Het zevende Oscar Romero Open Hoorns heeft net zoveel winnaars gekregen als alle vorige edities bij elkaar. Liefst zes spelers veroverden in het zesrondige evenement 4½ punt. Op basis van de weerstandspunten belandde Leandro Slagboom op de eerste plaats. Martijn Monteban, troef van de organiserende vereniging, ging er als tweede aankomende met de NHSB-titel vandoor. Het toernooi is gekoppeld aan het kampioenschap van de Noordhollandse Schaakbond, waardoor de routinier van Caïssa-Eenhoorn zich nu in het voortraject van het NK bevindt. Voor de volledigheid: ook Onno Elgersma, Kobe Smeets, Bas Haver en Abel Romkes (clubgenoot van Martijn) mogen zich winnaars noemen.

In voorgaande jaren hoefde de fotograaf tijdens de prijsuitreiking nooit te vragen of iedereen wat kon inschuiven om alle laureaten goed op de foto te krijgen. In 2017 zegevierde Yong Hong de Rover met zes punten. Daarna volgden Hing Ting Lai (vijf), tweemaal Liam Vrolijk met 5½ punt, weer Hing Ting Lai (5½) en in 2022 open Nederlands kampioen Rick Lahaye (vijf). Een nadeel van het systeem met weerstandspunten is dat een speler afhankelijk wordt van andere deelnemers. Als je in het begin van een toernooi een prestatie hebt geleverd (winst of remise) en de opponent valt om wat voor reden dan ook weg, dan kan de weerstandspuntenscore van de gestopte speler niet groeien. En daar profiteren de concurrenten, als die datzelfde nadeel niet hebben, van. Terecht daarom dat er afgelopen weekeinde in Hoorn over zes winnaars werd gesproken.

Robin Duson loste vrijdag het denkbeeldige startschot van de driedaagse. De speelster van Caïssa-Eenhoorn was verhinderd om zelf ook mee te doen en voerde op het bord van de als eerste geplaatste Leandro Slagboom – tegen Robins clubgenoot Ardjan Langedijk – de openingszet uit. Die was een andere dan 1. Pf3 op 18 september 2021. De KNSB-competitie begon met onder meer de wedstrijd Philidor 1847 – Caïssa-Eenhoorn en Leandro nam het met wit op tegen Robin. Voor beiden was het hun debuut in het vlaggeschip en hun eerste partij in de landelijke eerste klasse. Vrijdagavond speelde Robin voor Leandro 1. e4.

Zwart was lange tijd zuinig op zijn materiaal. De penningmeester van Caïssa-Eenhoorn ruimde met 18. … Lxd5 een mogelijk lastig paard op, maar de ruil leverde zijn opponent een pionnenmeerderheid op de damevleugel op. Die op c5 en d5 werden prima ondersteund. In een verkleind speelveld offerde Ardjan de kwaliteit. De ontstane ruimte was vooral een voordeel voor Leandro die een pion terugwon, met een tweede pionwinst in aantocht. Hij verzekerde zich zo van zijn eerste toernooipunt.

Westfriesland is voor hem overigens geen onbekend gebied. Hij maakte zijn eerste rit naar de gemeente Hoorn op donderdag 29 december 2016, toen in Zwaag het Westfries jeugdkampioenschap werd gehouden. Het destijds 10-jarige talent van Philidor 1847 zegevierde in de DE-categorie met een score van zeven uit zeven. Robin Duson tekende in de ABC-groep voor zes uit zes.

 

Het OROH/NHSBK (Oscar Romero Open Hoorns/Noordhollandse Schaakbond Kampioenschap) telde ditmaal minder titelhouders dan in eerdere seizoenen, hoewel de eerste prijs met honderd euro was opgewaardeerd en in de enveloppe zes groene bankbiljetten zaten. César Becx, Onno Elgersma en Martijn Monteban namen als FIDE-meesters plaats aan de liveborden, waarbij de Tilburgse outsider in de eerste ronde tegen Michaël van Liempt een echte stukkenjager werd en na een dubbele kwaliteitswinst soepel op de matzet afstevende.

Onno Elgersma – Peter Holscher leek op een verrassing uit te draaien, maar de lengte van de partij speelde de 79-jarige Hoornaar (eind 1970 al deelnemer aan het NHSB-kampioenschap) waarschijnlijk parten. In een toreneindspel met lopers van gelijke kleur miste zwart – die een pion meer had – winstkansen en zag bij de slotzet van Onno dat hij het zware stuk ging verliezen.

