Op de eerste dinsdag van het nieuwe jaar – of de laatste van het oude – wordt vaak het snelschaakkampioenschap van Caïssa-Eenhoorn gehouden. Acht seizoenen geleden schudde Joop Mus aan het einde van de eerste voorronde opponent Erwin Brouwer tweemaal de hand. De eerste keer om hem te feliciteren met de partijzege. En de tweede keer: ,,Ik ben je nog vergeten het beste voor 2013 toe te wensen.’’

Het snelschaakkampioenschap van 8 januari 2013. Joop Mus kijkt naar de paardzet van Arend Stapel. Naast Joop zit Erwin Brouwer die hij die avond twee keer de hand schudt.

De afgelopen vrijdag op bijna 90-jarige leeftijd overleden Joop Mus is een van de veelzijdigste clubgenoten aller tijden. Tijdens de zoektocht door de historie van onze vereniging kwam ik eens een krantebericht tegen uit 1948. Kort na de Tweede Wereldoorlog was een begin gemaakt met een jaarlijkse sportweek en op de slotdag, zaterdag 22 mei, liep Hoorn warm voor een boksgala van zeven partijen in het licht- en middengewicht. Leden van de Hoornse boksschool Gons namen het in Het Park op tegen pugilisten van SBK uit Amsterdam. Twee dagen later meldde een krant dat Joop Mus, uitkomend in het weltergewicht, voor de enige overwinning van de thuisclub had gezorgd. Inderdaad, ‘onze’ Joop.

Schaken, boksen, we zijn er nog niet. Joop heeft ook aan atletiek (halve marathons), fietsen, zwemmen en tafeltennis gedaan. Hij werd ooit geïnterviewd voor het Westfries Weekblad en later – als 82-jarige – voor het Dagblad voor West-Friesland. De verslaggever vermoedde dat hij een van de oudste tafeltennissers van Nederland was. Als jongvolwassene pakte hij voor de eerste maal het batje om deel te nemen aan een bedrijvencompetitie. Rond zijn zestigste jaar maakte Joop zijn rentree achter de tafel. Samen met zijn goede vriend (en schaakclubgenoot) Willem van der Veen zocht hij een gemoedelijke en gezellige vereniging en kwam terecht bij TTsport/A-Merk in Oosterblokker. De club waar ook de schakers Holger Bonte, Erwin Brouwer en Roel Ridderikhoff hebben gespeeld.

Zijn schaakachtergrond is mij niet bekend. Op 14 november 1995 maakte hij zijn debuut in de clubcompetitie van Caïssa, tegen Hans Schouwink. Het was het begin van een imposante serie. De sympathieke en immer bescheiden Joop Mus ontbrak zelden op dinsdagavond. In 23 seizoenen speelde hij liefst 621 partijen. Als over de laatste kwart eeuw schaken een ranglijst wordt gemaakt van het aantal gespeelde partijen door de leden, is de kans vrij groot dat Joop Mus bovenaan staat.

Hij schaakte om een gezellige avond te hebben en deed ook mee met het snelschaken, het rapidschaken, de interne grandprix-toernooien (met 12-minuten- en themaschaak), de traditionele slotavond en het Open Hoorns en het snelschaakkampioenschap van de Noordhollandse Schaakbond. Bij Caïssa’s snelschaakkampioenschap op 8 januari 2008 lagen verschillende schaakboeken op de prijzentafel. ‘Schaakvermaak 1’ en ‘Schaakvermaak 2’, geschreven door Pascal Losekoot, werden gebundeld tot de poedelprijs. Die ging naar Joop en zelden kwam een prijs beter terecht dan die avond.

Toen Caïssa in De Huesmolen zijn speelzaal had en Joop langzamerhand tot de inventaris van de club behoorde, raakten we bij de bar in gesprek. Een hit van de uit Wales afkomstige zangeres Duffy werd gedraaid. ,,Zij is mijn favoriet’’, zei Joop. ,,En ze ziet er knap uit ook.’’ Ik had hem over zijn schaakpartij willen vragen, maar hield wijselijk mijn mond. Joop genoot op dat moment van de muziek.

Joop schaakte voor de gezelligheid, maar hij wilde toch ook wel winnen. Bij Caïssa en Caïssa-Eenhoorn is hem dat 129 keer gelukt, een verrassend hoog aantal. Onderstaand zijn succes tegen Frans Bouwman – die ruim vierhonderd ratingpunten meer had – in de tweede ronde van het seizoen 2005-2006. Als eerbetoon aan een clubschaker pur sang.