Stap voor stap – of beter geschreven: zet voor zet – keren we terug naar het gewone clubleven. Op de tweede dinsdagavond in De Kreek worden de 45-minutenpartijen in vlot tempo gespeeld en rond kwart voor tien is de oude clubsfeer merkbaar bij de bar. Zo’n twintig man hebben nog een kwartier de tijd om over koetjes en kalfjes te praten. Het is er, zij het kort, ouderwets druk.
Colin Laan (links) en Mark Coenradie spelen de Frankenstein-Dracula-variant van het Weens.
Door de basismaatregelen kunnen we slechts twee uur in de speelzaal aanwezig zijn. Omdat na afloop van de partij er weinig tijd is om na te praten, komen we wat vroeger naar De Kreek. Fred Avis bestelt twee koffie en gezeten aan een tafel vertel ik de oud-voorzitter dat ik een aantal partijen van oud-lid Rolf de Brouwer (op 18 februari van dit jaar overleden) heb ingevoerd. Fred had wat schaakmateriaal van hem te leen gekregen en gaf dat vorige week, op de eerste bijeenkomst van de Hoornse donderdagmiddagschaakvereniging De Vuurtoren, aan mij.
Rolf was een sterke speler die op 21 september 1991 zijn debuut maakte in het naar de promotieklasse gepromoveerde GZ/De Eenhoorn. Overgekomen van Purmerend is zijn eerste partij in Hoornse dienst een waardevol onderdeel van het clubarchief. Hij hield toen overigens de ervaren HWP-speler Jan Bonkenburg op remise; in Haarlem won GZ/De Eenhoorn met 3-5. Mooi is zijn overwinning op VVV’er Eddie Kayser (in 71 zetten), een grootheid in de Alkmaarse schaakhistorie. Het Westfriese achttal won ook die uitwedstrijd met 3-5.
De warming-up van Fred en mij vliegt voorbij en wordt beëindigd door Caïssa-Eenhoorn-voorzitter Robbert van Dijkhuizen die iedereen verzoekt om naar de speelzaal te gaan. Het is al bijna acht uur.
De basismaatregelen worden goed nageleefd. Als de schaker schaker is (Frans Kragten), mag het mondkapje af. Als de schaker toeschouwer is (opponent Kevin de Rooij), moet het mondkapje op.
We verwelkomen ook weer Gijs Leene (alweer twee jaar clubkampioen) die het met zwart opneemt tegen Sernin van de Krol.
Een kleine dertig clubgenoten zoeken hun plaatsen op. Ik neem het op tegen Nizar Alayoubi, van wie ik afgelopen donderdag op de Vuurtoren-middag vaker heb verloren dan gewonnen. De schaakliefhebber uit Wervershoof is weer een lastige opponent, maar er komt een revanche. Op de 47e zet mis ik een mat in één (Nizar wijst meteen de zet aan, als ik iets anders speel) en troost me met de gedachte dat oud-wereldkampioen Vladimir Kramnik – een van mijn favoriete grootmeesters – hetzelfde is overkomen. De stelling is overigens op dat moment gewonnen.
Nizar Alayoubi noteert 12. ... De8. Het bord is nog vol met stukken en pionnen. De reservedames 'kijken' belangstellend toe.
Naast ons zitten Colin Laan en Mark Coenradie. De 18-jarige Colin is vanuit de jeugd overgekomen en een aardig detail is dat hij eerder een seniorenbondspartij heeft gespeeld dan een seniorenclubpartij. Op 30 november 2018 debuteert hij in Caïssa-Eenhoorn 2 dat aan de viertallencompetitie van de NHSB deelneemt. Remise tegen Nico Pepping, in de wedstrijd tegen Vredeburg 2 (Limmen). Zijn eerste partij in de clubcompetitie van Caïssa-Eenhoorn staat op 29 september 2020; winst tegen Thomas Zomerdijk. Mark heeft in het seizoen 2018-2019 onze club versterkt en opvallend is dat hij nog geen enkele keer remise heeft gespeeld. Dat gebeurt ook in deze 45-minutenpartij niet.
Het lijkt erop dat de Frankenstein-Dracula-variant van het Weens op het bord staat. Die levert een spectaculaire fase op, afgerond met dameruil op f6. Na 16. 0-0 is het openingsspel achter de rug en is de zwakte van zwart dat er drie stukken nog niet zijn ontwikkeld. De toren en het paard op de damevleugel worden in het spel betrokken, maar Colin kijkt nog steeds tegen de betere stelling aan. Hij heeft f7 in het vizier en krijgt daar na 27. e5 scherp zicht op. Mark moet de diagonaal naar zijn f7-pion dichthouden. Als zijn e6-paard een pion op d4 meesnoept, ziet de witspeler zijn kans schoon. Een mooie aanval levert een eindspel met kwaliteitsvoorsprong op (toren contra paard) en een vrijpion op de a-lijn die niet meer af te stoppen is.
Ze spelen een van de langste partijen van de avond en tijd om te analyseren is er niet. Dat moet dan maar het volgende hoofdstuk van de stappenmethode van de overheid worden, als we tot middernacht in De Kreek kunnen blijven.
Mark Coenradie heeft 24. ... Txg5 gespeeld en wacht wat zijn opponent gaat doen.
Dezelfde stelling vanaf de andere kant. Colin Laan denkt na over 25. Kg2. De contouren van de aanval op f7 zijn zichtbaar. Het witte paard en de loper op b3 hebben het vizier op de zwarte pion al gericht.
