Na afloop van de topper tegen Zukertort Amstelveen liggen drie bananen onaangeroerd naast de schaakborden. Ruim vijf uur eerder is Caïssa-Eenhoorn begonnen aan de finale die bij winst promotie naar de meesterklasse oplevert. Teamleider Tom Balla heeft een tros van tien stukken fruit meegenomen om zijn ploeg op te peppen, maar het ligt niet aan een tekort aan vitaminen bij drie van zijn spelers dat de wedstrijd met 4-6 wordt verloren.

Zukertort Amstelveen is in de breedte een tikkeltje beter en dat vertaalt zich in de uitslag. Het heeft dankzij het punt voorsprong aan een gelijkspel genoeg om terug te keren naar het niveau, dat in het voorjaar van 2007 werd verlaten. In de jaren tachtig en negentig was de Amstelveense top een trouwe aanwezige op ’s lands hoogste platform.

In het weekeinde van de Hoornse Stadsfeesten zoekt Caïssa-Eenhoorn de gezelligheid op. Omdat het duel uit de vierde ronde op 27 november is afgelast en de club zaalruimte in De Kreek tot en met mei huurt, kan de thuisploeg niet terecht in zijn vaste speelzaal en wordt er uitgeweken naar het binnenstadscafé Chez Dick. Daar is onze vereniging eerder geweest, in 2017 voor de jaarvergadering en de bondswedstrijden van 7 oktober. De houten wanden hebben plaatsgemaakt voor een wit interieur. Lampekappen van riet, beeldjes van kleine vogels zijn opgehangen en hier en daar een plant, de sfeervolle decoratie zorgt voor een chique uitstraling.

Aan de tafelopstelling wordt niets veranderd. Geen twee lange rijen zoals vijf jaar geleden. Alle tafels staan scheef in de zaal, met de tien spelers van Caïssa-Eenhoorn aan de binnenkant en het tiental van Zukertort Amstelveen min of meer met de rug tegen de muur.

Dat gebeurt niet in de partijen. De zevende eersteklassewedstrijd tussen beide ploegen levert een kleine uitslag op, net als de laatste drie (in 2012, 2014 en 2015). Caïssa-Eenhoorn moet winnen, maar geen moment komt het in de buurt van de zege. In zijn openingswoord heeft secretaris Ger Roos ‘een kleine vorm van betaald schaken’ geïntroduceerd. Gebruikelijk is dat alle gastspelers een consumptiemuntje krijgen, maar op deze zaterdagmiddag vergeet Ger zijn clubgenoten niet. Ook voor hen wordt er één op tafel gelegd. Het bestuurslid maakt van de gelegenheid gebruik om reclame te maken voor het Oscar Romero Open Hoorns dat tevens het kampioenschap van de Noordhollandse Schaakbond is (26-28 augustus). Waarop de Amsterdamse inval-scheidsrechter Theo Weijers ad rem reageert door te zeggen dat het Science Park-toernooi tevens het kampioenschap van de Schaakbond Groot-Amsterdam is (18-24 juli). Ook de moeite van het deelnemen waard.

We gaan naar de topper Caïssa-Eenhoorn – Zukertort Amstelveen, waar aan het eerste bord Peter Doggers het opneemt tegen Florian Jacobs. Zwart heeft zich uitstekend voorbereid. In een Grünfeld zet hij in voor een aanval op de damevleugel. Als de kopman van de Amstelveners dreigt het initiatief over te nemen, besluit Peter tot een kwaliteitsoffer. Er wordt flink geruild en op weg naar het eindspel heeft hij sterke pionnen op a5 en b4, tegenover één witte op a2. Om zwarts kans op succes op die flank weg te nemen geeft Florian de kwaliteit terug en wordt de vrede getekend.

 

IM-speler Piet Peelen heeft bij Amstelveen zo’n 170 partijen in de hoogste klasse gespeeld en aan FIDE-meester Martijn Monteban – ook met zwart – is de klus gegeven om hem in bedwang te houden. Dat lukt uitstekend. Na wat schermutselingen op de damevleugel staat onze clubgenoot iets beter, omdat Zukertorts paarden nog niet actief meedoen. Met de tempi die dat kost, ontstaat voor Martijn de mogelijkheid om druk uit te oefenen op aanvalsobjecten als een geïsoleerde pion op c5 en een achtergebleven pion op e3. Wit krijgt zijn verdediging precies op orde en na zetherhaling schrijven ook zij ½-½ op het notatieformulier.