 

Martijn Montebans eerste opponent was 66 jaar jonger dan die van mede-favoriet Onno Elgersma. Sascha Kurt (zwart) ging echter te enthousiast met zijn b- en c-pion aan de wandel. Hij verloor op de damevleugel een pion en moest zijn poging om die terug te winnen bekopen met stuk- en partijverlies.

 

Bas Haver – pal achter Leandro Slagboom als tweede op de plaatsingslijst – stuitte op een fel verzet biedende Take Snijders, die met een paardoffer (voor twee zwarte pionnen) een aanval op de koningsvleugel plande. Bas gaf het stuk terug en raakte in een eindspel met alle zware stukken een pion achter. Door zijn iets grotere activiteit herstelde hij het evenwicht om aansluitend met zetherhaling remise af te dwingen.

 

De opmars van Kobe Smeets in de Nederlandse schaakwereld is al enige tijd zichtbaar in het Hoornse weekendtoernooi. Hij werd in 2021 tweeëntwintigste en vorig seizoen veertiende. Toine Molenaar was de eerste opponent van de Nederlands kampioen bij de jeugd tot en met 16 jaar. Van de 23^e tot en met 26^e zet gingen alle zware stukken eraf, ten voordele van de jonge Utrechtenaar. Zijn koning maakte een lange wandeling naar de zwakte van de witspeler: de pionnenopstelling a3-b4. Het duo verdween van het bord, waarna de opmars van de vrije b-pion, ondersteund door een ijzersterk paard, de partij besliste.

 

Van de zes latere winnaars stond Abel Romkes als enige aan het eind van de eerste avond met lege handen. Tegen Luka Wink had hij lange tijd een overwicht, maar dat verdween bij het opzetten van een tegenaanval door de SHTV-speler op de koningsvleugel; zwart had nog niet gerokeerd. Met 29. Pc4 viel wit de dame aan en daar schatte de clubkampioen van Caïssa-Eenhoorn zijn mogelijkheden verkeerd in. Abel offerde zijn belangrijkste stuk voor een toren en paard en keek meteen tegen een verloren stelling aan.

Tussenscore van de zes latere winnaars na de eerste ronde: Onno Elgersma, Martijn Monteban, Leandro Slagboom, Kobe Smeets 1, Bas Haver ½, Abel Romkes 0.

 

Bij de prijsuitreiking mocht Luka Wink naar voren komen om de ratingprijs van de hoogste groep in ontvangst te nemen. Zijn remise tegen Onno Elgersma op zaterdagochtend leverde daar ook een bijdrage aan. Daarmee ging voor de tweede keer een speler van de Schaakcombinatie Haagse Toren Vogelwijk niet met lege handen naar huis. In 2020 was Thomas Li-Behn in groep C gedeeld tweede geworden.

Het halfje kwam tot stand via de 50-zettenregel. Na 50. … Kxh3 begon het tellen. In een Franse partij moest een Haagse toren het opnemen tegen een loper met paard voor de meesterklassespeler van Kennemer Combinatie. Wit had een pion op b4, zwart op b5. Onno zocht naar wegen om van zijn stukkenmeerderheid te profiteren, maar zijn witveldige loper kon de b-pion niet veroveren en de toren kon zijn koning afsnijden. De partij eindigde met 101. Th8 en zou bij Caïssa-Eenhoorn toetreden tot de Club van Honderd. Beide spelers zijn echter geen lid van de Hoornse vereniging.

 

Kobe Smeets en César Becx deden nauwelijks onder voor de naast hen zittende marathonschakers. Na een redelijk vlotte dameruil  had Kobe met zijn loperpaar iets meer speelruimte dan loper met paard voor zwart en leek hij voor dezelfde taktiek als vrijdagavond te kiezen. Beiden beschikten ook over een toren en die bleven na 39 zetten als enige stukken over. César had ondertussen wel een pion verloren en moest in een eindspel met zijn pionnen op g6 en h6 overeind zien te blijven tegenover de Utrechtse pionnenmuur f4-g4-h4. In tijdnood miste wit enkele kansen en moest door zetherhaling (na 94. Kg6) berusten in remise.

