Nadat Caïssa-Eenhoorn 2 in een spannende wedstrijd het tweede team van de HWP/ZSC combinatie had verslagen was in ronde 7 het derde team van dezelfde combinatie het kind van de rekening. Met een soepele 5,5-2,5 overwinning blijft het tweede landelijke team op eenzame hoogte staan in de vierde klasse D en komt het kampioenschap steeds dichterbij.

In alweer de laatste thuiswedstrijd van het seizoen - ik hoop dat de KNSB meeleest want volgend seizoen willen we weer eens vijf thuiswedstrijden want dat is alweer lang geleden - stond er een en ander op het spel. Voor het eerste een belangrijke wedstrijd in strijd tegen degradatie en voor het tweede team was het vooral zaak om niet te verslappen. Met drie matchpunten voorsprong op de nummer twee (HWP/ZSC 2) moet je immers wel scherp blijven zolang de buit nog niet binnen is.

Het duurde wel even totdat die scherpte aanwezig was in De Kreek maar op het moment dat het nodig was verzuimde het Hoornse achttal niet om de kansen te pakken.

Om te beginnen bij Kevin de Rooij. Na een paar ongelukkige partijen was hij wel weer toe aan een succes en die kwam er tegen Sjaak Veth. Zonder problemen kon Kevin met wit zijn stelling opbouwen en rustig afwikkelen naar een prettig eindspel met zware stukken. Dat mondde uit in een mooi voorbeeld over actief spelen en de kracht van de torens op de zevende rij.

De Rooij - Veth na 26.Txd5

Zwart moet hier natuurlijk 26...Txd5 spelen, maar speelde het pssieve 26...Tdc8? Na 27.Td7 De6 28.Tbxb7 speelt het vanzelf over de zevende rij. Niet veel later - toen de witte dame er ook nog bij kwam - moest de zwartspeler de handdoek in de ring gooien en stond de 1-0 op het scorebord.

Topscorer Mason Brouwer liet ook in deze ronde weer zien waarom hij topscorer is in deze klasse. Tegen routinier Ben van den Bergh had hij echter geen gemakkelijke partij en moest hij flink zoeken naar een gaatje. Met zwart kreeg Mason wel wat meer ruimte en wachtte dan ook rustig zijn kansje af die er uiteindelijk kwam.

Van den Bergh - Brouwer na 29.Ld3

Zwart staat al lekker maar wordt een handje geholpen na 29...Pxe5 30.Lxf5?. Laat het dan maar aan Mason over om de combinatie te vinden. Na 30...Pf3! 31.Pc6 Dxd2+ 32.Txd2 bxc6 33.Lxc8 Txc8 houdt hij een stuk meer over en dus een punt. Met een prachtige score van 6,5 uit 7 gaat hij Misja Dorokhin achterna die vorig seizoen 8,5 uit 9 scoorde. Een beter debuutseizoen kan eigenlijk niet.

De 3-0 kwam op naam van Jochem Woestenburg. Na een wat stroeve start van de competitie komt hij op gang en pakte na een witoverwinning in de vorige wedstrijd nu ook met zwart een punt. Tegen Tieme Braat kreeg hij al snel het betere van het spel en na het uitdelen van wat speldenprikjes kon hij toeslaan.

Braat - Woestenburg na 26...Ld5

De stelling is natuurlijk al heerlijk voor Jochem en dat vond de witspeler blijkbaar ook. Wit verloste zichzelf namelijk vrij abrupt uit zijn lijden door 27.Txc3? te spelen. Na 27...dxc3 28.Tb1 Ld4+! is het namelijk over en uit.

Het ging ondertussen hard want niet veel later bezorgde David Verweij het team alvast het eerste matchpunt. Het is altijd moeilijk inschatten hoe David ervoor staat want van de opening snap ik vaak helemaal niks (of hij nou wel of geen hoofdpijn heeft - ja dat had hij zei hij). Tegen Ibrahim Mashal kende hij ondanks dat in ieder geval geen problemen op het bord. Nadat hij een handje werd geholpen en een pion in de worp geschoten kreeg kon David het centrum uitbuiten en omzetten naar een gewonnen eindspel.

Verweij - Mashal na 35.Tf1

Na Tf1 (op safe) had zwart zichzelf nog enigszins in leven kunnen houden met 35...Pe5 om de vrijpion nog een beetje te verhinderen. Na het gespeelde 35...Df6 werd het voor David wat makkelijker: 36.Pd7 Pe5 37.Pxf6 Pxc4 38.d7! Vervolgens nog even de toren erbij halen en klaar is kees.

