Zou het in de schaakgenen zitten? Als er iets aan de hand is, steekt Caïssa-Eenhoorn snel de handen uit de mouwen. Waarschijnlijk wordt er dit seizoen niet meer geschaakt in De Kreek en bij voetbalvereniging De Blokkers, maar senioren en jeugd hoeven niet stil te zitten.

We hebben op de dinsdagavond al twee keer een succesvol onlinetoernooi gehad en voor de jeugd wordt hetzelfde op de vrijdag georganiseerd. Ook kan iedereen schaakpuzzels die op de website staan oplossen. In deze coronaperiode hoeven we niet schaakloos te zijn.

In het najaar van 2015 was Caïssa-Eenhoorn ook actief om te helpen. De Kreek was toen negen dagen in gebruik om vluchtelingen – uit vooral Syrië – op te vangen. Een kleine tweehonderd vrouwen en mannen, meisjes en jongens verbleven in de multifunctionele accommodatie; toen een heel toepasselijke benaming voor het gebouw. Ze maakten wandelingen, er was een grasveldje om te voetballen en in de barruimte werd een hoek vrijgemaakt om te schaken. Want de materiaalkast van Caïssa-Eenhoorn stond amper tien meter verder.

De eerste keer dat onze vereniging hulp aanbood was in 1939. Die tijd is niet te vergelijken met de huidige periode, maar de bereidwilligheid om iets te doen bleek net zo groot als nu. Eind augustus 1939 kreeg Nederland te maken met de mobilisatie: dienstplichtigen van de lichtingen 1924 tot en met 1938 moesten weer onder de wapenen en ineens was het leger bijna 300.000 manschappen groot.

Ook in Hoorn werden soldaten geïnstalleerd. Om het moreel hoog te houden kwam er hulp van diverse kanten. Zo werden er voor hen oliebollen en pannenkoeken gebakken. Voor de vrijetijdsbesteding konden de militairen bij sportclubs terecht. Zoals bij Caïssa. Zo werd het ‘oorlogsspel’ een ontspanning voor de echte oorlog.

Bericht in de Nieuwe Hoornsche Courant van 8 september 1939.