 

Door de deelname van Maksymilian Markuszewski had het toernooi een internationaal tintje. Hij is lid van de Franse vereniging Echiquier Marcquois – uit het tussen Lille en Roubaix gelegen Marcq-en-Barœul – en was het Open Hoorns begonnen met een zege op Matthieu Guillaumond. Tegen Leandro Slagboom raakte hij na een goede eerste helft op positionele achterstand door een gebrekkige samenwerking van zijn stukken. Na wat activiteiten op de damevleugel verlegde Leandro zijn aandacht naar de andere flank en kon daar snel gaten in de verdediging slaan. Met torenverlies in aantocht gaf de witspeler op.

 

In de partij Floris Golbach – Martijn Monteban was aanvankelijk strijd in het centrum, maar gaandeweg moest wit meer op zijn tellen passen dan zwart. De favoriet van Caïssa-Eenhoorn kon iets makkelijker en sneller switchen naar een ander plan en dat leverde winst van de h2-pion op. Op een lege damevleugel verdubbelden beiden hun torens. Met 32. … f5 speelde Martijn één zet met een dubbel doel. Hij viel een loper aan en na torenruil op a8 had zijn koning een vluchtveld. Vervolgens haalde zwart zijn paard er bij, waardoor hij over drie aanvalsstukken beschikte en zijn opponent over drie verdedigingsstukken. En dan is het lastig om je staande te houden, als je in tijdnood verkeert.

 

Bas Haver behaalde een soepele overwinning tegen de Haarlemse routinier Frans Arp. De topscorer van het naar de tweede klasse gepromoveerde Amsterdam Berserkers nam snel het initiatief en drong zwart vooral op de damevleugel terug. Wit nam bezit van de open c-lijn, veroverde de b-pion en verdubbelde zijn torens op de zevende rij. Zijn opponent had nauwelijk tegenspel en gaf vijf zetten later op.

Abel Romkes had een bye aangevraagd, waardoor de tussenscore van het zestal er na de tweede ronde als volgt uit zag: Martijn Monteban 2, Leandro Slagboom, Onno Elgersma 1½, Bas Haver 1½, Kobe Smeets 1½, Abel Romkes ½.

 

Er waren vier spelers met een score van honderd procent, met ook Alan Bakija (als zevende geëindigd) bij de leiders. Tegen Leandro Slagboom moest de speler van eersteklasser Krimpen aan den IJssel een stap terugdoen. ‘Een paard aan de rand is een schand’ is een bekende schaakuitdrukking die aangeeft waar het stuk niet moet staan, maar Leandro liet zijn beide paarden naar de h-lijn springen. Wereldwijd staat het Friese paard bekend als een goed ras en dat toonde de schaker uit Leeuwarden aan. Wit offerde er een op g7 om de zwarte koning van h8 via de zesde rij naar d8 op te jagen. Hij won de kwaliteit, stond op het hele bord actief en het incasseren van de winst was slechts een kwestie van tijd.

 

De derde ronde kreeg een heuse Caïssa-Eenhoorn-topper: Martijn Monteban – Mason Brouwer. De zwartspeler is de coming man van de organiserende vereniging en debuteert dit seizoen als basiskracht van het eerste bondsteam. Ook Mason had zijn eerste twee partijen gewonnen, maar zijn aanval op de positie van zijn ervaren clubgenoot mislukte. Hij verslikte zich in een manoeuvre van het witte koningspaard dat naar e5 sprong en aansluitend c4. Zijn dame moest veld a5 verlaten en had twee mogelijkheden: naar b5 (in de penning van een loper op e2) en c7. Daar werd zij belaagd door de zwartveldige loper van Martijn (17. Le5) en ineens zaten er wat dreigingen in de stelling. De witspeler had zijn lichte stukken een optimale plek gegeven om de partij af te ronden met een vork op dame en toren.

 

César Becx kon zijn goede toernooistart geen vervolg geven. In de Bird bouwde hij een solide pionnendiagonaal op de koningsvleugel op, maar Bas Haver drong met zijn pionnen in en om het centrum aan. Met een loperoffer (voor de pionnen op a6 en b7) hoopte wit de verdediging van zijn opponent te verzwakken, maar zwart sloeg met 20. … Pb4 en 22. … d3 terug. Er dreigde een schaakvork op c2 en een diagonaal voor de dame werd geblokkeerd, waardoor zij min of meer gevangen zat achter een muur van witte en zwarte pionnen. Op de dertigste zet had Bas de winst binnen. Opvallend was dat de h-torens van beide spelers niet hebben meegedaan.

