek aan de clubgenoten: komt er iets leuks of aparts voor, mail de partij of vertel het op dinsdagavond.

Voor het wekelijkse verslag staan de schijnwerpers gericht op de – vanaf het podium gezien – laatste rij. Aranka Verweij maakt haar debuut in de clubcompetitie. Ze staat aan kop bij de jeugd en neemt het met zwart op deze dinsdagavond op tegen Nizar Alayoubi. Aranka laat zich niet verrassen door de niet alledaagse openingszet (1. b3), bouwt aan een goede stelling en slaat toe na de lange rokade van de witspeler. Nizar mist 18. … Pxb3 met een vork op koning en dame. Dat overkomt hem niet vaak. Opvallend is dat de Wervershover in de clubcompetities van Schaaklust in Andijk en KTV in Enkhuizen in de top tien staat (respectievelijk derde en tiende), maar door de nederlaag tegen Aranka bij Caïssa-Eenhoorn onder de vijftig procent is gekomen: met 2½ uit zes op de 31^e plaats.

 

Naast mij neemt Marc Baank het op tegen Joost Ponte. De avond begint voor Marc niet goed, want zijn pas aangeschafte notatieboekje ligt thuis. Improviseren ligt hem wel en de partij wordt op de achterkant van een oud – en vol – boekje genoteerd. De kolommen voor wit en zwart worden zelf getekend. Vervolgens trekt Joost op de koningsvleugel ten aanval. Er is een half open g-lijn en dame, loper en paard zorgen voor de nodige onrust in de zwarte stelling. Maar Marc kan de aanval pareren en lonkt naar onverdedigde pionnen op de andere flank. Hij wint er twee en beschikt ineens over een machtig pionnenblok daar.

De beslissing valt met een variant op de Frans Bouwman-Arie Bruidegom-grap. Joost vorkt met een paard de dame en toren, maar zwart kan dat doen op de koning en dame. Het schaak opheffen wordt vervolgd met een slagzet plus schaak, waardoor wit zijn dame verliest.

 

 

Een tafel verder zitten Pierre van Diepen en Mai Movrin die in dit clubseizoen op hun eerste succesje wachten. Dat komt er voor beiden na 25 zetten: remise. In eerste instantie staat de zwartspeelster er beter voor, maar Pierre verovert een centrumpion en kan na de late rokades naar gelijkwaardigheid toewerken. Na 22. Tg4 zitten er interessante mogelijkheden in de stelling, maar die worden niet op het bord uitgevoerd. Wit heeft prima winstkansen, als drie zetten later een gelijkspel wordt overeengekomen. Hij heeft een leuke partij gespeeld en een mooie avond gehad en dat is het belangrijkste. De clubspeler in optima forma.

 

Aan de andere kant van de zaal is Peter van den Brink – Gijs Leene de topper. Ze bezetten de bovenste plaatsen van de ranglijst. Peter heeft de afgelopen weken stevige tegenstand (onder meer van Robbert van Dijkhuizen, Nick Manshanden en Robin Duson) gehad en neemt het nu op tegen de regerend clubkampioen. Twee weken geleden schreef ik dat hij met zijn zege op Nick revanche had genomen op de verliespartij uit het Oscar Romero Open Hoorns, maar de echte revanche was een maand na die nul; tijdens de zesde ronde van de vorige clubcompetitie die op 13 oktober 2020 werd stopgezet. Ditmaal is ook sprake van een echte revanche. Want op die dinsdag de dertiende versloeg Gijs onze aanwinst en nu draait Peter de rollen om. Hij is een solide koploper.