Maastricht ligt in het zuiden van Nederland, net als Vlissingen. Brugge kennen we van de ‘Zuidelijke Nederlanden’. Zal het aan de geografie liggen, dat Robin Duson een opmerkelijke zomer meemaakt?

Kop van de ranglijst van de Brugse Meesters na zes ronden. Robin Duson heeft met 2438 de op een na hoogste TPR. Ze zal op de twaalfde plaats eindigen.

Het begint in het eerste weekeinde van juni. Officieel nog geen zomer, maar de temperatuur doet wel aan het jaargetijde denken. Op het BPB/Limburg Open zegeviert Robin in de B-groep. Haar naam staat op een lijst met 118 deelnemers bovenaan. Ongeslagen: vijfmaal winst, twee remises en een TPR van 2219. In de slotronde moet ze winnen en in een zinderende partij tegen Thomas Looschelders, die een remise-aanbod ziet afgeslagen, doet ze dat ook.

Twee maanden later zit onze clubgenote aan de andere kant van het land. Met haar clubgenoten Nick Manshanden, Robbert van Dijkhuizen en David Verweij – alsmede oud-Caïssa-Eenhoorn-speler Dennis Manshanden – houdt ze de Hoornse eer hoog in het Hogeschool Zeeland-toernooi. De vijf zorgen voor de nodige opvallende prestaties. Bijzonder is de derde ronde. Er zijn iets meer dan tweehonderd deelnemers en op 7 augustus treffen de vier van Caïssa-Eenhoorn elkaar. Robbert verrast Nick, David houdt Robin op remise.

Robin Duson in actie tegen Liam Vrolijk. De oud-Open Hoorns-winnaar komt richting het eindspel even goed weg, wordt uiteindelijk gedeeld tweede in Vlissingen en stelt zijn grootmeestertitel veilig.

Drie dagen later schaakt de voormalig (drievoudig) Nederlands jeugdkampioene zich in de picture. Ze neemt het op tegen Joey Grochal, meervoudig Zeeuws kampioen die met zwart een paard op b3 parkeert. De FIDE-meester denkt daarmee het Hoornse spel te kunnen verstoren, maar Robin heeft al een aanval op de andere vleugel in petto en ineens moet de clubkampioen van de Goese Schaakvereniging in de verdediging. Het paard is geruild voor een loper en zo wordt de half open b-lijn ook een wapen voor de witspeelster die op het juiste moment de stelling openbreekt en een centrumpion wint. Een dame-eindspel met een Westfriese loper contra een Zeeuws paard wordt voorbeeldig omgezet in partijwinst.

Na Robins 9. g4 denkt Joey Grochal na. Hij zal rokeren.

In de zevende ronde zit Ricardo Klepke, met een rating van 2293 drie punten sterker dan Joey Grochal, tegenover Robin. Na een vlotte ruil van redelijk wat materiaal komt een eindspel van toren plus witveldige loper op het bord. De witspeler verslikt zich in een giftige pion op h7 en bemerkt dat het lichte stuk is ingesloten. Daar maakt zwart iets te snel jacht op, waardoor haar opponent de schade kan beperken en ten koste van stukverlies twee pionnen wint. De voordelige marge van de Caïssa-Eenhoorn-speelster is te klein om meer dan een half punt te veroveren.

Ricardo Klepke aan zet tegen Robin.

Het toernooi in Vlissingen eindigt in een anti-climax. Op de voorlaatste dag neemt Robin het op tegen Tim Grutter (Schaakgenootschap Amersfoort) en profiteert van het wat passieve spel van zwart in de eerste fase van de partij. Na 29 zetten staat wit een pion voor en zijn de pionnen op b7 en e6 zwakke plekken in de zwarte stelling. Opnieuw wil ze te voortvarend aan het werk en heeft Tim de gelegenheid uit zijn schulp te kruipen. Hij neemt het initiatief over en die plotselinge ommekeer breekt Robin – die toch op aanvalskansen blijft loeren – op.

Een dag na de nederlaag tegen Tim Grutter zie ik clubgenoot Sjors Broersen in onze straat lopen. Wat een toeval! Thuis ben ik bezig om op te zoeken welke spelers van De Eenhoorn aan de Nederlandse jeugdkampioenschappen (inclusief de open toernooien) hebben meegedaan en Sjors maakt deel uit van het peloton met verder Joey en Seréyo Bekkink, Holger Bonte, Nan Simon Dekker, Peter Doggers, Jeroen Edeling, Gemma Marx, Joseph Molenaar, Martijn Monteban, Mark van Ojik, Sjoerd Plukkel, Jan en Rieke van Run, Henk-Jan Visser, William de Wit en Daan Zult. Het eerste dat Sjors vraagt is of ik Robin Duson in Vlissingen volg. Volgens mij zijn we niet de enige twee die dat doen.

De teleurstelling van de achtste ronde is groot. Robin mist op de slotdag haar gebruikelijke vorm en verliest kansloos van Arno Bezemer. Het omgekeerde is het geval met Tim Grutter die ineens in hogere sferen vertoeft. Hij stunt tegen IM-speler Koen Leenhouts en legt beslag op de gedeelde tweede plaats; zesde op weerstandspunten. Robin zou bij winst op de SG Amersfoort-speler in of in de buurt van de top tien zijn geëindigd en zakt nu naar de gedeelde 61^e plaats (203 deelnemers). Desondanks een prima resultaat.

Ze toont de week erop een geweldige veerkracht. De slotronde van het Hogeschool Zeeland-toernooi valt gelijk met de eerste ronde van de Brugse Meesters. Via de N62 zit er iets meer dan negentig kilometer tussen Vlissingen en Brugge en het Belgische evenement is dan ook makkelijk mee te pakken.

Na de geplande bye (goed voor een half punt) en winst op Achiel Dhooge treft onze clubgenote op zondag 14 augustus in de Spaanse schaker Carmelo Rivero Ojeda haar eerste FM-opponent. Robin verslaat hem en neemt het de volgende dag op tegen de Engelse FIDE-meester Daniel Bisby. Ook die partij wint ze en krijgt zo in de vijfde ronde een plaats aan livebord 3: tegen Koen Leenhouts. De ervaren Zeeuw met de IM-titel op zak speelt al jaren voor Het Witte Paard (Sas van Gent) en scoorde afgelopen seizoen in de meesterklasse vijf uit zeven. Met wit trekt hij het initiatief naar zich toe, maar bereikt er niets mee. Sterker, na 23. T1b3 geeft de computer een duidelijke min één aan. Robin kan een pion winnen, ze kiest ervoor om haar passieve toren op h8 in het spel te betrekken. Wit krijgt echter een voordelige stelling met als speerpunt een gevaarlijke vrijpion op g6. Dat gevaar kan de Hoornse speelster niet pareren.

Opnieuw recht ze haar rug. De Franse FM-speler André Schmitt moet het onderspit delven. De Duitse FM-speler Pascal Karsay doet dat niet. Na een prima zege op John Cornelisse handhaaft Robin in de slotronde haar hoge positie in het klassement met een remise tegen de Duitse grootmeester Lothar Vogt. Robin wordt twaalfde (in een veld van 150 deelnemers) en op weerstandspunten ook twaalfde. Daar past een niet-schaakterm bij: chapeau!