 

Na drie bescheiden klasseringen in de B-groep keerde Coen Stoop terug tussen de A-toppers; in 2018 was hij in dat gezelschap 33^e geworden. De anderhalve punt uit zijn eerste twee partijen leverde hem een plaats aan een hoog livebord op. Tegen Kobe Smeets ging hij ambitieus van start (3. f4, 6. f5), maar sneed zich in de vingers met 12. Pe2. De verdedigingslijn van dame naar het paard op f3 werd afgeklemd en zijn b2-pion stond op de tocht. Zwart hield het hoofd koel na een kwaliteits- en stukoffer van de Bergen-speler en kon zijn koning gemakkelijk afschermen van dreigende situaties. De stelling werd voor wit al snel hopeloos en na 28 zetten kon de jonge Utrechter ‘0-1’ op het uitslagenbriefje aankruisen.

 

Onno Elgersma – Sven Pronk bood na dameruil op de elfde zet een interessante stelling. Beide spelers beschikten over alle torens en lopers alsmede zeven pionnen. Hoe gaan ze verder? Het zwarte pionnenblok e5-e6-f6 leek een soort stormram, maar het lukte Sven niet die als zodanig te gebruiken. In een gelijkwaardige stelling was 25. … Ta7 het begin van het einde. Zijn overgebleven stukken (de toren en het loperpaar) leken als los zand te fungeren, terwijl die van Onno een functie en ruimte hadden. Na pionwinst in het centrum werkte hij geduldig toe naar een winnende eindstelling.

 

Na twee ronden stond Abel Romkes anderhalve punt achter de koplopers. In een zesrondig toernooi is het bijna onmogelijk om dan – al dan niet gedeeld – bovenaan te eindigen. De eerste voorwaarde is om zelf alle partijen te winnen en Abel begon daar tegen Joaquin Aarts mee. In een gelijkwaardige stelling wilde zwart zijn pion achterstand wegwerken, maar deed dat op de verkeerde manier. Het kostte de jonge speler van RSR Ivoren Toren een stuk. Wit had daarna alles kunnen afruilen, hij koos voor het opzetten van een mataanval. Dat plan lukte meteen.

Tussenscore van het zestal na de derde ronde: Martijn Monteban 3, Leandro Slagboom 3, Onno Elgersma 2½, Bas Haver 2½, Kobe Smeets 2½, Abel Romkes 1½.

 

Op 22 april maakten Martijn Monteban en Leandro Slagboom er in de laatste ronde van de KNSB-competitie (Philidor 1847 – Caïssa-Eenhoorn) nog een lange zit van, gewonnen door het talent van de thuisploeg. In de vierde ronde van het Open Hoorns kreeg Martijn, ditmaal met wit, een halve revanche. Degelijkheid troef in hun tweede onderlinge partij binnen een half jaar. In de eerste fase werd veel geruild, steeds op de damevleugel. Ook de dames belandden in de doos, waarna een stelling met vier torens en de witveldige lopers ontstond. Wit maakte nog wel jacht op een achtergebleven opn op c6, maar die kon Leandro verdedigen en na 26 zetten toonden beiden zich tevreden met remise.

 

 

Van de drie naaste achtervolgers zaten Bas Haver en Onno Elgersma tegenover elkaar. Ook zij speelden in een korte partij remise. Beiden zochten de aanval op. Bas posteerde veel stukken bij het centrum (met 15. Ke2 gaf hij de rokademogelijkheid op), Onno rokeerde lang en kreeg geen kans om via de damevleugel door te breken. Op de 21^e zet werd de vrede getekend.

 

Kobe Smeets kwam met zijn zege op Maksymilian Markuszewski wel langszij bij de twee koplopers en wederom na een vlotte partij. Maar dat het zaterdagavond was en beiden hun derde optreden van de dag hadden, speelde geen rol. Na zijn lange rokade ging wit vol voor een aanval op de koningsstelling. Er werd het een en ander geruild en dat bracht ruimte voor het Friese loperpaar. De Fransman blokkeerde met 20. … Pf6 een ontsnappingsroute voor zijn toren op f7 en na de slotzet (22. Lf5) besefte hij dat kwaliteitsverlies in aantocht was en een beroerde stelling overbleef.