Bij Ardjan Langedijk bleek de klok eigenlijk de enige vijand. In zijn partij tegen Jaron Rosegg hadden beide spelers met nog zo'n 20 zetten voor de boeg namelijk nog maar een paar minuten op de klok. Gelukkig waren de beurskoersen al berekend waardoor Ardjan zijn kansen nu volledig kon pakken. Ondertussen had hij wel al het betere van het spel en kon het in de tijdnood koeltjes afronden.

Langedijk - Rosegg na 21...Lxc5

Terwijl wit een zet eerder nog leuke ideeën had met b4 - Pxc6 - Tb1 koos Ardjan voor een andere variant die natuurlijk ook gewoon prima was. Na 22.Pd7+ Kc7? 23.Pxd5 cxd5 24.Pxc5 Dxc5 was het namelijk snel uit vanwege 25.Df7+. In de partij kwam 25.Txd5 Db4 26.Df7+ hetgeen een punt opleverde. 5-0 en de buit is dus binnen!

Even leek zelf een clean sheet mogelijk omdat ook Fred Avis erg goed stond. Tegen Dirk-Willem Swart kreeg met wit namelijk heerlijk spel en zat helemaal in zijn elemen. Hij had de zwartspeler met de rug tegen de muur en het leek een kwestie van tijd voordat hij zijn zesde punt van het seizoen zou gaan pakken in de KNSB-competitie. Het winstplan bleek echter nog niet zo makkelijk om te vinden.

Avis - Swart na 24...Lf8

De zwartspeler kan geen kant op maar kom er dus maar eens doorheen. Na het gespeelde 25.Le5? mocht zwart namelijk weer wat hopen en kon na enig gerommel zelfs een stuk ontfutselen van Fred. In plaats van Le5 was het verrassende 25.Pa4! erg sterk geweest. Niet zo gek als je kijkt naar de verzwakkingen bij zwart eigenlijk. Hoe ga je b6 dekken namelijk? Enfin, na het stukverlies in de partij speelde Fred nog een tijd door maar dat mocht helaas niet baten.

Aan het eerste bord had Ron Deen in Willem de Boer een taaie tegenstander. Met een passieve witte opstelling had Ron lang de tijd nodig een goed plan te bedenken met zwart. Nadat hij al combinerend een pion won leek hij rustig af te gaan stevenen op een goed resultaat maar hij maakte het zichzelf onbedoeld lastig. In plaats van een extra pion mee te pakken op a4 vervaagde de stelling en kwam wit weer terug in de partij. Vlak voor de tijdcontrole was Ron helaas iets te langzaam en ging op zet 38 door de vlag. Erg zonde want ondanks dat de stelling onderhand weer wat gelijkwaardiger was had hij natuurlijk meer verdiend op basis van de partij:

De Boer - Deen na 38.Lf8+ 

Vlak daarna was ik ook klaar met mijn partij waardoor de eindstand rond half 5 al op het scorebord stond. Zelf kreeg ik een variant op het bord die ik in de ochtend nog even had bekeken. Dat is altijd wel lekker. Witspeler Stephen Garrett week na 10 zetten af waarna de stelling na dameruil ook meteen snel vervlakte. Rustig kon ik de stelling verbeteren en wit vast zetten. Op het moment supreme vergat ik echter een pion te winnen na een tot dan toe vrij foutloze partij.

Garrett - Van Dijkhuizen na 25.g3

De witte stukken staan niet optimaal en daar had zwart gebruik van kunnen maken met het mooie 25...Pxf2! Na 26.Pxf2 Lxf2 27.Txf2 Td1! Ook na 26.Txf2 Txd3! 27.Txf7+ Kxf7 28.cxd3 Lb4 krijgt zwart een goed eindspel. Je moet het maar zien. Enfin, na het gespeelde 25...Ld4 lukte het niet om het nog steeds kleine plusje om te zetten in meer voordeel en moest er in remise worden berust vlak na zet 40. Zo houd ik in ieder geval toch een beetje mijn reputatie als schuiver in stand.

Al met al dus een meer dan verdiende 5,5-2,5 overwinning. Eigenlijk hebben we onszelf nog tekort gedaan ook, maar zo gaat dat soms nou eenmaal. De overwinning is het belangrijkste en dat is weer gelukt. Net als bij het eerste! Met nog twee wedstrijden te gaan uit tegen Volendam en Heerhugowaard lijkt 1 matchpunt voldoende voor het kampioenschap. We gaan vanzelfsprekend gewoon voor de winst en daar heb ik alle vertrouwen in: zet de champagne maar vast koud!