 

Even voor half vijf neemt Caïssa-Eenhoorn dankzij Daan Zult een voorsprong. In de partij tegen Stan van Gisbergen heeft ook daar het eerste strijdgewoel op de damevleugel plaats. Wit geeft twee pionnen voor ontwikkelingsvoorsprong om daarna op de andere flank de defensie open te breken. De pionnenverdediging van de zwarte koning wordt gesloopt en de aanval van Daan is niet te stuiten.

 

Een paar minuten later delft invalster Robin Duson echter het onderspit tegen Marc Overeem. Na zijn lange rokade probeert de zwartspeelster een koningsaanval op te zetten, maar ze wordt daarin gehinderd door de witte pionnendiagonaal d5-e4-f3-g2. Haar loper op c8 staat vast en er zijn weinig goede velden voor de paarden. Robin geeft een pion voor ruimte op de damevleugel en meer activiteit voor haar stukken. Er dreigt wel het een en ander, maar de witte verdediging is sluitend. Bovendien staat een zwarte toren op a6 enigszins buitenspel en moet onze clubgenote opletten voor mat achter de paaltjes via de verdubbelde torens op de c-lijn. Een alles-of-niets-actie levert niets op. Marc heeft te veel ervaring om daar in te trappen en met een toren voorsprong wordt hij gefeliciteerd: 2-2.

 

Een tegenvaller is het verlies van Arne Moll, die dit bondsseizoen nog ongeslagen is. Vanuit de opening staat hij, aan het tweede bord tegen Fitzgerald Krudde, iets beter. De partij kantelt, als alle paarden zijn geruild. Ook de zwartveldige lopers verdwijnen en dan blijkt de witveldige loper van zijn opponent beter te zijn. De geroutineerde Zukertort-speler verdubbelt zijn torens op de c-lijn om een achtergebleven pion op c3 te belagen. Daarna gaat het hard. De witte stukken moeten verdedigen, maar hebben weinig velden. Zwart kan een vrijpion op de d-lijn ideaal ondersteunen en als die de tweede rij bereikt, is het over.

 

Henk-Jan Visser blijft op remise steken tegen Sybolt Strating. Beide routiniers zetten de paarden in om aan het einde van de opening wat ruimte te krijgen en als de stukken van het bord zijn, kijkt wit tegen een iets betere stelling aan. Met geconcentreerd spel houdt Henk-Jan de strijd binnen de remisegrenzen en de twee beseffen dat er na 45 zetten niet meer te halen valt dan een halfje.

 

Voor Caïssa-Eenhoorn is Nick Manshanden misschien wel het symbool van dit seizoen. De ploeg verliest na een sterke eerste competitiehelft de laatste drie wedstrijden, Nick verliest na een aantal succesvolle zaterdagen zijn laatste vier partijen. Tegen Gijs IJzermans gaat het lange tijd gelijk op. Wit heeft een achtergebleven pion op c6 in het vizier en Nick geeft die op ten faveure van een aanval via de a-lijn om de b-pion op de korrel te nemen. Als wit die opschuift, houdt dameruil de balans in evenwicht. Zwart gaat die uit de weg en ineens explodeert de stelling. De Amstelveense stukken (dame, toren, loper) zijn actiever en werken beter samen. Drie  geïsoleerde pionnen en een onbeschermde koning zijn het doelwit en Nick kan zijn partij niet meer redden. De stand komt op 2½-4½ en de gastploeg heeft nog één remise nodig om promotie veilig te stellen.

 

Misha Dorokhin lijkt op weg om opnieuw in Hoorn te zorgen voor een prestatie van formatie. In het seizoen 2018-2019 was de landelijke vierdeklasser Aartswoud in de speelzaal van Caïssa-Eenhoorn te gast om zijn laatste competitiewedstrijd, tegen Bergen, af te werken. Aan het achtste bord zegevierde Wilko van der Gracht en dat betekende dat hij negen uit negen haalde, als enige in Nederland. Wilko komt deze zaterdagmiddag langs in Chez Dick en is benieuwd of de FM-speler van de thuisploeg zijn score van honderd procent (acht uit acht) zal handhaven. Dat lukt niet niet: remise tegen Arthur de Winter.