 

Halverwege het Hoornse weekendtoernooi keek Abel Romkes nog steeds tegen een achterstand van anderhalve punt op de ranglijstaanvoerders aan. Hij vervolgde zijn inhaalrace met succes tegen Murat Duman. Na acht zetten waren zes stukken op de eerste rij nog niet ontwikkeld, maar de Hoornaar had wel geïnvesteerd in zijn stelling. In de volgende fase zette Abel zijn stukken dermate goed neer, dat dat op de 25^e zet pionwinst opleverde. Die gaf hij terug om zijn aanval in het centrum voort te zetten, maar Murats vrijpionnen op de a- en b-lijn vormden een tegendreiging. De speler van de Arnhemse Schaakvereniging miste echter een plotselinge en grote kans met 35. … Txe6 en gaf wit de gelegenheid om de schade te repareren. Bron van zorg werd vervolgens een zwarte vrijpion die op de derde rij tot stilstand kwam. Na torenruil was de Hoornse koning precies op tijd ter plekke om het gevaar te bezweren. Toen Abel op loperruil kon spelen (de laatste stukken), had hij een gewonnen pionnenstelling bereikt.

Tussenscore na de vierde ronde: Martijn Monteban 3½, Leandro Slagboom 3½, Kobe Smeets 3½, Onno Elgersma 3, Bas Haver 3, Abel Romkes 2½.

 

Bas Haver en Martijn Monteban kozen in de vijfde ronde voor een aularemise; er werd immers niet in een salon geschaakt. Na vijftien logische zetten was de stelling volledig in evenwicht en dat gold ook voor die op het bord naast de twee toppers: in de partij Leandro Slagboom – Kobe Smeets. In de aula van de Oscar Romeroschool kreeg Leandro – die een centrumpion had verloren – een kans om zijn achterstand van een pion goed te maken. De strijd had een open karakter die leidde naar een eindspel met alle torens en een zwarte loper contra een Fries paard. Voor beide spelers waren er echter geen winstmogelijkheden en dat gaven ze met herhaling van zetten ook aan.

 

 

Mason Brouwer trof het niet dat hij in zijn twee partijen tegen een koploper achter de zwarte stukken zat. Onno Elgersma haakte aan bij de drie ranglijstaanvoerders. Met pionnen op a5 en e5 verkleinde hij de speelruimte voor de Hoornse stukken die na dertien zetten allemaal gevangen leken te zitten achter de pionnen. Maar zwart verdedigde zich goed en na 24 zetten was sprake van een gebalanceerde stelling. Een aanvalszet met de dame bleek echter het begin van het einde. Omdat wit in een afruil niet voor de beste zet koos, bleef de schade beperkt tot één pion. Wel nam de witte pion op b6 (via en passant daar gekomen) een belangrijke plaats in. Toen Mason met zijn aangevallen dame de verkeerde pion sloeg, bleek Onno’s slotzet desastreus voor zwart. Het Caïssa-Eenhoorn-talent kon de zevende rij niet bereiken om een dubbele aanval op de f7-pion – met verstrekkende gevolgen – te pareren.

 

Tegen de gevaarlijke outsider Toine Molenaar pakte Abel Romkes zijn derde punt op rij. Zwart gebruikte het middenspel om veel stukken naar de damevleugel te transporteren. Hij had op de zesde zet de c-pion gewonnen en verdedigde zijn c4-pion meteen. Aan het einde van een grote afruil (acht stukken gingen in vier zetten van het bord) bleek dat de stelling uitstekend in elkaar stak. Toines dame en toren waren op de b-lijn elkaars verdedigers, maar Abels zet 22. … Tc1+ betekende voor wit dame- of kwaliteitsverlies. Het werd uiteraard het laatste, waarna de fraaie afronding 25. … Da6 stuk- en partijwinst betekende.

Tussenscore na de vijfde ronde: Onno Elgersma 4, Martijn Monteban 4, Leandro Slagboom 4, Kobe Smeets 4, Bas Haver 3½, Abel Romkes 3½.

 

Het Oscar Romero Open Hoorns kreeg op zondag een prachtige finalemiddag met de vier koplopers tegen elkaar, terwijl de resultaten van de achtervolgers Bas Haver en Abel Romkes ook van belang waren. Overal werd volop gestreden, resulterend in partijen van gemiddeld vijftig zetten.

