,,Gaan we aan m’n spullen zitten?’’ Het was een vaak gehoorde opmerking van Kees Wessels, als een stuk van hem werd aangevallen. En op veel gezichten in de speelzaal van Caïssa en later Caïssa-Eenhoorn verscheen een glimlach. Humor was nooit ver weg bij de Hoornse schaker, die op 1 juli j.l. op 87-jarige leeftijd is overleden.

Kees Wessels (links), speler in groep 2 van het open Hoorns kampioenschap van 2011, is aan zet tegen Santpoort-routinier Wim Dijkman.

Zijn zonen Edwin en Ton hebben er al enkele seizoenen in de jeugd opzitten, als hij op 14 januari 1975 zijn eerste partij in de clubcompetitie van Caïssa speelt. Cornelis Pels wordt verslagen en met een score van 5½ punt op zijn eerste zes dinsdagavonden baart Kees opzien. In latere seizoenen zal hij vaak in de grote middenmoot eindigen, maar kan menig sterke speler van Caïssa angst inboezemen, zoals onder meer Peter Baas, Wilko van der Gracht, Aart Kögeler, Karel Pieters en Nico Tonneman moeten ervaren.

Eind 1981 stopt hij ermee, maar tijdens het Open Hoorns van 1995 laait het schaakvuur weer op. In zijn tweede periode bij onze vereniging gaat hij eigenlijk op dezelfde voet verder. In het voorjaar van 1998 vormt hij met Daniël Koopman, Herman Muller en Frank Tieken de schrik van wedstrijdleider Timo Bijkerk. Het viertal is ingedeeld in groep 7 van de kloksimultaanwedstrijd als afsluiting van het seizoen en alle spelers eindigen met negen punten op de eerste plaats. Het is niet bekend hoe dat met de prijsuitreiking is gegaan.

Kees is een attractieve schaker die de aanval niet schuwt. Het levert hem tal van goede uitslagen tegen clubgenoten met een hogere rating op (Timo Bijkerk, JP Hendriks, Aad Laan, Dirk Lont, Barry Plukkel, Erik Romkes, Ger Roos, Bert Spil, Arend Stapel, Hans de Vries), al verliest hij ook regelmatig punten aan de minder sterke. Ieder jaar schommelt hij heen en weer in de grote middenmoot en treft daarom een groot aantal clubgenoten als opponenten. Zijn beste seizoen bij onze vereniging is 1999-2000, met de 22^e plaats in een deelnemersveld met 68 spelers. Illustratief is zijn score: elf winstpartijen, één remise en tien nederlagen. Kees hield niet van gelijk spelen.

Twee jaar later boekt hij misschien wel een wereldrecord. Op 5 november 2002 speelt hij tegen Frans Bouwman in zijn eerste zestien zetten tien keer de dame.

Het is overigens geen uitschieter, want op 6 januari 2004 is zijn 17. Dxd1 tegen de oud-voorzitter de tiende damezet.

De Hoornaar doet mee aan de snelschaakkampioenschappen, de grand prix-avonden rond de millenniumwisseling en na de fusie met De Eenhoorn de rapidcompetitie. In de bondswedstrijden scoort hij seizoenenlang goed. Als het veteranenkampioenschap van de Noordhollandse Schaakbond Caïssa als organiserende club krijgt, is Kees van de partij. De locatie, verpleeghuis Lindendael, staat op loopafstand. Na honderd meter de Koepoortsweg oversteken en de routinier van Caïssa is binnen. Het Open Hoorns is een ander kampioenschap met Kees als deelnemer. Hij wint daar zijn enige prijzen: in 2007 tweede in groep 3 (met evenveel punten als Jan Smink, maar het onderlinge duel beslist ten gunste van Jan), derde in dezelfde groep in 2013.

Caïssa-voorzitter Fred Avis (links) reikt de tweede prijs in groep 3 van het Open Hoorns 2007 uit aan Kees Wessels.

Ondertussen worden er niet alleen op woensdagavond voetbalwedstrijden op de televisie uitgezonden, maar ook op de clubavonden van Caïssa en Caïssa-Eenhoorn en Kees, een groot voetballiefhebber, slaat menig schaakrondje over. De jaren gaan eveneens tellen, al zorgt vooral de uitbraak van het COVID-virus in 2020 voor het einde van zijn schaakcarrière. Die omvat een dikke vijfhonderd partijen. Bijna iedereen, van clubkampioenen tot en met spelers uit de onderste regionen, heeft wel een partij tegen Kees gespeeld. En met veel plezier.