De Nederlandse kampioen bij de C-jeugd blijft rustig onder de eerste aanvalsgolven van wit. Veel stukken worden ingezet op de damevleugel, waar een witte pion op b6 een lastig object is voor het talent uit Nieuw-Vennep dat op het Oscar Romero Open Hoorns al is opgevallen met enkele uitstekende resultaten; onder meer remise tegen Hing Ting Lai in 2019 en tegen Esper van Baar vorig jaar. Het lukt Misha niet om een voordelige stelling te realiseren. Integendeel, hoe langer de strijd duurt, des te beter verloopt die voor de jonge zwartspeler die tenslotte in deze bondscompetitie als enige erin slaagt de topscorer van Caïssa-Eenhoorn te bedwingen.

 

Joseph Molenaar zit als tweede invaller tegenover Sander Los die net als teamgenoot Piet Peelen zo’n 170 meesterklassepartijen voor de club uit Amstelveen heeft gespeeld. Na jarenlange wedstrijden in de derde klasse doet Joseph het voor onze vereniging wat rustiger aan, maar als oproepkracht is hij goud waard. Ook bij zijn derde optreden dit seizoen blijft hij ongeslagen: remise. Hij krijgt ditmaal waar voor zijn geld, want na 72 zetten zijn de twee tevreden met een half punt.

Joseph speelt een leuke negende zet: 0-0-0 +. Desondanks is nog eens negen zetten later de betere stelling voor zijn opponent. De zwarte pionnenstructuur oogt solider en de paarden lijken een betere positie in te nemen. Er worden lichte stukken geruild en na dertig zetten ziet het er goed uit voor de Zukertort-routinier. Met twee torens voor beiden is zijn paard sterker dan de witveldige loper, terwijl Joseph alle pionnen (zes) op de witte velden heeft. Het wordt er na een ruil van alle torens niet beter op voor wit, maar zwart kiest voor het verkeerde plan. Enkele pionnen gaan eraf en in het eindspel staan de witte pionnen perfect voor de ideale verdediging. Sander kan die niet meer kraken.

 

Voor de langste partij van de dag zijn Peter van den Brink en Robert Ris verantwoordelijk. Zwart is op ’s lands hoogste niveau bij Zukertort Amstelveen begonnen en na omzwervingen in Utrecht, Groningen en Bussum (goed voor een dikke honderd meesterklassepartijen) speelt hij volgend seizoen weer topcompetitie. Zijn pionnen op d5 en e4 blokkeren actief spel voor Peter, maar als met name het paard op h3 zich met de strijd gaat bemoeien, ziet het er wat rooskleuriger uit. En als alle lichte stukken het veld hebben geruimd, staat het zware materiaal zelfs iets beter. Met dat als steun wil de Caïssa-Eenhoorn-speler zijn centrumpionnen naar voren sturen. Met 30. … f5 tast zwart die aan. Peter verdubbelt zijn torens op de f-lijn, maar die actie kost hem een pion. Robert houdt een pionnenmeerderheid op de damevleugel over en staat na 51. … f5 (jazeker, de achterste dubbelpion) gewonnen. Met pionnen op a4 en b4, tegenover een witte op a2, schuift de verkeerde (57. … a3) een veld op, waarna zwart wordt verrast door een torenzet en zijn pionnen op de andere flank verspeelt. Uiteindelijk blijven de torens en randpionnen over en krijgt de partij met ½-½ een niet verwachte uitslag.

 

Hoorn viert feest, maar dat geldt niet voor Caïssa-Eenhoorn. Het seizoen wordt besloten met het traditionele uit eten gaan. Na een lange wandeling door de drukke binnenstad en een al even druk havengebied komt het schaakgezelschap aan in Brasserie Oostereiland, waar tegenover dagelijks de cruiseschepen aanmeren en van wal gaan. Maar de banana boat als traditioneel desert vaart deze zaterdagavond niet uit.