Op het bord met de 64 velden waren Onno Elgersma en Leandro Slagboom als eersten, na 64 zetten, klaar. De meesterklassespeler van Kennemer Combinatie kwam een tikkeltje beter te staan, maar moest opletten voor het zwarte pionnenfront a6-b5-c5-d5. Wit had op die flank drie pionnen. Beiden werkten toe naar een dame-eindspel met lopers van ongelijke kleur, waarin Leandro over een vrijpion op c4 beschikte. Onno maakte die op een handige manier onschadelijk en moest meteen opletten voor een matdreiging rondom zijn koning op h2. Na dameruil volgde een periode van manoeuvreren. Daarin was wellicht wits enige kans om verder te komen 43. Ld3 om zo een betere pionnenpositie op de koningsvleugel te krijgen. Nu hield hij uiteindelijk een vrijpion op e5 over en stapte de Friese koning naar e7: remise.

 

Twee man op 4½ punt en Bas Haver voegde zich bij het duo. Michaël van Liempt liet ook twee paarden naar de rand springen, maar hij is geen Fries. De zware stukken en alle paarden moesten het doen in deze partij, met de pion op a4 als zwakke plek voor wit. Die viel, in een al mindere stelling voor de Waagtoren-speler, op de 29^e zet. Bas’ lichte stukken waren veel actiever en toen zijn laatste toren de open b-lijn opzocht, besefte zijn opponent dat hij geen serieus tegenspel meer had.

 

Kobe Smeets (wit) en Martijn Monteban rokeerden op de tiende zet tegengesteld: 0-0-0 en 0-0. De aanval op de koningsstellingen bleef uit; beiden richtten zich vooral op het centrum. Met een Utrechtse loper in de penning leken de beste kansen voor zwart, maar er dreigde ook een pionvork op f6. De stelling bleef in balans en na dameruil kon wit zich verlossen van de lastige positie van het lichte stuk. Met lopers van ongelijke kleur en zes pionnen elk moesten de spelers verder in de wetenschap dat door de goede posities van al het materiaal er niet meer dan een halfje in zat.

 

De teller sprong naar vijf deelnemers met 4½ punt en Abel Romkes kreeg de mogelijkheid om er een zestal van te maken. De Hoornaar werd de Olav Kooij van het Oscar Romero Open Hoorns. Voor de niet-sportkenners: op de dag dat Abel zijn vierde zege op rij boekte (tegen Sven Pronk), begon de Nederlandse profwielrenner in de Tour of Britain aan een reeks van eveneens vier overwinningen op rij. Opnieuw won de clubkampioen van Caïssa-Eenhoorn snel een pion. Hij rokeerde niet en liet de koning naar c3 wandelen, waar de monarch een nuttige rol als verdediger vertolkte. Rond de dertigste zet raakte wit even de grip op de stelling kwijt. Sven had bijvoorbeeld met 30. … Lc6 het zijn opponent veel lastiger kunnen maken dan het gespeelde … Le6. Met het sterke 31. Tb5 begon de beslissende fase. Aansluitend werd schaak gegeven en toen de zwarte koning de verkeerde kant op vluchtte (naar de b- in plaats van naar de d-lijn), gloorde succes. Na het listige 34. Le2 – leek op loperverlies, maar de eerste rij kwam vrij voor een mataanval – werden alle torens geruild en had Abel in een eindspel met lopers van gelijke kleur twee pionnen meer. Andermaal waren de laatste zetten fraai. Wit offerde zijn centrumpion en wilde ook zijn loper geven. Na 50. … Kf4 51. Ld3 werd duidelijk dat de a- of h-pion van de Hoornse speler zou promoveren.

 

Caïssa-Eenhoorn kreeg zo een succesvolle zevende editie van het weekendtoernooi. Twee leden (Martijn Monteban en Abel Romkes) behoorden tot de zes winnaars van het Open Hoorns, terwijl Martijn Monteban na brons (2018) en zilver (2021 en 2022) op het NHSB-kampioenschap voor het eerst denkbeeldig goud won. Ook de gedeelde zevende plaats voor het Hoornse talent Mason Brouwer mocht er zijn. In de C-groep ging de ratingprijs naar clubgenoot Martijn Quatfass.

Organisatorisch verliep de driedaagse prima, al miste menig deelnemer wel uitslagen- en standenlijsten in de speelzaal. Met 122 schakers en schaaksters was het Oscar Romero Open Hoorns het op een na best bezochte van de zeven edities. Voor het eerst had de toernooicommissie her en der speciale kratten geplaatst om lege frisdrankblikjes te verzamelen. Daar werd druk gebruik van gemaakt. En zo verdient het Hoornse schaaktoernooi ook een groen label.