De Hoornse donderdagmiddagschaakvereniging De Vuurtoren heeft al heel wat verhuizingen achter de rug en dan kan er nog wel eentje bij. Sinds enkele weken worden de borden opgesteld in de bibliotheek in de binnenstad. Kwamen er in Brasserie Oostereiland af en toe mensen kijken die een drankje hadden besteld, nu heeft een belangstellende naar de schaakzetten een boek in zijn of haar hand.

In de bibliotheek in de Hoornse binnenstad wacht Nel, te midden van honderden boeken, op een zet van Mai.

Maar de sfeer van De Vuurtoren is niet veranderd. De tijd staat letterlijk stil, want er wordt zonder klokken gespeeld. Als een oneven deelnemer aan komt lopen, staat voorzitter Dirk Beemster op en legt op plechtige toon de regels uit. Wanneer een partij ten einde is, moet de verliezer zijn of haar plaats geven aan de oneven schaakliefhebber. Iedereen houdt er een goed tempo in en stilzitten en toekijken duurt nooit zo lang. De meeste spelen tussen half twee en half vijf meer dan één partij.

Het is een weerzien met veel bekenden. Nel, Mai (dames gaan voor), Anton, Gerben, Herman, Kees, Nizar, Pierre, Roel en Willem, de meeste zijn lid van Caïssa-Eenhoorn of hebben vroeger bij Caïssa of De Eenhoorn geschaakt. Tom komt even langs om een praatje te maken en dat doet later op de middag Sidney ook. Voor de eerste zet komen de actualiteiten aan de orde. Een van de schakers is onlangs door een koef (klootzak op een fatbike) aangereden en enkele flinke korsten bij een elleboog zijn de stille getuigen van het leed. Ook de ontwikkelingen in de Amerikaanse politiek zijn onderwerp van gesprek.

De Vuurtoren: verhuisd naar Bibliotheek Hoorn, aan de Wisselstraat.

Enkele bibliotheekmedewerkers hebben ondertussen een extra tafel aangeschoven om een vijfde en zesde bord op te stellen. In een ongedwongen sfeer, met uitzicht op honderden boeken, neemt schrijver dezes plaats tegenover Gerben. Hij is lid geweest van HSV De Eenhoorn, in het eerste volledige seizoen: 1988-1989. Het wordt een leuk partijtje met een bijzondere rol voor Gerbens h-pion. Die vindt op de zevende rij het eindstation en vormt daar een prachtige verdediging voor de zwarte koning op h8. Op een vol bord kan de witspeler nergens breken en zijn opponent houdt g7 in de gaten om matgevaar daar af te wenden. De dame op h6 zal onverrichterzake moeten terugkeren naar een andere plek op het bord.

Een extra tafel is bijgeschoven.

De bibliotheek in de Hoornse binnenstad lijkt inmiddels een klein schaakbolwerk te worden. In de tuin lonkt het grootste schaakbord van Hoorn – vier bij vier meter – naar een partijtje met de grote stukken. Op die plek was Bibliotheek Hoorn begin mei gastheer voor een open schaakmiddag die veel belangstelling trok en nu kan er wekelijks worden geschaakt onder de vlag van De Vuurtoren. Het is overigens niet de enige bibliotheek met schaakactiviteiten, want afgelopen dinsdag streden onder leiding van Caïssa-Eenhoorn-voorzitter en schaaktrainer Robbert van Dijkhuizen zeven jongens en een meisje om het kampioenschap van School 7 (de bibliotheek in Den Helder). Eerder op de dag had Robbert daar een clinic voor de jongste kinderen verzorgd.

Onbewust speelt de donderdagmiddagschaakvereniging een belangrijke rol in de Hoornse samenleving. Ook de  dementieproblematiek is, en blijft, actueel. Op de website van Volksgezondheid en Zorg is te lezen dat de geraamde zorguitgaven voor dementie in 2019 ruim tien miljard euro bedroegen. Voor één mens met dementie moet de samenleving zo’n € 40.000 per jaar betalen, dus voorkomen of vertragen van het dementieproces kan veel opleveren. Terwijl één op de vijf Nederlanders de ouderdomsziekte krijgt, komt dementie in de schaakwereld nauwelijks voor. En dat is een mooie aanleiding om eens een middagje Vuurtoren mee te maken.

Dirk Beemster (rechts) maakt het gezelschap even. De Vuurtoren-voorzitter overweegt een zet tegen Mai.

Nizar – en ook Nel – kijkt wat Kees doet.

Willem staat op het punt om tegen Anton een toren te spelen.